Alle recente publicaties
Ik zou jullie tijdens deze Advent Johannes de Doper als model willen aanbevelen. Hij is de Voorloper, de kluizenaar in de woestijn, de grootste en de laatste, de geweldigste en de eerste in heiligheid onder de profeten van het Oude Testament. De grote Russische denker Vladimir Solovjov (1853-1900) was méér dan een wijsgeer in de klassieke betekenis van het woord: hij was een echte profeet die ervan overtuigd was dat de Voorzienigheid een bijzondere zending had weggelegd voor zijn vaderland. U vraagt mij, God, mij te verheugen in dit nieuwe liturgische jaar dat zal leiden tot het grote feest van Kerstmis, de overwinning van het licht op de duisternis, niet alleen in de geschiedenis, maar ook in mijn eigen leven, als ik trouw ben aan de genade die mij is gegeven. Op 4 september 2022 werd Joannes-Paulus I, Albino Luciani, door paus Franciscus zalig verklaard. We kunnen niet beter doen dan «de paus van de glimlach» zelf aan het woord te laten door de mooie homilie over de Rozenkrans te publiceren die hij hield als patriarch van Venetië op 7 oktober 1973. Zeven jaar na het euforische einde van het Tweede Vaticaans Concilie voorzag abbé de Nantes al de tragische verdwijning van de clerus en de schandalen die de geestelijke stand zo in diskrediet gebracht hebben. Maar vooral zette hij de bakens uit voor een grondige herwaardering van het priesterambt waarvan een toekomstig Derde Vaticaans Concilie werk moet maken. Het boek «Adversus Lutherum» van de Engelse humanist en latere martelaar Thomas More, geschreven in 1523, is een document van kapitaal belang: het is het eerste geschrift dat op degelijke en zelfs beslissende wijze antwoordt op de nieuwe en noodlottige ketterij van het lutheranisme, dat de Europese beschaving in haar essentie bedreigde. Het portret van Thomas More door Holbein treft door de blik: een heldere, indringende blik van een kalme intensiteit. Zijn ogen beschouwen de wereld en de Schepper ervan. Luther laat zichzelf bekijken, More overweegt een waarheid die voorbij hemzelf ligt om zich ervan te doordringen, om ze te bewaren en te redden van de chaos. Meer dan een eeuw nadat de H. Maagd er om gevraagd had en na verschrikkelijke catastrofen is de toewijding van Rusland aan haar Onbevlekte Hart eindelijk een feit… ten dele toch, want de verspreiding van de eerherstellende devotie van de eerste zaterdagen ontbreekt nog. «Rusland zal zich bekeren», beloofde Zij. Bekeren tot wat? Tot het Rooms-katholieke geloof! Paus Franciscus is er absoluut van overtuigd dat Vaticanum II het werk van de H. Geest is en dat zijn voorgangers allemaal “heiligen” zijn. Daarom zet hij vastbesloten de Hervorming van de Kerk verder en heeft hij een rampzalig initiatief genomen: de uitbreiding van de Duitse "Synodale Weg" over heel de Kerk. De gevolgen zijn niet te overzien. Korte inhoud Op dit feest van Christus Koning is het goed om te mediteren over de beloften van Onze-Lieve-Vrouw van Fatima, die een bovennatuurlijk licht werpen op onze huidige trieste situatie. Aan het einde van dit liturgische jaar is het goed om te mediteren over onze eigen dood, die voor ieder van ons het einde van de wereld zal betekenen en ons zal leiden naar het oordeel voor het tribunaal van God. «Duitsland moet vernietigd worden»: om elk herstel van een Duits-Russische as onmogelijk te maken, zijn de Verenigde Staten bereid om de economie van de Bondsrepubliek te kelderen en haar industrie een vernietigende klap toe te brengen. In deze maand november laat de Kerk ons mediteren over het boek van de martelaren van Israël, een van de grote teksten van het Oude Testament. De strijd van abbé de Nantes tegen het liberalisme in de Kerk is erdoor geïnspireerd. Het is de genade van Allerheiligen om je