2017

De sublieme roeping van de voortdurende aanwezigheid

Het Kindje Jezus is de Zoon van God, maar het was zijn wil ons nodig te hebben. Hij roept dus de meest edelmoedigen onder ons op om zich over Hem méér te ontfermen dan over eender welke andere zaak. Het is een belangrijke oproep die niet zonder antwoord mag blijven in onze hedendaagse Kerk. Zij die Jezus bij zich opnemen of die in Gods huis blijven om helemaal in zijn dienst te staan, zullen zeker tot de zaligen van de Hemel behoren. Na met Hem de lasten gedeeld te hebben, zullen ze met Hem in de glorie delen.

Onze Advent beleven in gezelschap van de Onbevlekte Ontvangenis en van de H. Johannes de Doper

Deze eerste zondag van de Advent is als een herbeginnen van het liturgisch jaar dat ons wordt aangeboden. En naarmate ons leven voortschrijdt, is het goed een krachtiger besluit te nemen. Het Evangelie van de H. Marcus spreekt ons over het einde der tijden dat plots zal aanbreken en hij spoort ons aan waakzaam te zijn. We zullen klaar zijn om de Meester te ontvangen als we nog in staat zijn te geloven in de boodschap van Fatima die zo met de voeten getreden wordt. 

Het begin van het einde

In de eschatologische toespraken van het Evangelie kondigt Jezus de val van Jeruzalem aan, de val van de wereld, de grote geloofsafval, met volgende woorden (de zwartste uit het Evangelie): « Als de Mensenzoon terug zal komen, zal Hij dan nog het geloof vinden op aarde?» Van zijn kant brengt Sint-Paulus ons in zijn Eerste Brief aan de Thessalonicenzen een aanvullende openbaring. Hij is begaan met zijn moedige bekeerlingen die altijd maar willen weten wat morgen en overmorgen zal gebeuren.

Leven in de vurige verwachting van de terugkomst van Christus

De parabel van de wijze en de dwaze maagden, die de Kerk ons vandaag ter overweging aanbiedt, is een voorafbeelding van de christelijke zielen die van generatie tot generatie op aarde moeten leven in de verwachting van hun ware Bruidegom, Jezus Christus. Waarom zijn er dwaze maagden? Wie zijn de wijze maagden en wie de dwaze? Hoe komen we te weten tot welke groep we behoren? Hoe komt het dat de wijze maagden niet bewogen werden door medelijden of liefde voor de dwaze maagden?

De Hemel is heel dichtbij ons

Als we ons vandaag ongerust maken, is dat omdat we het tijdperk binnengetreden zijn van de laatste strijd: Satan is losgelaten is om alle volkeren op aarde te verleiden, slechts een handvol christenen zal overblijven te midden van de algemene geloofsafval. Daarom doet het ons goed vandaag samen met de Kerk onszelf te versterken door verder te kijken dan onze horizonten, naar de Hemel, waar reeds het Koninkrijk van Christus is gevestigd en waar uiteindelijk voor altijd de Kerk zal triomferen, na het Laatste Oordeel.

Politieke en godsdienstige wijsheid van Christus

Enkele Farizeeën benaderen Jezus en vragen Hem, alsof ze van niets weten, of men aan de Romeinen belasting moet betalen. Het is een dodelijke valstrik, want als Jezus “neen” antwoordt, gaat Hij door voor een opstandeling en riskeert Hij gevangenis, ballingschap of de dood. Maar als Jezus zegt dat men belasting moet betalen, zal men zeggen dat hij een “collaborateur” is van de Romeinen en zal een groot deel van het joodse volk Hem als een verrader bestempelen.

Moordzuchtige wijnbouwers, gisteren en vandaag

Het Evangelie van deze zondag geeft antwoord op een kapitale vraag: wie heeft Jezus vermoord? In de historische werkelijkheid schuilt een mysterie: dat van het volk Gods, uitverkozen om de wegen van de Messias voor te bereiden en Hem te schenken aan de andere volkeren, maar dat, in plaats van boete te doen om zich waardig te tonen en door Hem gered te worden, Hem verworpen heeft. Laten we nagaan hoe dit mysterie van ongerechtigheid nog steeds actueel is.

