Alle recente publicaties
Vandaag vieren we de eerste zondag van de Advent, de opening van een nieuw liturgisch jaar; we bevinden ons ook in de noveen ter voorbereiding op het feest van de Onbevlekte Ontvangenis, dat voor ons al jarenlang het begin van het nieuwe jaar markeert. In hoofdstuk 1 legde abbé de Nantes uit dat de apologetiek of geloofsverdediging wil aantonen dat de katholieke godsdienst geloofwaardig is. Maar om werkelijk tot het geloof te komen, is een sprong in het mysterie nodig en de genade van God. In dit tweede hoofdstuk gaat de theoloog van de KCR dieper in op wat geloven eigenlijk betekent. Hoe kan het dat het geloof alle bewijsvoeringen overstijgt en toch een daad van het verstand is? De eucharistische theologie die abbé de Nantes uitwerkte en heel zijn leven verder verfijnde, is een leer die de Kerk, op het uur van haar wedergeboorte, een vuriger devotie tot de Eucharistie kan schenken dan ooit tevoren – zoals gewenst door heiligen als een Pierre-Julien Eymard, een H. Paus Pius X, een Z. Edward Poppe en een H. Charles de Foucauld. Dat de zaligverklaarde graaf Karel de Goede vermoord werd terwijl hij in een kerk aalmoezen aan de armen uitdeelde, is welbekend. Veel minder geweten is dat hij het slachtoffer was van een complot en dat zijn dood aanleiding gaf tot een burgeroorlog die het machtige Vlaanderen van de 12de eeuw op zijn grondvesten deed daveren. Dat alles is ons overgeleverd door een tijdgenoot van Karel: secretaris Galbert van Brugge. Ik wil mediteren over het mysterie van de strijdende, lijdende en triomferende Kerk, om in de Kerk, mijn Moeder, de grondslag, de kracht en de overvloed van mijn hoop te vinden. Op de archeologische site van Topraktepe in het centrale zuiden van Turkije heeft een groep onderzoekers begin oktober 2025 vijf verkoolde broden ontdekt met religieuze inscripties en afbeeldingen. Eén ervan trok in het bijzonder de aandacht van het opgravingsteam: het is uitzonderlijk goed bewaard en draagt een afbeelding van Christus als zaaier, vergezeld van een opschrift in het Grieks. Het Tweede Vaticaans Concilie kwam niet uit de lucht vallen: al van bij het begin van de 20ste eeuw was er een discussie aan de gang over de opportuniteit van het samenroepen van een nieuwe oecumenische kerkvergadering. De progressisten en modernisten zagen het als een uitgelezen kans om hun visie in heel de Kerk door te drukken, de traditionalisten verzetten zich ertegen precies om die reden. In oktober jl. trokken 1500 leden van De Katholieke Contrareformatie in de 21ste eeuw voor drie dagen naar het genadeoord in de Pyreneeën. In onze gebeden bij de grot, tijdens de momenten van aanbidding en de processies smeekten wij vooral de genade van de bekering van de H. Vader af. Want sinds honderd jaar is het verharde hart van de pausen de grootste bron van verdriet voor Maria en de hoofdoorzaak van de verwoesting van de Kerk. Korte inhoud De eschatologische redevoering van Jezus wil ons onderrichten over zowel de verwoesting van Jeruzalem in het jaar 70 als over de kosmische rampen aan het einde van de tijden. Wij hebben het voorrecht de toekomst te kennen dankzij de H. Schrift en de waarschuwingen van onze hemelse Moeder in Fatima. Op deze zondag van de wijding van de basiliek van Lateranen in Rome, moeder van alle kerken, is het goed voor ons te overwegen wat het betekent te behoren tot de Kerk, “voorwerp van al onze gebeden en van onze bewondering.” Op het moment dat Frankrijk door zijn vastgelopen politieke systeem en de nulliteit van zijn bestuurders de risée van heel Europa is geworden, verscheen in de pers een opmerkelijke vrije tribune door Louis de Bourbon, de Franse troonpretendent. Maar is de door hem voorgestelde constitutionele monarchie de juiste oplossing? Christus heeft ons de waarheid gegeven over het toekomstige leven. Alleen Christus. Niemand anders vóór Hem heeft zo precies en zo zeker gesproken over wat na de dood komt. Hij heeft het gezegd en dat volstaat: zo is het. Vanuit de Hemel kijken de H. Maagd Maria en de heiligen naar ons, zij volgen de gebeurtenissen op aarde, de geschiedenis van de Kerk en ons eigen leven. En zij staan ons bij. Jezus is zo goed geslaagd dat Hij met deze parabel van de Farizeeër en de tollenaar het gelaat van de wereld heeft veranderd. Wijze en nog altijd actuele raad van onze vader abbé de Nantes, om het geloof te bewaren in een wereld die massaal afvalt van God. Laten we Jezus