verbonden te voelen met de hemelse wezens door een opwaartse en neerwaartse beweging. Daarom zal ik deze dag beleven als een onafgebroken osmose met de heiligen van de Hemel. Wat een kwaliteit, wat een kracht, wat een grootsheid in uw warme, veroverende, verleidelijke liefde! Het is deze liefde die de mannen en vrouwen die U volgden, zoals Mattheüs, Zacheüs en Maria Magdalena, heeft veranderd. «De eerlijke katholieken worden sinds Vaticanum II in de tang genomen door twee verleidingen waartegen zij zich moeten verzetten. Ofwel alles aanvaarden, de chaos en het bederf van de eredienst, van het geloof en van de zeden, allemaal bevolen of toegelaten door een eensgezinde hiërarchie waarvan de Paus het hoofd is... Of alles in zijn totaliteit verwerpen, omdat het werkelijk te dwaas en te triest is en teveel kwaad doet, door een Kerk te verlaten die hen uitdaagt tot rebellie en die openlijk hun vertrek wenst. Deze beide gemakkelijke oplossingen, té gemakkelijke oplossingen, zijn zondig. Men verlaat de Kerk van Jezus Christus niet! Men sluit zich niet aan bij de modernistische Hervorming of bij de progressistische Revolutie! Wat is dan wel de oplossing? De oplossing is de Hervorming weigeren en tegelijkertijd in de Kerk blijven....» (abbé de Nantes). God is Liefde en het voorwerp van die liefde is de Persoon van de Onbevlekte, bij de aanvang van de eeuwen door God in zijn Heiligheid geconcipieerd. Het is aan haar dat Hij het eerst heeft gedacht, zelfs vooraleer Hij Adam en Eva schiep en de daarna volgende geslachten. Zij werd “uitgedacht” door God, Vader en Zoon, in hun H. Geest en van in alle eeuwen. In deze maand oktober laat de Kerk ons mediteren over de parabel van de Farizeeër en de tollenaar. Deze tekst is zo duidelijk dat iedereen hem begrijpt! Jezus nodigt ons uit tot een gewetensonderzoek. Op het eind van de parabel van de rechter en de smekende weduwe zei Jezus: «Hoe zou God, zo goed en zo geduldig met de zijnen, geen gehoor geven aan zijn uitverkorenen die dag en nacht tot Hem roepen? Ik zeg u, Hij zal hun spoedig recht verschaffen.» In zijn toespraak ter gelegenheid van de annexatie van Russisch Oost-Oekraïne ontmaskerde president Poetin genadeloos de westerse manoeuvres om zijn land te herleiden tot een tweederangsmogendheid. Hij sprak een koelbloedig en krachtdadig “neen” uit aan het adres van het «Empire of Lies» dat door Washington geleid wordt. Het is onthutsend te zeggen dat het heil van de wereld van de kleine devotie van de eerste zaterdagen afhangt... Zijn we niet geneigd een beetje te reageren als Naäman de Syriër, die alleen maar aan Elias hoefde te gehoorzamen en zich in de Jordaan moest baden om van zijn melaatsheid genezen te worden? Op deze 27ste zondag door het jaar nodigt de Kerk ons uit na te denken over de passage uit het Evangelie van Lucas waarin Jezus zijn apostelen een gebrek aan geloof verwijt en hen tegelijkertijd aanmoedigt om de Kerk in alle nederigheid te dienen als «nutteloze knechten». Laten we zien hoe abbé de Nantes deze eisen van Jezus gedurende heel zijn priesterambt ter harte nam. Dankzij de verschijning van de H. Maagd van Fatima, die ons een levendige afschuw van de hel geeft, kunnen wij ons in ruil daarvoor een voorstelling van de Hemel maken die even prachtig is als die van de hel afschuwelijk is. De gelijkenis van de ontrouwe rentmeester, ogenschijnlijk zo onthutsend, geeft ons een bovennatuurlijke lering. Aan hen die een slechte start in het leven hebben gemaakt toont Christus, met een vleugje ironie, de weg om het goed te maken. Hij, de Mensenzoon, is werkelijk degene onder ons die ons het meest heeft gezocht, die ons het vurigst heeft achtervolgd, die ons met de grootste smart heeft teruggevonden, die ons op de meest waanzinnige manier heeft