Het Evangelie van de Kanaänitische vrouw en de Maagd van Fatima

Waarom heeft dit Evangelie me geraakt? Omdat we een voorspelling van Fatima aan het overwegen zijn die vreselijk is en die een muur optrekt tussen de katholieke gelovigen en het geheel van hen die afstevenen op de hel. Dat is absoluut nodig om de grens tussen de Kerk en de anti-Kerk terug te herstellen. Tussen Christus en Belial is geen communicatie mogelijk. In dit verhaal van de Kanaänitische vrouw zien we echter dat de grens niet hermetisch afgesloten is.

De les die men moet trekken uit de vermenigvuldiging van de broden

Zich losmaken van de rest van het volk om het mystieke brood te ontvangen is een genade, een onderpand voor het eeuwig leven. Ook moeten we ons verheugen, bescheiden maar echt, te behoren tot dat kleine aantal dat het geloof bewaart terwijl iedereen het verliest. Waarom? Omdat dit ons het ware goed geeft, omdat Jezus een oneindig medelijden heeft te zien dat we gescheiden zijn van de menselijke goederen, erop bedacht om het geloof te behouden en helemaal open te staan voor zijn onderricht.

Afdalen en zichzelf vernederen is de enige manier om tot aanschouwing van God te komen

Op deze 14de zondag door het jaar doet de Kerk ons mediteren over het gebed dat Jezus tot zijn hemelse Vader richt om Hem te bedanken zijn wijsheid geopenbaard te hebben, niet aan wijzen en geleerden, maar aan de allerkleinsten. Dat ontroerend gebed wordt gevolgd door een heel troostvolle belofte die ik voor jullie graag becommentarieer in het licht van de H. Augustinus, en die wonderwel aansluit bij het onderricht van de H. Teresia van het Kindje Jezus in haar Kleine Weg.

Het Eucharistisch Hart van Jezus, tastbaar bewijs van Gods liefde voor ons

Op het feest van Sacramentsdag moet de Kerk via mijn mond een beroep doen op jullie verstand. Want het hart kan een God die het goed kent pas echt met liefde bezingen. Het volstaat niet te geloven in de reële Tegenwoordigheid van Jezus midden onder ons in het H. Sacrament van het altaar. Het is niet genoeg te geloven dat Jezus daar in het tabernakel is met zijn Lichaam en Bloed. Men moet ook begrijpen waarom Hij daar is, de betekenis vatten van deze zo buitengewone Tegenwoordigheid.

«Wees barmhartig zoals uw hemelse Vader barmhartig is»

God is drie Personen: de Vader, de Zoon en de H. Geest. Ze vormen een gemeenschap, een volmaakte liefdesband. De Vader, de Zoon en de H. Geest beminnen elkaar in de Hemel wederzijds met een onbegrensde liefde; die liefde bindt hen op onuitsprekelijke wijze aan elkaar, en alle drie vormen ze nog slechts Eén. En niet alleen betreft het een volmaakte Liefde, maar ook een eensgezindheid, dat wil zeggen eenzelfde volkomen wijsheid. Ze hebben slechts één gevoel, één Hart.

Jezus alleen is onze ware en goede herder

Het Evangelie over de Goede Herder wordt in onze tijd werkelijk slecht behandeld. Men doet Jezus dingen zeggen die Hij niet gezegd heeft en men gaat voorbij aan wat het Evangelie ons wil leren. Jezus kondigt de Joden aan dat Hij zijn leven zal geven, niet enkel voor hen, maar voor alle volkeren. Dat is een grote nieuwigheid. De Joden wilden dat de Messias voor hen alleen zou zijn. Wanneer de Farizeeën zullen inzien dat Jezus aldus spreekt ten gunste van de heidenen, zullen ze verkiezen Hem te kruisigen in plaats van Hem te erkennen als Messias.

Het getuigenis van de leerlingen van Emmaüs

Het Lijdensverhaal kennen we door de vier evangelisten, maar in het gebeuren van Emmaüs leren we hoe gewone mensen dat allemaal vernomen hebben. We ontdekken wat zich heeft afgespeeld in het bewustzijn van twee personen die heel eenvoudige leerlingen van Jezus waren. Wat hebben ze van Hem begrepen? Gedurende het openbaar leven van Jezus hebben mensen Hem gezien of horen spreken, maar hun ervaring is zeer beperkt. Nu is de tijd als het ware gestopt en maken ze de balans op.

