Alle recente publicaties
Op deze 18de zondag door het jaar laat de Kerk ons mediteren over hoofdstuk 6 van Johannes, waarin Jezus aankondigt dat Hij het brood des levens is, het levende brood dat uit de Hemel komt om leven te geven in de wereld. De H. Pierre-Julien Eymard wijst ons erop dat niemand zichzelf zo zou kunnen noemen, tenzij de Zoon van God Zelf, die zich als voedsel aan ons wil geven. «We bevinden ons in een tijd van duivelse verwarring», zei zuster Lucia. We leven midden in een wereld waar er letterlijk alles aan gedaan wordt opdat we ons geloof zouden verliezen. Om gered te worden en naar de Hemel te gaan moeten we ons hier dan ook tegen verzetten en beloven het katholieke geloof te behouden ondanks alle snode plannen van de duivel, de vorst van deze wereld. Het Evangelie van deze zondag openbaart ons het medelijden van Jezus voor de «schapen zonder herder». Onze ware en goede Herder begint ze «uitgebreid te onderwijzen», zo vertelt ons Sint-Marcus. De houding van Joe Biden tegenover Rusland en zijn president is vanaf het begin van de ambtstermijn van de Amerikaanse leider opvallend brutaal en agressief. De in januari aangetreden regering laat er geen twijfel over bestaan dat ze een vijandige politiek wil voeren ten opzichte van Moskou, vijandiger nog dan onder Trump die vooral China in het vizier had. De Kerk laat ons verschillende zondagen na elkaar nadenken over de brief van de heilige apostel Paulus aan de christenen van Efeze. Op de weg naar Damascus had Sint-Paulus Christus gezien als het begin en fundament van alles. Laten we kijken hoe hij ertoe kwam om na deze beslissende gebeurtenis een mystieke moraal te prediken. Korte inhoud Na die woorden «stak Jezus met zijn leerlingen de Cedronbeek over». Duizend jaar nadat zijn voorvader David dezelfde waterloop overstak om te vluchten voor zijn rebelse zoon Absalom, doet Jezus, zoon van David en Zoon van God, hetzelfde. «Daar was een tuin, die Hij met zijn leerlingen binnenging.» Die tuin is het beeld van de tuin van Eden waar het allemaal begon. Op 6 april van dit jaar verscheen de modernist Hans Küng vóór God voor zijn eeuwig oordeel, zonder iets teruggetrokken te hebben van alles waarvoor hij berucht was: zijn ontkenning van de goddelijke mysteries, zijn verwerping van de historische realiteit van de Verrijzenis, zijn godslasteringen en beledigingen van de Maagd Maria, zijn contestatie van de christelijke moraal... In nauwelijks vijftig jaar tijd slaagde Spanje er in om het grootste deel van Midden- en Zuid-Amerika te ontdekken, te doorkruisen en er een reusachtig rijk van te maken. De eer daarvoor komt toe aan de “veroveraars”, de conquistadores, die tegenwoordig veroordeeld worden voor hun «wreedheid en uitbuiting». Wij willen aantonen dat die negatieve voorstelling de waarheid geweld aandoet. De islam verkeert in een uitstekende gezondheid. Hij heeft behouden wat het katholicisme had vóór het modernisme, vóór Vaticanum II: de overtuiging de waarheid te bezitten. Wij spotten met hen, niet omdat zij een absurde godsdienst hebben waarin ze toch met volle overtuiging geloven, neen, wij vinden het stupide dat iemand gelooft dat hij de ware godsdienst bezit… De mens bevindt zich in een wereld die langs alle kanten het bestaan van God uitschreeuwt. Wanneer hij dan toch weigert om die God te eren, maakt hij zich schuldig aan goddeloosheid. Sint-Paulus schrijft in zijn Romeinenbrief: «Gods toorn daalt neer uit de Hemel over al de goddeloosheid en ongerechtigheid van de mensen die de waarheid geweld aandoen.» “Geweld aandoen” betekent hier dat ze weigeren om eer aan God te brengen van wie het bestaan zo evident is. Een heiligverklaring (of een zaligverklaring) is geen onfeilbare pauselijke uitspraak, om verschillende redenen. Zeker, er zijn theologen geweest die beweerd hebben dat dit wel zo was; zelfs paus Benedictus XVI heeft het geschreven en er zijn tegenwoordig “traditionele” geestelijken die het verkondigen en zo de gelovigen op een dwaalspoor brengen. Ze hebben