gered, die ons het hardnekkigst heeft verdragen, die ons het tederst in zijn armen heeft gehouden en aan zijn hart heeft gedrukt. Korte inhoud In het eerste deel van deze studie zagen we hoe de Kerk van het Oosten ontrouw werd aan de «goddelijke orthodromie», de rechtlijnige koers die God uitgestippeld heeft en waarvan Hij verwacht dat de mens die volgt om zo zijn ultieme bestemming te bereiken. De Arabische verovering en later de overheersing door de Ottomaanse Turken kunnen gezien worden als straf voor deze ontrouw. Het verborgen leven van Jezus is een mysterie. De Zoon heeft met volle toestemming gehoorzaamd aan de wil en het plan van zijn hemelse Vader: dertig jaar schijnbare “nutteloosheid” voor Hem die de grote prediker van het Evangelie zou worden. Wij hadden kunnen denken dat Jezus zijn tijd op aarde zo goed mogelijk zou gebruikt hebben, maar Hij heeft zijn tijd verspild, Hij heeft dertig jaar van zijn leven verspild... Waarom? Een nuchtere lectuur van de verslagen waarin de stichters van de charismatische beweging het hebben over hun "doopsel in de Geest" maakt ons sceptisch. Elke keer opnieuw gaat het om het volkomen tegendeel van de ware heiligheid zoals we die kennen uit het leven van onze katholieke heiligen. De charismatici vertellen dat zij «een andere wereld» binnengaan, maar dat is de troebele en ongezonde wereld van een valse mystiek. Paus Franciscus is de Opperherder die uiteindelijk de honderd jaar oude vraag van Onze-Lieve-Vrouw verhoord heeft. Ondertussen wachten wij op het schitterende mirakel van de bekering van Rusland waardoor de wereld zelf zal bekeerd worden, wanneer de paus zal doen wat nog moet gebeuren: het preken van de eerherstellende devotie van de vijf eerste zaterdagen. Het Evangelie van deze 23ste zondag door het jaar herinnert ons eraan dat wij ons kruis moeten dragen. Aldus vereenzelvigd met Jezus, verenigd met zijn Kruis door onze eigen boetedoeningen, zijn wij op de goede weg naar het eeuwige leven. Het tweejarige synodale proces voor heel de katholieke Kerk moet zijn bekroning vinden in een algemene bisschoppensynode in oktober 2023. De ondertussen binnengelopen vragen (eisen!) van de “basis” maken duidelijk dat de H. Vader een doos van Pandora geopend heeft… Alleen hijzelf kan het deksel weer sluiten, als hij in extremis bereid is een gezagsdaad te stellen gebaseerd op de onfeilbaarheid van het opperste leergezag. In het evangelie van deze zondag zien we hoe Jezus inspeelt op de dingen die zich voordoen. Met helder oog ziet Hij de tekortkomingen van de mensen en Hij verbetert ze, zonder echter veel resultaat te verwachten. Deze kleine gebreken hebben hun wortels immers in grote ondeugden. «Iemand vroeg Jezus: "Heer, zijn het er weinig die gered worden?”» Vandaag antwoordt iedereen ronduit dat «er natuurlijk niemand of althans zeer weinigen in de hel zijn» en dat bijgevolg «de overgrote meerderheid van de mensen gered wordt». Is dat wel degelijk wat Christus onderwezen heeft? Wij moeten Maria beschouwen in haar schitterende voorrechten: allereerst intieme voorrechten, voorrechten van oorsprong, omdat zij onbevlekt is vanaf het moment van haar conceptie. Nu vandaag de dag binnen de Kerk zelf de sekten zich vermenigvuldigen, is de vraag: welke zijn van Christus en het voorwerp van de belofte van het Koninkrijk Gods? Christen zijn betekent loskomen van de oppervlakkige beschouwing van de aardse dingen, dankzij de genade die ons geschonken wordt, om een verborgen leven met Christus in God te leiden. Hoe? Door het gebed. «Ik ben de wijnstok, gij de ranken.» Tussen Jezus en hen die in Hem geloven is er een intieme circulatie van leven, het levenssap van de wijnstok naar de ranken, vergelijkbaar met het bloed in onze aderen. Zoals Jezus in de Vader