Franciscus (Paus)
Paus Franciscus, tussen katholicisme en MASDU
« Hij zal terugkeren met zijn groot hart, zijn vurig hart, met zijn geest vervuld van armoede en zijn glimlach. Hij zal terugkeren! En het Onbevlekt Hart van Maria zal zegevieren ! »... Hij ís teruggekeerd !
Het syndroom van Joannes de Doper
«Zijt Gij het die komen moet of hebben wij een ander te verwachten?» liet Joannes de Doper aan Jezus vragen toen hij door twijfel overvallen werd. Is Franciscus de paus van de heropbloei van de Kerk, de heilige die God ons schenkt om zijn Huis terug op te richten, of vergist de KCR zich totaal?
Naar een nieuwe H. Pius X?
De wereld reageert verrast op de verkiezing van Jorge Mario Bergoglio tot paus. Maar in ons tijdschrift verscheen al in 2003 een artikel over de Argentijnse kardinaal, in wie broeder Bruno - in navolging van Sandro Magister, één van de best geïnformeerde ' Vatican watchers' - al de grootste kanshebber zag om Joannes-Paulus II op te volgen. Portret van een authentieke man van God.
Hij is teruggekeerd!
« Hij zal terugkeren, met zijn groot hart, zijn hart van vuur, met zijn geest van armoede en zijn glimlach. Hij zal terugkeren ! En het Onbevlekt Hart van Maria zal zegevieren ! » Dit motto stond jarenlang boven elk nummer van de Franse CRC, als verwijzing naar paus Joannes-Paulus I. En nu is paus Luciani teruggekeerd in de persoon van onze H. Vader Franciscus !
De heilige die God ons geschonken heeft
Op 7 april ontving kardinaal Vallini de paus in Sint-Jan-van-Lateranen en herinnerde hem aan zijn zending als opvolger van de H. Petrus : « Alle broeders bevestigen in de waarheid van het geloof, alle Kerken voorzitten in de naastenliefde en iedereen met stevige zachtheid leiden over de wegen van de heiligheid. »
Orde op zaken
Langzaam maar zeker stelt paus Franciscus orde op zaken: op uitdrukkelijk verzoek van het Vaticaan werd een pastoor die lid is van de loge uit al zijn functies ontslagen, en de Italiaanse bisschoppen werd in forse termen duidelijk gemaakt dat de Kerk geen NGO is en dat zij veel meer moeten zijn dan functionarissen...
Paus Franciscus, kerkleraar van de barmhartigheid
Het devies van onze paus, « Miserando atque eligendo », zou men kunnen vertalen als « uitverkozen om barmhartigheid te betonen ». Franciscus herhaalt graag dat hij maar één ambitie heeft: de spiegel te zijn die het erbarmen van God weerkaatst.
Franciscus en «De katholieke Contrareformatie»
Is ons enthousiasme voor paus Franciscus een bewijs voor het feit dat wij moegestreden zijn en dat wij op onze beurt « overlopen » ? Helemaal niet: de KCR blijft nog altijd trouw aan de leer en het voorbeeld van abbé Georges de Nantes. De enige die veranderd is... is de paus?!
Franciscus en het Onbevlekt Hart van Maria
Onze paus heeft een grote mariale devotie, die van hem als vanzelf de Opperherder maakt die in de wereld de godsvrucht tot het Onbevlekt Hart van Maria zal instellen. Dat is dringend nodig, want « de vlammen uit het zwaard van de engel » zetten ondertussen de aardbol in brand: Syrië, Irak, Libië...
De H. Pius X, lichtend voorbeeld voor paus Franciscus
Franciscus onderwijst het katholiek geloof. Zeker, zonder ooit kritiek te leveren op het Concilie of op zijn voorgangers. Door middel van herhaalde kleine correcties geeft hij echter een onderricht dat de dwalingen van Vaticanum II tegenspreekt en rechtzet. Toch kan hij nog veel leren van de H. Pius X...
Turijn 2015 – Fatima 2017
Paus Franciscus verheft achtereenvolgens de banieren van de H. Lijkwade van Turijn en die van Onze-Lieve-Vrouw van Fatima: voor hem - en ook voor ons?! - zijn dat de twee « tekenen des tijds » waarmee de goddelijke barmhartigheid de Kerk en de wereld wil redden. Ook de KCR zal in 2017 in de Cova da Iria aanwezig zijn om er « veel te bidden voor de H. Vader ».