ongelijk, ze vergissen zich. Commentatoren merken op dat Onze-Lieve-Heer in Nazareth zijn eerste mislukking kent. Ondanks het feit dat zij Hem dertig jaar gekend hebben, zijn de dorpsgenoten van Jezus niet in staat om een daad van geloof te stellen. Daarom zal Jezus onder hen geen wonderen kunnen verrichten. Op deze 13de zondag door het jaar laat de Kerk ons mediteren over de wonderbaarlijke gebeurtenis van de opwekking van het dochtertje van Jaïrus. De diepere betekenis ervan vinden we bij zuster Lucia van Fatima. Reeds voor het drama zijn beslag kreeg door de dood van Jezus was het duidelijk dat het joodse volk en zijn traditionele leiders de wet van het Koninkrijk Gods niet konden aanvaarden. Al degenen die verknocht zijn aan de oude gang van zaken omwille van de middelmatige en betwistbare elementen ervan, zullen opstaan tegen Jezus en zijn Koninkrijk afwijzen in de naam van Mozes zelf. Nadat Jezus aan zijn apostelen de betekenis van verschillende parabels heeft uitgelegd, krijgen ze van Hem nog een parabel, maar deze keer is het een gebeurtenis, een profetisch gebaar dat hun geloof opeist: het stillen van de storm. In deze passage uit de tweede brief aan de Korinthiërs waarover de Kerk ons vandaag laat mediteren spreekt Sint-Paulus over de dood, het oordeel en de eeuwigheid. In het spoor van onze Vader Abbé de Nantes overwegen we het einde van ons aardse bestaan en hoe we van onze dood een daad van volmaakte liefde kunnen maken. Het was al geruime tijd rustig in Oekraïne, het land dat enkele jaren geleden haast elke dag in het nieuws kwam. Maar medio april van dit jaar sloegen de westerse regeringen en hun media alarm. De teneur is duidelijk: de gevaarlijke Russische beer is weer uit zijn hol tevoorschijn gekomen en dreigt het onschuldige Oekraïne binnen te vallen, tenzij het dappere Westen een vuist maakt... Heilig Hart van Jezus, is het wel nodig dat de aarde op haar grondvesten beeft, dat de Kerk zo goed als in puin ligt en de troon van Petrus wankelt? Is het nodig dat ons vaderland zich op de rand van de afgrond bevindt en dreigt te verzinken in corruptie vooraleer we ons met berouw en oprechte liefde tot U keren? De kroon op het werk van de goddelijke vergeving door de H. Communie is dat ze een ononderbroken eenheid tussen God en ons tot stand brengt. God heeft ons zo lief dat Hij zichzelf aan ons geeft en Hij wil dat we op zijn liefde reageren met een eenheid van leven. De mysteries van onze godsdienst zijn de zeer verheven werkelijkheden die God zelf aan de mensen heeft bekendgemaakt, door ze te openbaren door zijn profeten en zijn apostelen, maar vooral door zijn Zoon Jezus Christus, die ze ons allemaal heeft geleerd tijdens zijn aardse leven. Op deze Pinksterdag in een tijd waarin de Kerk van alle kanten wordt aangevallen, willen we mediteren over ons lidmaatschap van de Kerk, «waarnaar al onze gebeden en onze grote bewondering uitgaan». De realiteit van de Hemelvaart van Onze-Lieve-Heer wordt tegenwoordig algemeen ontkend. Mensen doen haar af als een fabeltje, alsof de evangelisten zouden liegen om een dom volk ervan te overtuigen dat Jezus nog steeds leeft. Van 5 tot 8 maart 2021 bracht paus Franciscus een bezoek aan Irak. Het gebeuren werd in de media “ historisch ” genoemd : het was de eerste keer dat een Roomse Opperherder naar het vroegere Mesopotamië ging, wieg van een zeer oude christenheid die echter op het punt staat volledig ten onder te gaan als gevolg van de gruwel van oorlog en terreur. Overweging over het Evangelie van Johannes waarin Jezus zijn laatste richtlijnen meegeeft aan zijn apostelen: Jezus heeft zoveel van ons gehouden dat Hij zijn leven voor ons gaf. Net als Hij moeten wij elkaar liefhebben en in Zijn liefde blijven om vrucht te kunnen dragen. Op 26 augustus 1978, de tweede dag van het conclaaf, werd Albino Luciani bijna unaniem op de Stoel van Petrus verkozen. Hij nam de naam Joannes-Paulus I aan. De nieuwe Opperherder veroverde van bij zijn eerste verschijnen op de loggia van de Sint-Pietersbasiliek