122. Een nationale revolutie

1. Het absolute ongeluk van zovele volkeren die onder het vreselijke juk van het communisme gevallen zijn, de vermenigvuldiging van de haarden van oorlog en burgeroorlog, de sociale onlusten teweeggebracht door een economie die onophoudelijk verstoord wordt: ze zouden onze tijdgenoten moeten waarschuwen voor de dreiging die op hen weegt. Nochtans lijkt het erop dat de wereld zijn mars naar de afgrond blindelings voortzet. De reden hiervoor is eenvoudig. Al onze collectieve reflectie- en beslissingsorganen zijn ondergeschikt gemaakt aan het kapitalistisch-socialistisch systeem dat verhindert dat wij ons zouden herpakken en zouden reageren.

2. Op wie kunnen wij rekenen voor een contrarevolutie die eindelijk het volk ten goede zou komen, die werkelijk bevrijdend zou zijn? Op welke uitgeslotenen van het « wettelijk land », op welke tegenstanders, op welke opstandelingen? Aan het begin van de jaren 1980 bestond er een revolutionair extreemlinks dat genoeg had van de kapitalistische onderdrukking, maar weigerde gerecupereerd te worden door de socialistische beweging. Er was ook een behoudsgezinde en nationale rechterzijde, die verlangde naar rechtvaardige vrijheid en initiatief en die protesteerde tegen het keurslijf van de bureaucratische staat en tegen de verstikking van de vrije onderneming. Bovenal bestond er nog een legitimistisch rechts dat als enige vrij was van elke onderwerping, als enige bewust van de ware economische en politieke onderdrukking en als enige gewapend met een doctrine voor een herstel ten gronde. Vandaag moeten we vaststellen dat er geen elite meer bestaat die bekleed is met een zekere macht en die in staat is om het kapitalistisch systeem omver te gooien.

3. De contrarevolutie die door de huidige tijden vereist wordt, zal dus volgen op de ineenstorting van de goddeloze wereld van vandaag en op de triomf van het Onbevlekt Hart van Maria, dat de harten en de geesten ook ontvankelijk zal maken voor de terugkeer naar de katholieke waarheid in al haar aspecten. Dankzij de eredienst van de Onbevlekte Maagd en bevrijd uit de greep van het Geld zal het volk zelf, dat in zijn natuurlijke gemeenschappen instinctief verlangt naar vrijheid, eigendom en verantwoordelijkheid, ernaar streven zijn gewettigde economische macht terug in handen te nemen door het keurslijf van de kapitalistisch-socialistische staat te breken.

4. Toch zal er geen waarachtig herstel van de orde zijn zonder contrarevolutie of nationale revolutie, dat wil zeggen zonder het omverwerpen van de onderdrukkende instellingen en groeperingen, op het ogenblik dat een verschrikkelijke economische crisis uitbreekt die vergezeld gaat van een politiek vacuüm of een hevige ontevredenheid onder het volk. Deze nationalistische reactie kan uitgelokt worden door politici die reeds aan de macht zijn, door een militaire staatsgreep of door het aan het roer komen van een « charismatisch » staatsman, iemand die bekwaam is om het lot van de natie in handen te nemen. Voor Frankrijk zou het ideaal natuurlijk zijn dat de Voorzienigheid de aloude monarchie van goddelijk recht herstelt.

5. De nationale revolutie zal erin bestaan om de verborgen en onderdrukkende synarchische organisaties, zowel die van het grootkapitaal en de leidende industrie als de partijen en hun syndicale filialen, te verwijderen van de economische en politieke macht. Nochtans zal dit moeten gebeuren vrij van elke wraaklust, zonder "zuiveringen" of klassenstrijd. De nationale revolutie mag op geen enkel punt het dagelijks leven van het volk verstoren. Maar zij zal wel moeten overgaan tot het vernietigen en verbieden van de ideologieën die een geestelijke en morele steun betekenden voor de onderdrukking. Zij dient die fier te vervangen door de sleutelgedachten en de heilige en heilzame wetten van onze waarachtige katholieke volkstraditie.