Franciscus onderwijst opnieuw het credo
Het ene editoriaal na het andere komt steeds duidelijker het portret van de huidige paus tevoorschijn: een heilige, die ongetwijfeld besmet is door het Tweede Vaticaans Concilie, die geen precieze en globale doctrine heeft, maar van wie de bedoelingen gevoed worden door zijn oprecht geloof. Het feit dat die bedoelingen zo in harmonie zijn met de alomvattende leer van onze vader, abbé de Nantes, zou moeten volstaan om te begrijpen dat wat deze paus bezielt niet de slechte geest van zijn voorgangers is.
Benedictus of Franciscus ?
Benedictus XVI was als jonge theoloog één van de voornaamste bewerkers van de conciliaire revolutie. Vervolgens zorgde hij voor de realisatie ervan als bisschop van München, daarna als rechterhand van paus Joannes-Paulus II en tenslotte als Opperherder van de Kerk. Het is totaal ten onrechte dat hij voor « behoudsgezind » doorging.
Een « wankelende » paus
Integristen ergeren zich aan Franciscus en halen scherp naar hem uit. Ze begrijpen niet waarom de KCR zo positief over hem spreekt. Toch is het standpunt van broeder Bruno duidelijk: anders dan Paulus VI, Joannes-Paulus II en Benedictus XVI heeft Franciscus het katholiek geloof. Maar geregeld lijkt hij te « wankelen » ten gevolge van de conciliaire pastoraal die hij geërfd heeft.
Cuba, een gemiste kans
Onze-Lieve-Vrouw is niet geïnteresseerd in een « gemeenschappelijke verklaring » van de « bisschop van Rome » en de « bisschop van Moskou », zoals die in Cuba voorgesteld werd. Zij vraagt de toewijding van Rusland aan haar Onbevlekt Hart door de paus van Rome en de katholieke bisschoppen van heel de wereld in eenheid met hem. Zonder die toewijding zal er geen vrede zijn.
« De vreugde van de liefde » : beschouwingen bij de apostolische exhortatie
« Amoris laetitia » plaatst de H. Familie van Nazareth terecht in het centrum, om van elk gezin « een cenakel van gebed, een leerschool van het Evangelie en een kleine huiskerk te maken ». Maar aan het pastoraal onderricht van de paus ontbreekt de hoofdzaak : de herroeping van de godsdienstvrijheid waardoor de Kerk zelf ontrouw is geworden aan haar Bruidegom.
« Bid veel voor de heilige vader »
Meer dan ooit is Franciscus de « wankelende » paus uit het Derde Geheim van Fatima : woorden en daden van diep geloof wisselen af met bevreemdende toegevingen aan de geest van zijn twee voorgangers en het Concilie. Wat zal de paus op 13 mei 2017 in Fatima doen ? Zal hij de biecht aanbevelen en het rozenhoedje doen bidden, zoals hij deed op 4 augustus jl. in de Portiunculakapel van Assisi ? Onze eerste opdracht is te bidden, veel te bidden voor onze H. Vader.
Licht in de duisternis
In de dichte duisternis van onze tijd zijn er ondanks alles lichtpunten die ons moed geven. De christenen van Noord-Nigeria verslaan Boko Haram met behulp van de rozenkrans... De president van Peru wijdt zijn land toe aan de Heilige Harten van Jezus en Maria... Over Moskou, 25 jaar geleden nog de hoofdstad van het wereldcommunisme, waakt voortaan een reusachtig standbeeld van de H. Vladimir... En dankzij de paus is de biechtpraktijk vorig jaar met 30 % toegenomen !
Smeekschrift aan paus Franciscus
In Fatima heeft de H. Maagd Maria uitdrukkelijk gezegd: «Bid elke dag het rozenhoedje.» Wat kan onze Argentijnse paus beter doen dan in de voetsporen te treden van de Vereniging Onze-Lieve-Vrouw van Fatima, gesticht in Buenos Aires en met als doel het apostolaat van het rozenhoedje? Op Franciscus passen wij graag toe wat zuster Lucia ooit aan een van haar vertrouwelingen schreef: «Ik bid voor u opdat de Heer u nog genoeg leven, kracht en energie zou geven om dit apostolaat tot een goed einde te brengen.»
