Poppe (Z. Edward)
De Z. Edward Poppe, een priester voor de wedergeboorte van de Kerk
Op 10 juni is het de feestdag van de Z. Edward Poppe (1890-1924) en gaat om 19 uur bij zijn grafkapel in Moerzeke een plechtige Eucharistieviering door in de openlucht. Herlees de artikels over zijn leven die wij op onze site publiceerden en ontdek een boeiende heilige die te vaak eenzijdig belicht werd.
De Z. Edward Poppe - 1. Het schone avontuur van een bakkersjongen
Edward Poppe is een vergeten heilige. Toch is hij actueler dan ooit?: men mag gerust zeggen dat hij scherper dan wie ook in ons land de crisis in de Kerk zag aankomen. Om de dreigende apostasie tegen te gaan wou hij heilige priesters opwekken. In dit eerste deel beschrijven wij zijn leven vanaf zijn jeugdjaren tot aan zijn priesterwijding.
De Z. Edward Poppe - 2. Van Gent naar Moerzeke?: de weg van het Kruis
In 1916 wordt Edward benoemd tot onderpastoor op Sint-Coleta, een “ parochie van miserie ” in industriestad Gent. Hij stelt er al zijn talent en energie in dienst van de strijd voor de zielen, vooral die van de kinderen, tot hij zich totaal uitgeput en gedesavoueerd door zijn oversten moet terugtrekken in de eenzaamheid van het landelijke Moerzeke...
De Z. Edward Poppe - 3. « Hoe verlang Ik dat het vuur brandt?! »
« Mijn schoonste levenswerk », noemde priester Poppe het?: de Eucharistische Kruistocht in Vlaanderen, een initiatief van een pater norbertijn dat door toedoen van priester Poppe een weergaloos succes werd. Hij vatte ook het plan op om van de Vlaamse Beweging opnieuw een katholieke beweging te maken door ze te doordringen van de geest van de E. K. Maar het liberaal-katholicisme van zijn bisschop, en vooral van kardinaal Mercier, verzette zich daartegen...
De Z. Edward Poppe - 4. Als de graankorrel...
In september 1922 werd Edward Poppe geestelijk leider van de « cibisten », de (aspirant-) geestelijken die hun dienstplicht moesten vervullen in een speciaal aan hen voorbehouden oefencentrum in Leopoldsburg. Nog geen twee jaar later stierf de apostel van de Eucharistische Kruistocht een heilige dood in klooster van Moerzeke. Hij gaf zijn leven « voor priesters, heilige priesters... »
De Z. Edward Poppe en de Vlaamse Beweging
Het is bekend dat kardinaal Mercier kort na de dood van Edward Poppe aan Odilo Jacobs, priester en boezemvriend van de overledene, de opdracht gaf om een biografie te schrijven, maar met de restrictie dat hij met geen woord zou reppen over de Vlaamsgezindheid van Poppe. Een latere biograaf, priester én vurig flamingant Fernand Van de Velde, maakte van Edward dan weer als het ware de vaandeldrager van de strijd voor een onafhankelijk Vlaanderen.
In onze zoektocht naar de ware visie van de Z. Edward Poppe willen we om te beginnen ingaan op het ontstaan en de idealen van de Vlaamse Beweging in het onafhankelijke België dat in 1830 tot stand kwam. Die historische context zal het gemakkelijker maken om nadien te focussen op het gedachtegoed van Edward: welke toekomst zag hij voor zijn geliefde Vlaamse volk?
De Z. Edward Poppe en de Vlaamse Beweging
I. Vlaams en katholiek in het onafhankelijke België
België ontstond in 1830 uit een monsterverbond tussen liberaal-katholieken en doctrinaire liberalen van de Loge, onder het motto dat het doel de middelen heiligt. Dit in wezen perverse samengaan, dat abbé de Nantes de «erfzonde» van België noemt, legde de katholieke Kerk in een eerste fase geen windeieren, maar zou zich onvermijdelijk op een dag tegen haar keren.
De Z. Edward Poppe en de Vlaamse Beweging
II. «Alles voor Vlaanderen, Vlaanderen voor Christus»
Hoe stond Edward Poppe (1890-1924) tegenover de Vlaamse Beweging? Dat hij Vlaamsgezind was, staat buiten kijf en werd onterecht door zijn eerste biograaf, priester Odilo Jacobs, op bevel van kardinaal Mercier onder de mat geveegd. Zijn tweede biograaf, priester Fernand Van de Velde, was dan weer zelf zo’n vurige flamingant dat hij onze heilige allerlei opvattingen toedichtte die hij niet met de woorden van Edward zelf kon onderbouwen.