is, zijn wij in Hem, als ranken aan de wijnstok. Zoals de Vader zijn Zoon liefheeft, zo heeft de Zoon zijn discipelen lief. Tussen Hem en hen is er een uitwisseling van leven en liefde. De uitwisseling van leven is liefde. Het is het goddelijke leven» (abbé de Nantes, 1958). Wat was juist de misdaad van Sodom en Gomorra? En wat was hun straf? De geschiedenis van Abraham leert het ons in het Boek Genesis, hoofdstuk 12 tot 25. Waarom heeft de Kerk, getrouw aan de leer van haar goddelijke Meester, altijd geleerd dat Maria Magdalena, de bekeerlinge, het betere deel heeft gekozen en dat het haar niet zal worden ontnomen? Georges de Nantes onderwees op volwassen leeftijd een leer waarvan hij de beginselen als jonge student ontdekt had: dat de grote rijkdom van het leven, van de menselijke wezens, ligt in hun relaties met andere wezens en niet in het cultiveren van het eigen "ik". En de belangrijkste relatie, die aan elk wezen zijn kostbaarste karakter geeft, is de relatie waarmee alles begint: het is God die ons op elk moment in het bestaan plaatst. Met 17 miljoen km² heeft Rusland veruit het grootste grondgebied ter wereld. Het is een natie die in ruime mate zelfvoorzienend is door de rijkdom en diversiteit van zijn energiebronnen, ertsen en landbouwmogelijkheden. Bovenal is het vandaag een ongecompliceerd christelijk land, dat daarom gehaat wordt door alle liberaal-vrijzinnige krachten die het Westen volledig in hun greep hebben. Heel de parabel laat, impliciet, het werk van de Verlossing zien, en ook die ongelofelijke vertrouwelijkheid van God tegenover een schuldig en moorddadig mensenras, slachtoffer van duivels en ten onder gegaan door de excessen van de eigen misdaden. Korte inhoud «Zo ik in zijn handen de wonden der nagelen niet zie en mijn vinger niet leg in de plaats van de nagelen en mijn hand niet in zijn zijde steek, dan geloof ik het niet.» Nagels? Dit wrede detail vernemen we pas hier, want alle vier de evangelisten hebben het enkel over “kruisigen” en “de kruisdood” zonder te vermelden dat er spijkers geslagen werden door de handpalmen van Jezus, of beter zijn polsen, zoals op de H. Lijkwade van Turijn te zien is. In mei van dit jaar ging in Trier het 7de colloquium door van het Instituut voor de wetenschappelijke studie van de Koran en de oorsprong van de islam. Broeder Bruno werd er op uitgenodigd met de bedoeling aan de hand van enkele voorbeelden een uiteenzetting te geven over zijn interpretatiemethode en de reeds bereikte resultaten. Het publiek bestond uit een veertigtal universitairen en specialisten. Pater Daniël Maes, de bekende Vlaamse norbertijn die in het klooster van Mar Yakub bij Damascus de oorlog in Syrië zelf meemaakte en in zijn boek « Poetin en Assad hebben ons leven gered » de manoeuvres van Washington tegen president Assad ontmaskerde, publiceerde op 10 mei jl. een interessante bijdrage over de oorlog in Oekraïne, die we graag in ons tijdschrift overnemen. De graftombe van Onze Heer Jezus Christus bevindt zich in de eerbiedwaardige kerk van het H. Graf in het hart van Jeruzalem. In oktober 2016 kreeg een team van archeologen 60 uur de kans om een grondig onderzoek van de heilige plaats uit te voeren in het kader van dringende restauratiewerkzaamheden. De informatie die hun ontdekkingen opleverde, bevestigt de juistheid van de eeuwenoude traditie. Binnen de katholieke geopolitiek waaraan we ons willen wagen is het duidelijk dat er maar één bron is van een waarachtige en duurzame beschaving: de trouw aan de Rooms-katholieke Kerk en, via haar, aan het vruchtbare verbond tussen de Griekse wijsheid en de Romeinse orde. In dat licht bestaat het drama van het christelijke Oosten er in dat het van die weldaad verstoken is gebleven… door zijn eigen schuld. 