Paus Franciscus in Fatima: de Opperherder en de Maagd
Anders dan zijn voorganger Paulus VI in 1967 begaf Franciscus zich bij het begin van zijn bedevaart, op 12 mei, naar de plaats van de verschijningen. Bij de Capelinha had een dramatische confrontatie plaats tussen onze Opperherder en de Onbevlekte Maagd Maria. Het overduidelijk negeren van de echte boodschap, het doodzwijgen van zuster Lucia en de hardnekkige weigering van Franciscus om te doen wat de Moeder Gods van hem verwacht, roept het onheil af over zijn en ons hoofd.
« Gij zult mijn getuigen zijn »
In februari 2015 stierven 21 christelijke kopten de marteldood op een strand bij Tripoli, terwijl zij gezamenlijk “ Ya Rabbi Yassou!” (“O, mijn Heer Jezus!”) riepen. Anderhalf jaar later ontdeed de katholieke kardinaal Reinhard Marx zich op vraag van een imam zonder enig bezwaar van zijn borstkruis, toen hij een bezoek bracht aan het interieur van de Rotskoepel... Zolang paus Franciscus «het Concilie volgt», zoals hij zelf zegt, maakt hij het zichzelf onmogelijk om een einde te maken aan de teloorgang van het geloof.
« Hopen tegen alle hoop in »
De enige echte verdediger van de Oosterse christenen is Vladimir Poetin, in afwachting dat onze paus zijn plicht doet en Rusland toewijdt aan het Onbevlekt Hart van Maria om de kop van het islamitisch Serpent te verpletteren. Er bestaan talrijke “humanitaire” initiatieven om de vervolgde christenheid in Syrië ter hulp te komen, zoals het zenden van kerstpakketten, maar zonder steun aan Assad komt die hulp niet ter plekke.
De MASDU is terug
Paus Franciscus is jammer genoeg het voorbeeld van een katholiek die verleid is door de ketterij die Paulus VI vanaf de Stoel van Petrus gepredikt heeft. De dagelijkse sermoenen van onze paus in Santa Marta getuigen van zijn katholiek geloof, maar tegelijkertijd is het concept dat hij van de Kerk en van haar betrekkingen met de wereld heeft, doordrenkt van de MASDU (Mouvement d'Animation Spirituelle de la Démocratie Universelle). Het resultaat daarvan is de steriliteit van al zijn inspanningen.
Open brief van bekeerde ex-moslims aan paus Franciscus
«Sta ons toe aan Uwe Heiligheid te vragen om snel een synode bijeen te roepen over de gevaren van de islam. Wat blijft er nog over van de Kerk daar waar de islam zich heeft gevestigd? Uit zorg voor de waarheid moet de Kerk duidelijk maken waarom de argumenten die de islam naar voren schuift om het christelijk geloof te loochenen vals zijn.» Een wanhoopskreet van bekeerlingen die niet begrijpen waarom Franciscus geen duidelijker taal spreekt.
China en de katholieke Kerk
Het Vaticaan stond op het punt een «deal» te sluiten met de Chinese communistische leiders: de excommunicatie tegen zeven bisschoppen van de patriottische Kerk (de staatskerk die collaboreert met het regime) zou opgeheven worden in ruil voor inspraak in nieuwe aanstellingen. Dat zou gebeuren ten nadele van de ondergrondse, Romegetrouwe katholieken, die fel protesteerden bij monde van de moedige kardinaal Zen Ze-kiun.
« Deze ziekte loopt niet uit op de dood »
Het bezoek van de paus aan Ierland en de nasleep ervan maken duidelijk dat we niet ver meer verwijderd zijn van het visioen dat de H. Jacinta van Fatima had: « Ik heb de H. Vader gezien, in een groot huis, op zijn knieën voor een tafel. Hij verborg zijn hoofd in zijn handen en weende. Buiten was er veel volk. Sommigen gooiden stenen, anderen scholden hem uit en riepen hem lelijke woorden toe. Arme Heilige Vader! We moeten veel voor hem bidden.»
« Wee de persoon door wie het schandaal komt »
Het is de plicht van alle gelovigen om het kwaad bij naam te noemen en het radicaal te bestrijden. Een halve eeuw “openheid” op de wereld en knievallen voor de “moderniteit” breekt het hoogste gezag in de Kerk vandaag zuur op. Er is nu geen alternatief meer dan onverbloemd de waarheid te spreken over de praktijken van Sodom en Gomorra. Met het gevolg dat onze kerkleiders gekruisigd worden door de media? Dan treden zij alleen maar in het voetspoor van de Meester die hen is voorgegaan.
