117. Het medeplichtig socialisme: de sociaaldemocratie

Het is niet de burgerij als sociale klasse, en zelfs niet als sociaal-professionele groep van industriëlen en bedrijfsleiders, die niet in staat blijkt te zijn tot politieke gezagsuitoefening en stabiliteit. Het is veeleer de burgerij als revolutionaire klasse, als de morele vereniging van de moordenaars van God en van de vorst, van de adel en de ambachtslieden, van de ridders en de boeren. Het is het kapitalisme als liberale ideologie, dat wil zeggen als hoofdrolspeler bij de inname van de Bastille, de afschaffing van de privileges, de moord op koning Lodewijk XVI, de invoering van de burgerlijke constitutie van de geestelijkheid en de genocide in de Vendée. Want de Franse Revolutie kan helaas als voorbeeld dienen.

Overal heeft het Geld, dat de god en de vorst geworden is van een bepaalde georganiseerde sociale macht, zich als meester en niet langer als dienaar willen opstellen. Het is vanaf dat ogenblik een strijd op leven en dood aangegaan, een permanente revolutie tegen elk natuurlijk en traditioneel gezag, tegen alle sacrale zeden en elke geheiligde orde. Daartoe heeft het nood aan knechten en beulen; het gaat van de enen naar de anderen en bindt ze aan zich door een steeds hoger loon en door buitensporige toegevingen… alvorens zelf te bezwijken onder hun slagen.

Dat is de waarachtige geschiedenis van het hedendaagse Frankrijk: een onafgebroken manoeuvre van de kapitalistisch-industriële macht om haar financiële privileges veilig te stellen voor haarzelf alleen. Frankrijk en de hele wereld werden en worden nog steeds bestuurd door permanente gods- en koningsmoordenaars, die zich liberaal noemen en beweren behoudsgezind te zijn, maar die er enkel om bekommerd zijn zaken te doen en te beletten dat de volkeren in opstand komen.

2. Wanneer de sociale opstand dan toch losbarst, vindt het kapitalisme een bondgenoot in de socialistische partij die tot taak heeft om, in ruil voor geld en enorme voordelen, de volksrevolutie te kanaliseren: zover mogelijk weg van de nieuwe meesters uit de financiële en industriële wereld, maar wel tegen de oude gevestigde lichamen die een obsessie blijven voor de liberale burgerij. Het georganiseerde socialisme, omgekocht door de liberale machthebbers, vormt een geheime tak van de burgerlijke vrijmetselarij en is fundamenteel antiklerikaal, antimilitaristisch en republikeins. Dat is zijn drievoudige functie. Het leidt regelmatig de volkswoede en de nationale opstand af van hun waarachtig doel: de muur van geld, de "tweehonderd families", de joodse plutocratie en de maçonnieke democratie. De bedoeling is dat de woedende massa haar uitbuiters ter hulp komt door haar te mobiliseren tegen de sociale krachten die de natuurlijke, wettige en sacrale beschermers van het volk zijn: de Kerk, het leger, de monarchie.

Zo ziet de « duistere verstandhouding » eruit van de machten die de wereld leiden met de ideologen en kaders van de socialistische partijen. En het resultaat hiervan is de chaotische opeenvolging van onderdrukking en steriele revoluties die de wereld naar zijn ondergang voeren.