De paus tegen de vice-president

EEN OVERTUIGDE “ RECHTSE ” KATHOLIEK

DE vicepresident van de VS, de 40-jarige James  David (“ JD ”) Vance, behoort tot een groep conservatieve Amerikaanse intellectuelen die zich onlangs tot het katholicisme hebben bekeerd. In zijn in 2016 gepubliceerde memoires, Hillbilly Elegy, vertelt hij hoe hij opgroeide in een evangelische tak van het protestantisme, maar geleidelijk aan steeds meer aangetrokken werd tot het katholieke geloof. In 2019 werd hij gedoopt en ontving hij het vormsel in de katholieke Kerk.

Vance is wat morele en maatschappelijke kwesties betreft principiëler dan Trump, wat hij rechtvaardigt vanuit zijn geloofsovertuiging. Zo is hij fel gekant tegen abortus en het homohuwelijk. De vicepresident noemt zichzelf een post-liberaal : hij is tegen het liberalisme en wil dat de staat door middel van een meer interventionistisch overheidsbeleid de burgers leidt naar meer deugdzaamheid, met name door het bevorderen van conservatieve familiewaarden.

Tijdens de campagne sprak hij openlijk over zijn religieuze overtuiging. Toen een man op een bijeenkomst uitriep : « Jezus is koning ! », antwoordde Vance : « Dat klopt, Jezus is koning ! » Heel anders deed Kamala Harris die, geconfronteerd met dezelfde kreet, venijnig reageerde : « Ik denk dat je naar de verkeerde bijeenkomst bent gekomen, er is er een kleinere iets verderop. » Dit religieuze aspect was een cruciaal element in de campagne en een punt dat aansloeg bij christelijke kiezers van alle gezindten.

Hij is ook beter opgeleid... en binnen de jonge garde van Amerikaanse katholieke conservatieven zien velen JD Vance als de ideale toekomstige opvolger van Donald Trump, als de man die in staat is om de “ conservatieve revolutie ” die nu begonnen is verder te zetten.

EEN PROGRESSISTISCHE KERKLEIDER

Daarnaast hebben we paus Franciscus. Hoe ouder hij wordt, des te meer hij beneveld raakt door zijn progressisme. In plaats van de overtuigde katholiek Vance te steunen, bevriend met hem te raken, hem eventueel te corrigeren en hem aan te wenden om Trump te beïnvloeden, heeft de paus gekozen voor de confrontatie.

Ten eerste benoemde hij op 6 januari van dit jaar kardinaal Robert McElroy tot aartsbisschop van Washington. McElroy (bisschoppelijke spreuk : “ Dignitatis humanae ”) is een progressist pur sang die volledig op de lijn van Franciscus zit. Hij spreekt zijn warme steun uit voor de synodaliteit, verdedigt de toegang tot de sacramenten voor politici die abortus steunen, is voor de inclusie van LGBT-ers en migranten enzovoort. Zo hield hij een opgemerkt pleidooi om voor homo’s geen onderscheid meer te maken tussen hen die zich seksueel onthouden en hen die sodomie plegen : « Het onderscheid tussen geaardheid en activiteit kan niet de belangrijkste focus zijn voor een pastorale omhelzing omdat het onvermijdelijk suggereert dat de LGBT-gemeenschap verdeeld wordt in hen die zich onthouden van seksuele activiteit en hen die dat niet doen » (24 januari 2023).

Kortom, door zo iemand aan te stellen in de hoofdstad van de VS maakte de paus een welbewuste politieke keuze tégen president Trump en zijn regering, die van de strijd tegen de liberale woke- agenda een topprioriteit gemaakt hebben. Heeft iemand de H. Vader ooit een terechtwijzing horen uitspreken aan het adres van de “ katholieke ” president Joe Biden, die in oktober 2022 beloofde dat hij het recht op abortus – kort tevoren ongedaan gemaakt door het Amerikaanse Hooggerechtshof met het schrappen van het arrest “ Woe versus Wade ” uit 1973 – wettelijk zou goedkeuren : « Dat wordt de eerste wet die ik naar het Congres zal sturen »?

POLEMIEK OVER IMMIGRATIE

Maar bovenal voerde de Opperherder een openbare polemiek over de liefdadigheid tegen Vance. Toen hij eind januari ondervraagd werd door Fox News over het immigratiebeleid, zei de vicepresident : « Als Amerikaans leider, maar ook als Amerikaans burger, gaat je mededogen in de eerste plaats uit naar je medeburgers. Dat wil niet zeggen dat je mensen buiten je eigen grenzen verafschuwt, maar er is een oud concept – en ik denk trouwens dat het een heel christelijk concept is – dat je van je familie houdt, dan hou je van je buurman, vervolgens van je gemeenschap, daarna hou je van je medeburgers in je eigen land en dan kun je je richten op de rest van de wereld en hen de prioriteit geven. Een groot deel van links heeft dat volledig omgekeerd. »

Dat is exact de leer van Sint-Augustinus en Sint-Thomas van Aquino over de ordo amoris, de “ ordening van de liefde ”. In de Summa Theologiae schrijft Sint-Thomas : « In dit opzicht hebben we alle mensen op gelijke wijze lief uit naastenliefde : omdat we ze allemaal hetzelfde algemene goed toewensen, namelijk eeuwig geluk. Ten tweede wordt gezegd dat de liefde groter is naarmate haar actie intenser is : en op deze manier zouden we niet iedereen evenveel moeten liefhebben. Bovendien is er nog een andere reden waarom we uit naastenliefde meer houden van degenen die meer met ons verbonden zijn, omdat we op meer manieren van hen houden. Want voor degenen die niet met ons verbonden zijn, hebben we geen andere vriendschap dan naastenliefde, terwijl we voor degenen die wel met ons verbonden zijn, bepaalde andere vriendschappen hebben, afhankelijk van de manier waarop ze met ons verbonden zijn » (II, vraag 26).