Brief van een falangist aan Mgr. Carlo Maria Viganò
«De morele ontregeling die vandaag de Kerk besmeurt, is slechts het teken en de top van de ijsberg van een leerstellige ontregeling die veel erger is, want ze wordt door velen aanvaard en springt daardoor minder in het oog. U hebt gelijk te spreken over “ verwarring en verdeeldheid” die lang in de tijd teruggaan en die “ onvermijdelijk zijn wanneer de opvolger van Petrus ophoudt zijn voornaamste zending te behartigen: zijn broeders bevestigen in het geloof en in de gezonde morele leer.”»
« Onze hulp is in de naam des heren »
Onlangs kwam er goed nieuws uit Israël, als een teken van de goddelijke Voorzienigheid in de verschrikkelijke crisis waarin de Kerk terechtgekomen is. Vijftig jaar nadat in Cisjordanië een ring teruggevonden was, werd die nu door de onderzoekers definitief geïdentificeerd als de zegelring van Pontius Pilatus. Op het moment dat de geloofscrisis steeds scherpere vormen aanneemt, betekent dit een bewijs te meer van de waarachtigheid van de Evangelies.
Het geloof van een nieuwe Athanasius
Mgr. Athanasius Schneider is een Rooms-katholieke bisschop die resideert in Astana, de hoofdstad van Kazachstan. Hij heeft gereageerd op de Verklaring van Abu Dhabi, ondertekend in naam van de vrede en de strijd tegen het geweld door paus Franciscus en de imam van al-Azhar. De brief van Mgr. Schneider is een meesterlijke uiteenzetting van het ware katholiek geloof!
Fatima : voorbijgestreefd of actueel ?
Nog een jaar scheidt ons van de honderdste verjaardag van de verschijningen in Fatima. Wat zal er gebeuren in 2017 ? Wordt de boodschap van de H. Maagd dan definitief begraven ? Als het afhangt van Mgr. Re, voormalig prefect van de congregatie voor de bisschoppen : zeker en vast. Maar om Fatima te kunnen begraven neemt hij zijn toevlucht tot leugens en verdraaiingen.
De heilige die God ons geschonken heeft
« God heeft een soort van liefdevolle zwakheid voor wie zich het verst van Hem verwijderd heeft. Zoals de herder die de stal verlaat om midden in de nacht op zoek te gaan naar het verloren schaap » (paus Franciscus, homilie van 7 november 2013). Dit extra nummer bevat de voordracht die broeder Bruno in april in Parijs gaf.
De strijd om de Valle de los Caídos
Vlakbij Madrid liet generaal Franco na de beëindiging van de nationale kruistocht tegen het communisme een gigantisch kruis en een ondergrondse basiliek construeren. Hij wou een gemeenschappelijke begraafplaats oprichten voor alle doden van de verschrikkelijke Burgeroorlog (1936 tot 1939). Alle gesneuvelden, tot welk kamp ze ook behoorden, moesten hier zij aan zij rusten, in een geest van nationale verzoening. Waarom willen de socialisten die verzoening vandaag op de helling zetten?
De verloochening door Franciscus en een nieuwe Athanasius
In februari van dit jaar bracht paus Franciscus een bezoek aan de Verenigde Arabische Emiraten. Hij ging niet naar dit moslimland om, zoals Sint-Franciscus van Assisi vóór hem, de mohammedaanse leiders te bekeren. Neen, het hoofddoel van de reis was de ondertekening van het Document over de broederlijkheid onder de mensen voor wereldvrede en voor het samenleven. Mgr. Athanasius Schneider, hulpbisschop van Astana (Kazachstan), diende de paus moedig van antwoord.
Juni 2019: Een aanklacht tegen de paus wegens ketterij
Een bewijs te meer van de verkeerde weg die de paus opgaat, is de Open brief die een groep van 20 katholieke geleerden, theologen of universitairen, op 29 april 2019 publiceerde om Franciscus te beschuldigen van ketterij. Dit nieuwe initiatief volgt op de privé-brief die in de zomer van 2016 geschreven werd door 45 geestelijken en katholieke geleerden aangaande Amoris laetitia en op de "Dubia" van vier kardinalen in november van dat jaar.
