Dit derde Lied van de Dienaar dat de Kerk ons vandaag ter meditatie aanbiedt,  voorspelt dat de Messias een lijdende dienaar zal zijn en dat Hij zal worden verworpen door zijn volk. Deze overweldigende profetie van Isaïas kondigt zeshonderd jaar van tevoren gebeurtenissen aan die zullen plaatsvinden tijdens de Passie van Jezus. 

Het is met wijsheid dat de Kerk ons eraan herinnert dat het beter is om gebrekkig te zijn en naar de Hemel te gaan dan om al je zintuigen te hebben, te zondigen en uiteindelijk naar de hel te gaan.

Kort geleden kwam Canada in het wereldnieuws door de opzienbarende ontdekking van kinderlijkjes in massagraven op het terrein van christelijke internaten. In plaats van al onmiddellijk op de knieën te vallen en "mea culpa" te slaan, zoals de vertegenwoordigers van de Kerk tegenwoordig zo gemakkelijk doen, moeten we deze zaak eerst ten gronde onderzoeken. 

Petrus heeft niet goed begrepen wat Jezus hem in de hof van Olijven opgedragen heeft, toen Hij hem beval het zwaard terug in de schede te steken. De onstuimige apostel miskende toen totaal de koninklijke weg van het verlossend offer die zijn Meester ging inslaan. Alsof het hem, de leerling, toekwam om Jezus te redden! Hij heeft echter beloofd Hem te volgen tot aan de dood en hij houdt dus woord. Of beter: hij volhardt in zijn aanmatiging. 

De materialisten verzekeren ons dat de kosmos sinds 15 miljard jaar uit "onvermijdelijkheid" in beweging is en dat sinds 3 miljard jaar op de planeet aarde "toevallig" het leven is verschenen, dat zich vervolgens vermenigvuldigd heeft en uiteindelijk de hele wereld heeft veroverd. Toeval en onvermijdelijkheid domineren volgens de aanhangers van Darwin alles. 

Geen onderwerp dat de actualiteit al jaren meer beheerst dan de islam. We horen en lezen er eindeloos over, maar die massa aan vaak oppervlakkige informatie die meestal ook nog helemaal tegenstrijdig is, brengt ons geen stap vooruit. Wat we nodig hebben is een wetenschappelijke benadering en een toekomstperspectief waarmee we als christenen iets kunnen doen. 

In het begin van dit jaar, op 30 januari 2021, haalde paus Franciscus ongewoon scherp uit naar de tegenstanders van het Tweede Vaticaans Concilie: «Het Concilie is het leergezag van de Kerk. Ofwel ben je mét de Kerk en dan volg je het Concilie; of anders, als je het Concilie niet volgt en het op je eigen manier interpreteert, dan ben je niet met de Kerk.» Heeft hij gelijk?

Met de afkondiging van het motu proprio Traditionis custodes heeft paus Franciscus een einde gemaakt aan de “vrijmaking” van de aloude misritus van voor het Concilie door zijn voorganger Benedictus XVI. Meer dan ooit wordt de huidige Opperherder nu door de traditionalisten van alle strekkingen met de vinger gewezen als een beeldenstormer en een verrader. En omgekeerd prijst men de emeritus paus de wolken in...  

Er zijn bisschoppen die catechismussen schrijven waarin ze de Farizeeërs neerzetten als «zeer vroom, zuiver en voorbeeldig». Ze beweren zelfs dat Jezus een leerling van hen was. Dit onderricht staat haaks op de Evangelies en de Traditie, maar ligt helemaal in lijn met Vaticanum II.

Op deze 18de zondag door het jaar laat de Kerk ons mediteren over hoofdstuk 6 van Johannes, waarin Jezus aankondigt dat Hij het brood des levens is, het levende brood dat uit de Hemel komt om leven te geven in de wereld. De H. Pierre-Julien Eymard wijst ons erop dat niemand zichzelf zo zou kunnen noemen, tenzij de Zoon van God Zelf, die zich als voedsel aan ons wil geven.