Arius
De grote crisis van het arianisme
Kort nadat het christendom in 313 de vrijheid verkregen had, kwam het terecht in de greep van de ketterij van Arius. De rechtzinnige leer triomfeerde slechts op het nippertje, na een moeizame strijd gevoerd door een handvol bisschoppen en kerkleraars. « Om haar eenheid, apostoliciteit, heiligheid en katholiciteit te bewaren heeft de Kerk moeten vechten. Zij moet ook vandaag vechten, en ze zal altijd moeten vechten» (abbé de Nantes).
De grote crisis van het arianisme
1. Jezus Christus is God
In 318 verkondigde de rationalist Arius in Alexandrië zijn ketterse theorie, als zou de Zoon niet altijd bestaan hebben en slechts een ondergeschikt schepsel van de Vader zijn. Keizer Constantijn de Grote riep het concilie van Nicea samen, dat er echter niet in slaagde de arianen voorgoed het zwijgen op te leggen...
De grote crisis van het arianisme
2. De triomf van de orthodoxe leer
Na de dood van keizer Constantius, de machtige verdediger van de ariaanse ketterij, spanden de grote heiligen van Oost en West zich in om de tegenstellingen onder alle christenen van goede wil te overbruggen. Allemaal plaatsten ze de bekommernis om de eenheid boven mogelijke persoonlijke wrok. Er waren echter ook figuren die zich hard en onverzoenlijk opstelden, zoals de bisschop van Cagliari, Lucifer...