Johannes de Doper: bewonderenswaardig en na te volgen!
De ontmaskering van de Antichrist door Vladimir Solovjov
Een nieuw liturgisch jaar, een nieuwe genade tot bekering
Een homilie van kardinaal Luciani
Vaticanum III voorbereiden
VI. De priesterlijke hiërarchie
De H. Thomas More, christelijke humanist en martelaar
1. Verdediger van de Kerk tegen Luther
De H. Thomas More, christelijke humanist en martelaar
De bekering van Rusland
Quo vadis ?
NR. 120 – November-December 2022
De onfeilbare beloften van Onze-Lieve-Vrouw van Fatima
Meditatie over het einde van de wereld en onze dood
De actualiteit doorgelicht
November 2022: Germania delenda est
Gods strijd
De Hemel
De goedheid van Jezus' Hart
De Paus, plaatsbekleder van Christus op aarde
De Onbevlekte Ontvangenis, ons aller Moeder, voor altijd
Het volk bevrijden van het juk van de farizeeën
De smalle weg
De actualiteit doorgelicht
Oktober 2022: Rusland tegen het rijk van de leugens
De les van Naäman de Syriër: brandend actueel!
Verdediger van het Geloof als een «onnutte knecht»
De redding van de zondaars en het visioen van de hel op 13 juli 1917
De parabel van de onrechtvaardige rentmeester
Gods barmhartige liefde voor de zondaars
NR. 119 – September-Oktober 2022
Een katholieke geopolitiek van het Oosten
2. Van de Arabische verovering tot de eerste kruistocht
Nazareth of hoe wij de Hemel kunnen verdienen
De oorsprong van de charismatische beweging
Een onvoltooid mirakel
Het Kruis in ons dagelijks leven
De actualiteit doorgelicht
September 2022: Het synodale proces besmet heel de Kerk
Een les in nederigheid
Woorden van Jezus voor de farizeeën van gisteren en vandaag
De voorrechten van de Goddelijke Maria kondigen onze vergoddelijking als zonen van God aan
Hoe herkennen wij de «kleine kudde» van Christus?
Onze toestand als verrezenen
Jezus Christus, onze God en onze broeder
Abraham en de steden Sodom en Gomorra
«Het beste deel»
Het relationisme van abbé de Nantes
De actualiteit doorgelicht
Juli-Augustus 2022: Naar een nieuwe wereldorde
De barmhartige Samaritaan, dat is Jezus!
NR. 118 – Juli-Augustus 2022
Commentaar op het Evangelie van Sint-Jan:
Het ongeloof van Thomas
Islamologisch congres in Trier
De VS willen Oekraïne gebruiken om Rusland te vernietigen
Het Graf van Christus geeft zijn geheimen prijs
Een katholieke geopolitiek van het Oosten
Van Augustus tot “Mohammed”