danken voor alles wat wij zijn, voor de toewijding die de H. Kerk ons betoont door ons de sacramenten te geven en zo onze ziel van haar melaatsheid te genezen, net zoals Jezus deed met de arme Samaritaan. Elke dag schuiven wij een stap verder op in de richting van een verwoestende oorlog met Rusland. Niet omdat Poetin de verovering van Europa nastreeft, maar omdat onze “leiders” geconfronteerd worden met een bevolking die met steeds grotere woede hun politiek uitspuwt en daarom moet afgeleid worden met een totaal fictieve buitenlandse dreiging. Als wij God willen behagen, moeten we nederig blijven en erkennen dat wij slechts nutteloze dienstknechten zijn in de verschrikkelijke strijd tegen de vernietigers van de Kerk. Korte inhoud In hoofdstuk 1 legde abbé de Nantes uit dat de apologetiek of geloofsverdediging wil aantonen dat de katholieke godsdienst geloofwaardig is. Maar om werkelijk tot het geloof te komen, is een sprong in het mysterie nodig en de genade van God. In dit tweede hoofdstuk gaat de theoloog van de KCR dieper in op wat geloven eigenlijk betekent. Hoe kan het dat het geloof alle bewijsvoeringen overstijgt en toch een daad van het verstand is? Onze H. Vader paus Leo XIV is een model van discretie, ook met betrekking tot zijn persoonlijke adviezen, beslissingen en benoemingen. In ons vorige nummer bestudeerden we de eerste etappes van zijn leven, dat geheel gewijd is aan de dienst van de Kerk. We waren aanbeland bij zijn aanstelling tot bisschop van het Peruviaanse bisdom Chiclayo in 2014. Men kan niet anders dan onder de indruk zijn van het goedgevulde leven van Robert Francis Prevost in dienst van de Kerk, dat een ononderbroken opwaartse weg volgde met de uitoefening van steeds belangrijkere functies. Daarbij liet de toekomstige paus een unaniem gevoel van tevredenheid achter bij zijn medestudenten, zijn superieuren en zijn onderdanen. Maar we zijn onweerstaanbaar gegrepen door de angst van onze vader, abbé de Nantes, die de gevolgen vreesde van de breuk met de Traditie teweeggebracht door het Tweede Vaticaans Concilie binnen de Kerk zelf. De jonge Robert Francis, geboren op 14 september 1955 in Chicago, de derde stad van de Verenigde Staten, was er noodzakelijkerwijs het slachtoffer van. Aan de vooravond van de zomerkampen van de CRC maakte de bisschop van Bayonne plots bekend dat hij zijn gelovigen waarschuwde tegen De Katholieke Contrareformatie in de 21ste Eeuw, waarbij hij het voorstelde alsof onze beweging buiten de Kerk zou staan. Broeder Bruno nam onmiddellijk de verdediging van abbé de Nantes op tegen de onwaarheden die Mgr. Aillet verspreidde. De secretaris-generaal van de CRC in België begreep al snel dat, in tegenstelling tot andere traditionalisten die zich alleen richtten op de oppervlakkige symptomen van de crisis in de Kerk, abbé de Nantes de diepere oorzaak van zoveel schandalen verklaarde: het Tweede Vaticaans Concilie. En hij wees ook onbevreesd de grote verantwoordelijke aan: paus Paulus VI. In Argenteuil, een voorstad van Parijs, wordt een kostbare relikwie bewaard: de H. Tuniek van Jezus. Onze-Lieve-Heer droeg hem tijdens zijn openbare leven en Hij werd ervan ontdaan voordat Hij op het Kruis werd geslagen op Golgotha. Net zoals de mantel van de Heer, de H. Rok die in Trier bewaard wordt, is de Tuniek het voorwerp van een bijzondere verering. Ter voorbereiding op het eeuwfeest van Pontevedra hebben al verschillende bisschoppen, en zelfs een bisschoppenconferentie, de devotie van eerherstel van de vijf eerste zaterdagen aanbevolen. De bisschoppen van Engeland en Wales riepen daartoe op tijdens hun jaarlijkse bijeenkomst in mei. In Schotland is de drijvende kracht Mgr. John Keenan. De Kerk laat ons de parabel van Lazarus en de rijke man lezen om ons te herinneren aan een fundamenteel onderricht van Onze-Lieve-Heer over de uitersten van ons leven, dat wil zeggen over wat ons na de dood te wachten staat. We hebben zojuist een onthutsend Evangelie gelezen, zoals trouwens alle parabels van Onze-Lieve-Heer. De feesten van 14 en 15 september – de Verheffing van het H. Kruis en Onze-Lieve-Vrouw van de Zeven Smarten – zijn van groot belang voor het eren van het mysterie van de Verlossing, het centrale gegeven van ons geloof. De Evangelietekst van Sint-Lucas die we vandaag mogen overwegen, is bepaald verrassend: «Als iemand naar Mij toekomt en hij zijn vader, moeder, vrouw, kinderen, broers en zussen, ja zelfs zijn