Oktober 2019: «De zaken van de paus gaan slecht»
Op 1 november 1846 drukte de toekomstige Franse kardinaal Louis-Edouard Pie zijn grote bezorgdheid uit over de eerste regeringsmaanden van paus Pius IX, die zich in het begin van zijn pontificaat zeer liberaal toonde (maar zich later herpakte): «De zaken van de paus gaan slecht. Ik denk dat hij een grenzeloos vertrouwen heeft in de kracht van de goedheid om de mensen dichter bij elkaar te brengen en dat hij bedrogen zal uitkomen door wrede misrekeningen. Ondertussen ben ik bang dat hij probeert goede maatjes te worden met zijn meest onverzoenlijke vijanden.» Deze analyse is helaas ook van toepassing op onze huidige paus Franciscus...
November 2019: De synode en de bevrijdingstheologie
Op 15 oktober, toen de Synode over het Amazonegebied volop aan de gang was, kwam de lezing in de Mis uit de Brief aan de Romeinen die gruwelijk actueel was: «Ze noemden zich wijs, maar werden dwaas. De glorie van de onsterfelijke God hebben ze verruild voor een beeld dat lijkt op een sterfelijke mens, op vogels, op viervoetige en kruipende beesten...»
We moeten bidden voor de Paus
In de tuinen van het Vaticaan ging een groteske ceremonie door waarbij de godin Moeder Aarde aanbeden werd, voorgesteld door een lelijk beeld van een naakte en zwangere vrouw die op het punt staat te bevallen van een bloedrood kind. Ze was omgeven door dieren, waaronder een slang, en werd gesymboliseerd door een hoop aarde waarvoor samen met priesters en een pater franciscaan zich voorover bogen met het gelaat tegen de grond.
Een verandering van tijdperk
Aan wie zich afvraagt waar we met de Kerk naartoe gaan, gaf paus Franciscus een klaar en helder antwoord tijdens zijn kerstwensen aan de Romeinse Curie eind vorig jaar: «Wij zijn niet meer in de tijd van de christenheid, dat is gedaan! Wij zijn niet meer de eersten en ook niet diegenen naar wie het meest geluisterd wordt! Wat wij beleven is niet alleen een tijdperk van veranderingen, maar een waarachtige verandering van tijdperk.» Waarin de katholieke godsdienst zelf veranderd wordt?
Pandemie tegen pandemonium
Begin april schreef de overste van de communauteit in Fons aan broeder Bruno: «Het meest indrukwekkend is de opschorting van de missen en van heel de Goede Week. Ik vind dat men daarin werkelijk de vinger kan leggen op de woede van God. Het is als een soort van excommunicatie door de goede God van alle christenen, zoals eertijds een paus dat deed voor een koning en heel zijn koninkrijk als ze zich slecht gedroegen.»
«Aan de vruchten kent gij de boom»
«Toen het Tweede Vaticaans Concilie ten einde liep, in 1965, zei ik dat we weldra de bittere vruchten ervan zouden zien. Onze eigen vruchten zijn bescheiden, maar van goede kwaliteit: het gestichte werk, de twee communauteiten, onze beide moederhuizen, de prachtige kapel die we gebouwd hebben en waarin we eensgezind bijeen zijn. Toch is dat allemaal niet ons eigen werk, het is het werk van de Heer» (abbé Georges de Nantes).
Covid-19: enkele waarheden
De progressistisch geworden Kerk van paus Franciscus, die zogezegd dicht bij elke mens en heel de mens staat, is compleet afwezig tijdens deze crisis: bevel om de kerken te sluiten, de missen te schrappen, de liturgie van de Goede Week te annuleren. De priesters kregen het verbod de gezinnen te bezoeken, de stervenden bij te staan, de overledenen in de kerk te begraven. Het resultaat? De rector van de Parijse Notre-Dame verwoordde het op 14 augustus: «In Frankrijk is ongeveer 30 % van de pratikerende gelovigen niet meer teruggekeerd.»
De verkeerde strijd
Met de afkondiging van het motu proprio Traditionis custodes heeft paus Franciscus een einde gemaakt aan de “vrijmaking” van de aloude misritus van voor het Concilie door zijn voorganger Benedictus XVI. Meer dan ooit wordt de huidige Opperherder nu door de traditionalisten van alle strekkingen met de vinger gewezen als een beeldenstormer en een verrader. En omgekeerd prijst men de emeritus paus de wolken in...
De actualiteit doorgelicht
Januari 2022: De paus botst met de Joden
In de zomer was de paus voor zijn algemene audiënties op woensdag begonnen met een reeks catecheses over de Brief aan de Galaten van Sint-Paulus. Daarin verwoordde hij het traditionele standpunt van de Kerk: de Wet biedt niet de vervulling van de Belofte, dat doet alleen Christus. Maar de joodse wereld reageerde als door een wesp gestoken.