alle harten. «Iedereen herinnert zich zijn glimlach», schreef David Yallop. «Na de zwaarmoedigheid van de getormenteerde Paulus VI leidde het contrast tot een buitengewone schok.» Korte inhoud In haar boek Papa Luciani, cronaca di una morte (2017) is vice-postulator Stefania Falasca zo verblind door haar vooringenomenheid dat zij zich geen rekenschap geeft van de draagwijdte van bepaalde door haar gepubliceerde documenten. Wij zullen aantonen dat die documenten juist bevestigen wat zij beweert te ontkennen, namelijk dat Albino Luciani vergiftigd werd door een misdadige hand. Jezus gaat de dood tegemoet op een buitengewone, goddelijke manier. Maar eerst bereidt hij de zijnen daarop voor, vol goedheid en bekommernis. Net zoals de evangelist Mattheüs heeft Sint-Jan twee “afscheidstoespraken” samengevoegd tot één enkele. We proberen de toespraak die Jezus hield bij de aanvang van de Passie te reconstrueren door ze te scheiden van de woorden die Hij moet uitgesproken hebben aan de vooravond van de Hemelvaart. Tijdens het Pinksterweekeinde van 1992 organiseerde abbé de Nantes een bijeenkomst voor de jeugd onder de titel: Splendor veritatis, «de schittering van de Waarheid». Wat hij toen uiteenzette, is vandaag nog even actueel. Nadat we in het eerste deel van deze studie over de hoogmoed van het vlees gesproken hebben, zullen we het nu hebben over de hoogmoed van het hart. In een derde deel zal het tenslotte gaan over de hoogmoed van de geest. Op 8 december 2020, hoogfeest van de Onbevlekte Ontvangenis, stelde paus Franciscus een nieuwe apostolische brief voor: Patris corde, «Met het hart van een vader». Daarin beveelt hij de H. Jozef aan als een gids in deze moeilijke tijden. Tegelijk wordt een heel jaar, tot 8 december 2021, gewijd aan de voedstervader van Jezus die ook de beschermer is van de Kerk, van de christelijke gezinnen en van ons eigen land. Toen de Congregatie voor de geloofsleer “neen” antwoordde op de vraag of de Kerk gemachtigd is om homoseksuele relaties te zegenen, reageerde de bisschop van Antwerpen - die al langer ijvert voor dergelijke kerkelijke zegeningen van homoparen - op die onderbouwde uitspraak met een publieke afkeuring van zijn eigen Rooms-katholieke Kerk. Sint-Paulus wijst ons nochtans ondubbelzinnig de juiste weg. Op de vijfde zondag na Pasen geeft de Kerk ons ter overweging de prachtige allegorie van de wijnstok en de ranken. Sint-Jan heeft ze ingepast in de afscheidsrede van Jezus tijdens het Laatste Avondmaal, maar chronologisch gezien sprak Jezus deze woorden op de dag van de Hemelvaart... Het Koninkrijk Gods is, zoals de evangelisten getuigen, het ideale, utopische beeld van wat het Volk van God was. En Jezus, de stichter en wetgever van dat Koninkrijk, is de «andere Profeet» die Mozes aankondigde en die groter is dan hij, in werken en woorden, in wonderen, profetieën en genaden – ja, de allergrootste! In de paastijd bezingt de Kerk onafgebroken, in een heilige vreugde, de definitieve overwinning van haar Bruidegom op de eeuwenoude Vijand. Door het Kruis heeft Jezus Satan gedwongen zijn prooi te lossen. De grote bedrieger kwam bedrogen uit... Op deze derde zondag na Pasen laat de Kerk ons mediteren over de eerste brief van Sint-Jan. De door Jezus beminde apostel leert ons dat als we het ongeluk hebben een zonde te begaan, we dan toch «een voorspreker bij de Vader hebben, Jezus Christus, die geheel zondeloos is en die al onze zonden goed maakt.» Ter gelegenheid van de Dag van het Leger verscheen op 1 augustus 2018 een bijzondere video op de Chinese sociale media: «Ik ben een Chinese soldaat». Daarin krijgt men een spectaculaire demonstratie te zien van de militaire macht van de Volksrepubliek, onder het motto: «De vrede ligt achter mij, de oorlog vóór mij.» Vandaag wil ik met jullie de vreugde van de Kerk delen om de Verrijzenis. De Verrijzenis is een feit. Jezus leeft. Hij verschijnt aan de apostelen, stelt hen gerust met de woorden die ze van Hem gewoon zijn: «Vrede zij met u.» In deze beangstigende tijden