eigen leven niet haat, dan kan hij mijn leerling niet zijn.» Op hun top in Anchorage op 15 augustus jl. schreven Vladimir Poetin en Donald Trump hoogstwaarschijnlijk geschiedenis. Maar het is afwachten of de Amerikaanse “Deep State” en de pro-Oekraïense leiders van de EU geen stokken in de wielen zullen steken (foto: Financial Times). Wanneer Jezus ziet dat de Farizeeën zich naar de beste plaatsen haasten, wil Hij ons allen een lesje in nederigheid geven. Laten we Jezus bewonderen! Hij is voor niemand bang. Hij heerst over de gebeurtenissen en over de mensen met een indrukwekkende sereniteit. “Denkt gij dat ik gekomen ben om de vrede op de aarde te brengen? Neen!” (Lc 12, 51). Dit woord klinkt nog radicaler bij Mattheüs: “Geloof niet dat ik de vrede op aarde ben komen brengen; ik ben de vrede niet komen brengen, maar het zwaard” (Mt 10, 34). Op dit feest van Maria-Tenhemelopneming zijn we samengekomen om de lof van de H. Maagd te zingen, om haar te eren, haar nog meer lief te hebben en om ons voor te nemen haar van dichterbij te volgen, zoals kinderen altijd hun moeder zouden moeten volgen. Jezus geeft zijn leerlingen duidelijke richtlijnen voor de tijden van vervolging die zij omwille van Hem zullen moeten ondergaan. Zoals het Britse en het Russische rijk in de 19de eeuw streden om de heerschappij over Centraal-Azië, zo lijkt het Noordpoolgebied in de 21ste eeuw het toneel te worden van een nieuw Groot Spel tussen de VS, Rusland en China. Bij het bestuderen van de H. Schrift ben ik vaak getroffen door een verblindende evidentie: Hij die zo spreekt, kan slechts de Zoon van God zijn, God zelf. Geen mens heeft ooit zulke dingen kunnen uitvinden. Wij leven in de dagen van Sodom… En toch, o Jezus, hebt Gij ons, door ons het “Onze Vader” te leren, uitgenodigd om onophoudelijk te bidden en het geloof te bewaren. Het is beter om in aanbidding, gebed en stille contemplatie te verkeren dan om voortdurend bezig te zijn, zelfs als dat werk gedaan wordt voor de Meester... De parabel van de barmhartige Samaritaan, zoals opgetekend door Sint-Lucas, onthult ons het Hart van God. Door de bemiddeling van de Onbevlekte Maagd Maria heeft de falangist allereerst zijn moeder de Kerk leren kennen, die hem door het doopsel heeft doen herboren worden en hem in haar mysteries heeft onderricht. Door haar zichtbaar dienstwerk van verkondiging, heiliging en leiding is hij tot kind van God gemaakt, leerling van Christus, tempel van de H. Geest. Tijdens het zomerkamp van de CRC-jongeren in augustus 2024 bestudeerden zij onder leiding van broeder Bruno en andere broeders het ontstaan en de bloei van de Mariadevotie in Frankrijk: «La France de Marie». Het eerste hoofdstuk, over het prille ontspruiten van de mariale cultus in Gallië, belangt ook ons aan: was “Belgica” immers niet ook een deel van het geromaniseerde Gallië van de eerste eeuwen van onze tijdrekening? Men kan niet anders dan onder de indruk zijn van het goedgevulde leven van Robert Francis Prevost in dienst van de Kerk, dat een ononderbroken opwaartse weg volgde met de uitoefening van steeds belangrijkere functies. Maar we zijn onweerstaanbaar gegrepen door de angst van onze vader, abbé de Nantes, die de gevolgen vreesde van de breuk met de Traditie teweeggebracht door het Tweede Vaticaans Concilie binnen de Kerk zelf. Men kan niet anders dan onder de indruk zijn van het goedgevulde leven van Robert Francis Prevost in dienst van de Kerk, dat een ononderbroken opwaartse weg volgde met de uitoefening van steeds belangrijkere functies. Maar we zijn onweerstaanbaar gegrepen door de angst van onze vader, abbé de Nantes, die de gevolgen vreesde van de breuk met de Traditie teweeggebracht door het Tweede Vaticaans Concilie binnen de Kerk zelf. Leo XIV is de Plaatsbekleder van Christus, die hem zijn Kerk heeft toevertrouwd om haar in zijn naam te besturen. Deze bijna bovenmenselijke kwaliteit verbiedt iedereen a priori om zomaar zijn mening te formuleren over de H. Vader. Hij is de paus en dat zou het enige antwoord moeten zijn dat een trouwe katholiek dient te geven. In gewone tijden is de persoon van de Opperherder geen onderwerp van discussie. Maar dit zijn helaas zeer slechte tijden... Korte inhoud De boodschap van Sint-Paulus, vandaag dringender en vuriger dan ooit tevoren in de geschiedenis, is dat het Kruis van Jezus onze enige hoop is.
Voornemens voor de Advent in het kader van onze devotie tot de Onbevlekte