Smeekbede tot Paus Franciscus
Naar aanleiding van de Russische militaire operatie in Oekraïne werd er langs verschillende kanten, ook door broeder Bruno, aangedrongen bij paus Franciscus om Rusland toe te wijden aan het Onbevlekte Hart van Maria. En de H. Vader heeft toegezegd dat op 25 maart te doen! Deo gratias!
De actualiteit doorgelicht
September 2022: Het synodale proces besmet heel de Kerk
Het tweejarige synodale proces voor heel de katholieke Kerk moet zijn bekroning vinden in een algemene bisschoppensynode in oktober 2023. De ondertussen binnengelopen vragen (eisen!) van de “basis” maken duidelijk dat de H. Vader een doos van Pandora geopend heeft… Alleen hijzelf kan het deksel weer sluiten, als hij in extremis bereid is een gezagsdaad te stellen gebaseerd op de onfeilbaarheid van het opperste leergezag.
Een onvoltooid mirakel
Paus Franciscus is de Opperherder die uiteindelijk de honderd jaar oude vraag van Onze-Lieve-Vrouw verhoord heeft. Ondertussen wachten wij op het schitterende mirakel van de bekering van Rusland waardoor de wereld zelf zal bekeerd worden, wanneer de paus zal doen wat nog moet gebeuren: het preken van de eerherstellende devotie van de vijf eerste zaterdagen.
Quo vadis ?
Paus Franciscus is er absoluut van overtuigd dat Vaticanum II het werk van de H. Geest is en dat zijn voorgangers allemaal “heiligen” zijn. Daarom zet hij vastbesloten de Hervorming van de Kerk verder en heeft hij een rampzalig initiatief genomen: de uitbreiding van de Duitse "Synodale Weg" over heel de Kerk. De gevolgen zijn niet te overzien.
“Benedictijnen” tegen “franciscanen”
Sinds de dood van Benedictus XVI staan zijn onvoorwaardelijke aanhangers met getrokken messen tegenover paus Franciscus en zijn volgelingen : “benedictijnen” tegen “franciscanen”. Maar eerst en vooral is het de vraag of het verschil tussen beide Opperherders wel zo fundamenteel is. Beiden verdedig(d)en Vaticanum II met hart en ziel ; Benedictus deed het op een sluwe en geraffineerde manier, terwijl Franciscus rechttoe rechtaan is.
Waar het écht om gaat
Op 21 februari 2023 publiceerde Rome een document waarin nieuwe voorwaarden voor het opdragen van de tridentijnse ritus worden opgelegd. De tekst verstrengt nog verder de bepalingen van het motu proprio “Traditionis custodes” (juli 2021): in de behandeling van het traditionalistische dossier wordt alle macht ontnomen aan de plaatselijke bisschoppen en is het nog enkel het Vaticaan dat beslist.
De actualiteit doorgelicht
September 2023 : De paus en de Maagd Maria
Op zaterdag 5 augustus 2023 bevond paus Franciscus zich opnieuw oog in oog met Onze-Lieve-Vrouw van Fatima in de Capelinha op de Cova da Iria, zes jaar na zijn eerste bezoek ter gelegenheid van het eeuwfeest van de verschijningen. Was hij daar om haar dringende verzoeken in te willigen?
De droom van Franciscus:
een nachtmerrie voor de Kerk
Het project van wereldwijde broederschap waarin onze paus de Kerk mee opneemt als niet meer dan een onderdeel, komt erop neer dat het mystieke Lichaam van Christus onderworpen wordt aan de Wereld. Franciscus maakt geen onderscheid meer tussen wat in de Kerk is en wat erbuiten. Niets zal hem tegenhouden om die droom van universele broederlijkheid, die de Kerk gewoon overbodig dreigt te maken, achterna te lopen.
Neen aan «Fiducia supplicans»
Ons standpunt is dat men alleen maar resoluut tegen deze verklaring kan zijn. Alle bisschoppen zouden er hun verontwaardiging tegen moeten uitschreeuwen en proberen gedaan te krijgen dat de paus ze intrekt. De dubbelzinnigheid in de formulering is gewild en maakt deel uit van de doortraptheid van de schrijver(s). Elke katholiek die naam waardig moet dit godslasterlijk document radicaal afwijzen.