moeten we proberen het geloof te hebben van het Onbevlekt Hart van Maria dat wachtte op Jezus’ Verrijzenis. Zij was de enige die de hoop behield op Goede Vrijdag en Stille Zaterdag, achtenveertig uur lang en zonder de minste aarzeling... Het kruis van Christus is niet enkel een wijsheid. Naast de menselijke en goddelijke wijsheid vinden we er ook een liefde in terug. Het kruis zelf is een oproep tot liefde. Kunnen wij dan onberoerd blijven op deze Goede Vrijdag? De twee Harten van Jezus en Maria zijn op zichzelf voldoende: het geluk van de één maakt het geluk van de ander. En toch staan ze op het punt van elkaar gescheiden te worden om onzentwil. Ik ben overweldigd door dankbaarheid, omdat jullie er de voorkeur aan gaven, Jezus en Maria, om jullie liefde hier op aarde op te offeren om ons deel te laten hebben aan jullie Harten. De godsdienst van het Oude Testament omvat heel wat wrede en soms schandelijke gebeurtenissen, afschuwelijke voorschriften, de begunstiging en bevrediging van al te menselijke en losbandige verlangens. Maar hoe zou de mens de wegen van God, die de mensheid langzaam naar de volheid van waarheid en goedheid verheft, durven bekritiseren? Het woord “Koninkrijk” (Koninkrijk Gods of Koninkrijk der hemelen, deze twee uitdrukkingen zijn overduidelijk synoniemen) is het woord dat Jezus zelf boven alle andere gekozen heeft om zijn eigen, onvergelijkelijk werk aan te duiden. De term “Kerk” zal pas na zijn Hemelvaart gelijkgesteld worden met “Koninkrijk” en hem vervolgens zelfs helemaal vervangen in de taal van de predikaties en de brieven van de apostelen. In elk geval staat het vast dat, in tegenstelling tot de bewering van de modernisten vanaf Loisy, eerst het Koninkrijk is gekomen, zowel in de werkelijkheid als in het taalgebruik, en pas daarna de Kerk. Laat ons bij de start van de Goede Week mediteren over een instructie van de Z. Maria van het Goddelijk Hart. Zij schreef deze neer op Palmzondag 1895 en ze betekende veel voor onze vader, abbé de Nantes, die helemaal opging in de gevoelens van deze heilige zuster vanaf de dag dat hij haar ontdekte. Terwijl de Joden Jezus ter dood veroordelen, verschijnen er heidenen op het toneel. Net zoals de apostelen Jezus’ woorden pas begrepen toen ze de profetieën in vervulling hadden zien gaan, herinnerden deze Grieken zich dat Jezus hen op voorhand had aangekondigd hoe Hij een vernederende dood zou kennen en daardoor zou zegevieren over zijn tegenstanders en rijkelijk vrucht dragen. We zagen afgelopen zondag hoe Jezus een indrukwekkende intocht in Jeruzalem maakte door de kooplieden uit de Tempel te verdrijven. Hij maakt zich echter geen illusies over de religieuze autoriteiten, die Hem ondervroegen zonder de betekenis van zijn antwoord te begrijpen. Nikodemus begrijpt het ook niet, maar in het hart van deze eerlijke Farizeeër laten Jezus’ woorden een zaadje achter van leven en waarheid. Het is te simplistisch de diepe verdeeldheid in de VS af te doen als een uit de hand lopend conflict tussen twee partijen, de republikeinse en de democratische. Veeleer gaat het om een steeds dieper wordende kloof tussen langs de ene kant de Amerikaanse middenklasse – het werkelijke land, wat men in het Frans “le pays réel” noemt – en langs de andere kant de leidende klasse – het wettelijke land, “le pays légal”, het establishment. Korte inhoud Jezus trekt op naar Jeruzalem en we vinden Hem terug in het hart van de heilige stad: de Tempel. Verteerd door ijver voor het huis van zijn Vader drijft hij de mensen uit die schandaal verwekken. Tegelijk onthult Hij op raadselachtige wijze het mysterie van zijn lichaam. «Toen de grote menigte vernam dat Jezus op weg was naar Jeruzalem, namen ze palmtakken, trokken Hem tegemoet en riepen: “Hosanna! Gezegend Hij die komt in de naam des Heren, de Koning van Israël!”» Ook Nathaniël had Hem al vanaf de eerste dag «koning van Israël» genoemd. Nu zijn het de inwoners van de heilige stad die psalm 118 zingen, waarin het koningschap van de Heer wordt verkondigd.