Totale apologetiek
2. De weg naar God
De eucharistische leer van abbé de Nantes

De moord op graaf Karel de Goede

Mijn hoop is de H. Kerk

«Ik ben het brood des Levens»

De voorgeschiedenis van Vaticanum II

Lourdes oktober 2025

NR. 138 - November-December 2025

Bestraffing van Jeruzalem, bestraffing van de naties

Ik geloof in de ene, heilige, katholieke, apostolische en roomse Kerk!

De actualiteit doorgelicht
November 2025: De democratie in vraag gesteld
De Hemel is de prijs

De heiligen gaan met ons mee!

Jezus houdt van wie nederig is

“Zal de Mensenzoon het geloof nog vinden op aarde?”

De melaatsheid van onze ondankbaarheid

De actualiteit doorgelicht
Oktober 2025: Ten oorlog!
«Wij zijn onnutte dienstknechten»

NR. 137 - September-Oktober 2025

Totale apologetiek
1. Inleiding: wat is apologetiek?
Totale apologetiek

De dienst van de Kerk
2. Een toegewijde bisschop in Chiclayo
De dienst van de Kerk

Open brief aan Mgr. Aillet

In memoriam Jean Hamès

De Kerk, een naadloze tuniek geweven door de Onbevlekte Maagd

De Britse bisschoppen bevelen de devotie van eerherstel aan

De hel? Eeuwig? Het zijn woorden uit het Evangelie!

De eerlijkheid van de oneerlijke rentmeester

De vreugde van de christen bij het zien van het Kruis

Moeten we onze naaste nu haten of beminnen?

De actualiteit doorgelicht
September 2025: Scharniermoment in Alaska
De laatste plaats

Jezus: streng, barmhartig en veeleisend

Is de christen vredelievend of pacifistisch?

Het geheim van het Hart van Maria

Richtlijnen voor tijden van vervolging

De actualiteit doorgelicht
Juli-Augustus 2025: Het nieuwe “grote spel”
Een les van bovennatuurlijke wijsheid

Vurig smeken met het “Onze Vader”

De superioriteit van het contemplatieve leven boven het actieve leven

Het Hart van God

De ene, heilige, katholieke en apostolische Kerk

Gesproten uit de schoot van Maria:
de vestiging van het christendom in Gallië
Christendom en antisemitisme

De dienst van de Kerk
1. Van Chicago naar Zuid-Amerika
«Habemus papam!»

NR. 136 - Juli-Augustus 2025

Vergeet het Kruis van Christus niet, christenen!