DE AANSCHOUWING VAN DE GEKRUISIGDE JEZUS
EEN MEDITATIE

IN het boek Exodus lezen we hoe de Hebreeën tijdens hun verblijf in de Sinaïwoestijn gebeten werden door slangen. Die spoten hen een dodelijk gif in waardoor ze op korte tijd stierven. De slangen waren heel klein ; ze gleden weg tussen de stenen en waren onbereikbaar. Mozes keerde zich tot God : « Wat moeten we doen ? » God antwoordde hem : « Neem een staf, plant hem in de grond en plaats op die staak een bronzen slang die gij gemaakt zult hebben. Allen die naar deze slang kijken, zullen genezen worden. » En inderdaad, allen die ernaar keken, werden gered.

Wat betekent dat ? En in welk opzicht hebben wij dezelfde strijd te leveren als de Hebreeën ?

De verklaring is als volgt : die in de woestijn geplante staak en de slang die erop vastgenageld is doen denken aan de boom van het paradijs, met de vruchten van de kennis van goed en kwaad, en aan de mysterieuze zonde van Adam en Eva die ze bedreven op aanstoken van de slang, die niets anders was dan de uitbeelding van Satan. Met zijn slangenogen en slangenlijf verleidde hij Eva. Deze laaghartige fout, deze vreselijke fout heeft Eva begaan op aanstoken van de slang. Ze hing aan de takken van de boom en sprak tot Eva opruiende taal tegen God, spoorde haar aan tot sensualiteit. Adam deed vervolgens hetzelfde, om te gehoorzamen aan zijn vrouw. Bekoring, zwakheid.

Wanneer God midden in de woestijn een straf laat neerkomen op de Hebreeën omwille van hun slecht gedrag, dan zijn het opnieuw slangen die het werktuig zijn om onder de mensheid dood en verderf te zaaien. God laat vervolgens een slang op een staak nagelen. Men zal slechts moeten opkijken naar die slang om gered te worden.

In hoofdstuk 3 van Sint-Jan zegt Jezus tot Nicodemus dat de Mensenzoon omhoog geheven moet worden zoals de slang in de woestijn. Jezus zelf legt het verband tussen zijn verheffing op het kruis en de verheffing van de slang in de woestijn. De slang (Satan) werd op dat hout omhoog geheven van waaruit hij dacht de mensheid te kunnen domineren door haar in zonde te doen vervallen, maar hijzelf zal overwonnen worden. Het is de aankondiging van zijn definitieve nederlaag.

« Wanneer de Mensenzoon omhoog geheven zal worden op het hout (gekruisigd zal worden), zal op hetzelfde ogenblik de slang overwonnen worden, zal de mensheid bevrijd worden. » De slang heeft misbruik gemaakt van zijn charmes en verstand om onze eerste ouders in zonde te doen vervallen en hij zal ervoor gestraft worden. Dat is wat de bronzen slang in de woestijn aankondigt. En hoe zal hij gestraft worden ? Door de overwinning van Jezus op zijn bekoringen. Jezus zal de overwinnaar van de duivel zijn. Hij overwint al aan het begin van zijn openbaar leven, wanneer Hij gedurende veertig dagen honger, dorst en eenzaamheid doorstaat en als de sterkste uit de strijd komt.

Dan zal Jezus de mensheid bevrijden van haar gebreken en daartoe zelf de plaats van het mensdom innemen. Het zal niet de mensheid zijn die zal gebeten worden door de slangen, het is Jezus zelf die vervolgd zal worden door de duivel, ter dood gebracht, verheven op het hout van het Kruis, Hij, de onschuldige, die de plaats zal innemen, niet van de slang, maar van de mensen.

De erfzonde vindt haar door de mens verschuldigde uitboeting omdat Jezus haar op zich zal nemen. In plaats van dat het de mensen zijn die gekruisigd worden, is Hij het die de straf voor hun misdaden op zich neemt. Het Kruis is de verheerlijking van de overwinning van Jezus Christus. Hij heeft zich laten kruisigen. We moeten Hem alleen maar met geloof aanschouwen op het Kruis om genezen te worden. De Joden bekeken de bronzen slang en ze beseften dat het de duivel was die hen in die vreselijke woestijn had doen belanden en dat ze door hun voortdurende rebellie de straf van God verdienden. De duivel zou op een dag overwonnen worden, op voorwaarde dat ze, hun ogen afwendend van de duivels die hen omringden, naar de gekruisigde Jezus Christus zouden kijken.

Wij moeten dezelfde strijd voeren, dezelfde woestijn van het leven doorgaan. Satan, de slechte en perverse geest in wie de mensen helemaal niet meer geloven, maar die meer levend is dan ooit tevoren, zal proberen ons te vergiftigen met zijn venijn en trachten ons naar de dood van de geloofsafval te drijven. Dat is reeds gebeurd voor massa’s mensen, in die mate dat de H. Maagd Maria medelijden met ons heeft. Zij heeft ons de remedie gegeven : de devotie tot haar Onbevlekt Hart.

Als wij geen boete doen, dat wil zeggen als we ons niet bekeren, dan zullen we allen vergaan. Als we niet opkijken naar de gekruisigde Jezus, als we ons laten vangen door de bekoringen van de wereld, zullen we allen vergaan. De Maagd Maria is verschenen in Fatima en heeft ons al de redenen gegeven waarom we ons moeten bekeren, maar niemand houdt er rekening mee en de mensen vervallen steeds meer in geloofsafval. De apostasie betekent dat de hel haar muil openspert om massa’s mensen op te slokken. Als we zeggen dat God toch zo goed is en iedereen redt, misleiden we onszelf. We moeten dus reageren en initiatief nemen.

In de onmetelijke woestijn van het moderne leven willen wij het voornemen maken ons tot Jezus Christus en de Maagd Maria te wenden om gered te worden van het vergif dat ons zou doen sterven als we niet genezen werden door zo’n bovennatuurlijk middel.

Abbé Georges de Nantes
uittreksels uit de homilie van 14 september 1995 Hij is verrezen ! nr. 95, september-oktober 2018