Het brood des levens
De drie gouden spijkers van ons katholieke geloof
Jezus, model van de barmhartige, goede herder
De actualiteit doorgelicht
Juli-Augustus 2021 : Rusland is en blijft de vijand
De mystieke moraal van Sint-Paulus
NR. 112 – Juli-Augustus 2021
Commentaar op het Evangelie van Sint-Jan:
Naar Getsemane
Bij de dood van Hans Küng
Conquistadores: het ware verhaal van de verovering van Mexico
Fascinatie voor de islam
«Splendor veritatis»: een nieuwe kijk op het leven
3. De aanbeden waarheid
Een heiligverklaring is niet onfeilbaar
Jezus in Nazareth: de eerste mislukking
Een tijd van barmhartigheid is ons gegeven
Het Koninkrijk Gods op aarde
2. Het Koninkrijk Gods wordt afgewezen
Jezus bedwingt de storm
De best mogelijke dood
De actualiteit doorgelicht
Juni 2021: Oekraïne, wapen van het westen
Onze toewijding aan het Heilig Hart (1973) blijft actueel
De H. Communie, bekroning van het goddelijke werk
Het prachtige mysterie van de Drie-eenheid
Hoe goed is het in de Kerk te zijn !
De vreugde van de Hemelvaart
De actualiteit doorgelicht
Mei 2021: Paus Franciscus, profeet voor heel de mensheid
De H. Drie-Eenheid is liefde
Joannes-Paulus I, de heilige die God ons geschonken heeft
NR. 111 – Mei-Juni 2021
Hartaanval of vergif?
Commentaar op het Evangelie van Sint-Jan:
Het laatste getuigenis van Jezus
«Splendor veritatis»: een nieuwe kijk op het leven
2. De opgeofferde goedheid
«Wanhoop niet, ik bid voor jullie»
Plaatsvervangende schaamte
«Ik ben de wijnstok, gij de ranken»
Het Koninkrijk Gods op aarde
1. De stichting van het Rijk Gods
De overwinning van het Kruis
Jezus, onze goede samaritaan, geneest al onze ellende
De actualiteit doorgelicht
April 2021 : «De vrede ligt achter mij, de oorlog vóór mij»
De vreugde van de kerk om de Verrijzenis van haar Redder
Het geloof van Maria’s Onbevlekte Hart
Binnengaan in het lijdend Hart van Jezus
Offer om te heiligen
Inleiding: van het Oude naar het Nieuwe Testament
Het Koninkrijk Gods op aarde
Intrede in de goede week met de z. Maria van het Goddelijk Hart
Jezus, overwinnaar van Satan en redder van de wereld
Nikodemus : het joodse onbegrip
De actualiteit doorgelicht
Maart 2021 - Hoogmoed en val, Amerika in een neerwaartse spiraal. NR. 110 – Maart-April 2021
Jezus toont zich meester in Jeruzalem
Commentaar op het Evangelie van Sint-Jan:
De blijde intocht in Jeruzalem