Op 10 februari gaf Franciscus JD Vance ongelijk in een brief die hij richtte tot de Amerikaanse bisschoppen om « opnieuw een bevestiging uit te spreken niet alleen van ons geloof in een God die altijd nabij is, mensgeworden, migrant en vluchteling, maar ook van de oneindige en transcendente waardigheid van elke menselijke persoon. » Hij legde verder uit dat hij « de grote crisis die zich in de Verenigde Staten ontvouwt met de lancering van een programma van massadeportaties op de voet heeft gevolgd », dat hij « zijn afkeuring » wilde uitspreken en dat « de daad van het deporteren van mensen [...] de waardigheid van vele mannen en vrouwen schendt. »

De term “ massadeportatie ” wordt gebruikt door de regering-Trump. Er zijn bijna 11 miljoen immigranten zonder papieren in de VS. Onder president Biden staken op drie jaar tijd meer dan 7,2 miljoen illegalen de grens over (Jordan Liles, 7,2M Migrants Have Illegally Crossed US Border Under Biden, 22 februari 2024) ! Ze betalen duizenden dollars aan mensensmokkelaars voor een veilige oversteek. « Het is een lucratief handeltje. Vaak maken die mensen­smokkelaars deel uit van een drugskartel. Migranten die drugs meesmokkelen over de grens, krijgen een serieuze korting » (vrtnws, 8 oktober 2024).

« Wat de drugs betreft, gaat het vooral om fentanyl, een verdovingsmiddel zoals morfine, maar 80 keer krachtiger. Het misbruik ervan als drug piekt enorm in de VS, met als gevolg vandaag per jaar meer dan 80.000 drugsdoden gelinkt aan fentanyl » (Make America Great Again 2.0 in De actualiteit doorgelicht van december 2024). Dat er sprake is van een nationale noodtoestand waaraan een regering die bekommerd is om haar burgers iets moet doen, is dus zonneklaar.

EEN GRENZEN-LOZE BROEDERSCHAP ?

Het is bijgevolg niet te rechtvaardigen dat paus Franciscus deze kwestie gebruikt om Trump politiek te destabiliseren en vooral dat hij zich baseert op een principe dat onjuist is, namelijk dat « de ware “ ordo amoris ” die bevorderd moet worden, de “ ordo amoris ” is die we ontdekken door voortdurend te mediteren over de parabel van de barmhartige Samaritaan, dat wil zeggen door te mediteren over de liefde die een broederschap opbouwt die openstaat voor iedereen zonder uitzondering. »

In plaats van het thomistische concept van de concentrische cirkels – eerst mijn naaste familieleden, dan mijn buren, mijn landgenoten enz. – promoot Franciscus de idee dat we iederéén op gelijke wijze moeten liefhebben. We kennen dat al vele decennia : we worden geacht uit “ solidariteit ” geld te geven aan anonieme mensen ver weg in de Derde Wereld en zo ons geweten te sussen wanneer we onze eigen kinderen verwaarlozen of onze buurman laten stikken. En wat de barmhartige Samaritaan betreft : die bekommerde zich om de man die God op zijn weg had geplaatst, zoals wij allemaal in de eerste plaats zorg en liefde moeten betonen aan wie onze naasten zijn. Daarom spreken we ook over “ naastenliefde ”.

Sint-Paulus onderstreepte dat toen hij in de eerste brief aan Timotheüs over de weduwen sprak : « Zo er één is die zich niet om haar familie en heel in het bijzonder niet om haar huisgenoten bekommert, dan verloochent zij het geloof en is zij erger dan een ongelovige » (1 Tm 5, 8).

We hebben jammer genoeg een paus die zelf woke is. Hij droomt altijd maar verder over een broederschap met Jan en alleman, met goeden en bozen, met volgelingen van Jezus en Christushaters, los van de harde realiteit. Hij komt op voor een wereld zonder grenzen en klaagt de politieke leiders aan die in hun land orde op zaken willen stellen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat in verschillende voormalige katholieke landen, onder meer in Zuid-Amerika, het protestantisme aan een schijnbaar niet te stuiten opmars bezig is : katholicisme wordt er gelijkgesteld met socialisme.

Maar op de dag dat de paus zich zal bekeren en de liefde tot het Onbevlekte Hart van Maria tot drijfveer van zijn apostolische actie zal maken, op die dag zal zijn bekering een wereldwijd effect hebben en zal de katholieke godsdienst herboren worden.

broeder Michel van de Triomferende Onbevlekte & redactie KCR