De verschijning van de verrezen Jezus aan zijn apostelen

Sint-Jan heeft het Hart van Jezus horen kloppen om ons de geheimen ervan te kunnen meedelen. Wat dan te zeggen van Thomas, die het door wonden getekend maar verrezen Lichaam met zijn vingers aangeraakt heeft! Zijn uitroep kent aan Jezus een titel toe die nog nooit iemand Hem tevoren gegeven had: de uiting van een volledig geloof in de goddelijke natuur van Jezus, maar ook van een liefde die nooit meer zal doven in het hart van « hen die geloven zonder gezien te hebben». 

De Verrijzenis is een historisch feit

Wij katholieken weten dat de gebeurtenis van de Verrijzenis een wetenschappelijk feit is, een bewezen feit dat volstond om aan de apostelen het geloof te schenken nog voor Jezus hen verscheen. Het gebeuren is vandaag wetenschappelijk bewezen door de H. Lijkwade, die men kan analyseren en fotograferen. De Verrijzenis van Jezus is een historisch feit, een wetenschappelijke waarheid. Jezus werd in het graf gelegd nadat Hij gekruisigd was en zijn Hart doorboord. Hij is dus werkelijk gestorven en toch is Hij levend uit het graf gekomen.

Jezus heeft voor ons betaald

Op deze droevige dag van Goede Vrijdag is het belangrijk ons te realiseren dat het onmogelijk is te geloven in Jezus, Zoon van God, onze Verlosser, zonder ons diep te verbinden met zijn lijden. Vermits Hij geleden heeft en gestorven is voor ons, is het heel belangrijk dat we tot in het kleinste detail begaan zijn met zijn lijden en dood en dat we ons, door de gebeurtenis zelf, overstelpt voelen door een immens medelijden met deze Onschuldige die lijdt in onze plaats, met dit goddelijk wezen dat op aarde gekomen is om ons te redden door vreselijk lijden.

De bekoring van Jezus in de woestijn

Op de eerste zondag van de Vasten doet de Kerk ons mediteren over de bekoring van Jezus in de woestijn. De duivel zal proberen om Hem aan het begin van zijn openbaar leven te verleiden, en daarna zal hij zich verwijderen en Hem voor een tijd gerust laten. In zijn doodsstrijd zal Jezus opnieuw bekoord worden en wel om zijn taak op te geven, af te zien van de redding van de mensheid. De bekoring van de Heer is het model van de beproevingen die de Kerk zal doormaken vanaf haar stichting op Pinksterdag tot aan de terugkeer van Christus.

« Zoek eerst het koninkrijk gods... »

De gebeurtenissen die we meemaken, zijn lastig, maar Jezus zegt ons : « Vrees niet, doe zoals de vogels in de Hemel, de leliën op het veld, beoefen de deugden van uw natuur en God bekommert zich om de rest. » Wat ons eeuwig heil betreft, is het heel goed mogelijk dat de huidige geloofsafval nog erger wordt dan hij al is, en toch hebben we geen reden om te wanhopen : we zullen in de bovennatuurlijke middelen die de Kerk ons aanreikt altijd vinden wat voor ons noodzakelijk is, want over de rest ontfermt God zich.

Twee raadgevingen om volmaakt te worden

Het is een miskende waarheid : we zijn allen geroepen tot de volmaaktheid van de liefde vanaf dit leven op aarde. Men moet die ultieme vooruitgang, de enige die ons ten volle tot zonen van God kan maken, niet uitstellen tot het moment van de dood of tot de tijd van het vagevuur. Onze roeping bestaat er in reeds op aarde een dusdanige heiligheid te bereiken dat deze ons in rechte lijn doet overgaan van hier beneden naar de hemelse zaligheid in de schoot van God.

De Zaligsprekingen, een uitnodiging tot de liefde

Jezus heeft medelijden met ons in ons lijden, maar toch verheugt Hij zich ook om verheven en mysterievolle redenen : « Zalig de armen, zalig zij die wenen, zalig zij de vervolging lijden vanwege de gerechtigheid... » Elk woord van de zaligsprekingen roept een wereld van lijden op en tegelijk een volmaakt geluk. Als Christus moest lijden om in zijn Glorie binnen te gaan, geloof dan dat het goed voor ons is te ervaren wat het betekent te lijden om samen met Hem binnen te gaan in het mysterie van de Liefde.