De diepe betekenis van de Verrijzenis

Het is Pasen! Maar wat is de diepste betekenis van Christus’ Verrijzenis? Wat is het grootste belang ervan voor ons?

Het lijkt mij dat de Verrijzenis een werkelijkheid definieert die in onze tijd volledig wordt vergeten of betwist: de essentie zelf van onze godsdienst. Godsdienst wordt vaak gereduceerd tot een menselijke activiteit, iets wat mensen doen tot troost van hun eigen hart. Maar dat is het helemaal niet!

Godsdienst is een bemiddeling bij God voor de mensheid. Godsdienst is voortdurend een offergave van de mensheid aan God, aangenaam gemaakt door het Offer van Onze Heer Jezus Christus, zodat God zich steeds opnieuw met de mensheid verzoent en haar aantrekt tot het bovennatuurlijke leven, het goddelijke leven bij Hem, voor altijd, voor de eeuwigheid.

Onze Heer Jezus Christus is, zoals de brief aan de Hebreeën zegt, de enige en unieke Middelaar tussen de mensen en God, zijn Vader. Daarom moest deze Christus, die in de wereld was gekomen, verrijzen. Het was nodig dat, door de genade van God de Vader die zijn Zoon het leven teruggaf, Christus werd aangesteld als de eeuwige Priester, dat Hij altijd zou leven en voor onze mensheid zou bemiddelen.

God heeft gewild dat de mensen worden gered door hun Hoofd, hun Leider: Jezus Christus, die na zijn Lijden en Verrijzenis werd aangesteld als de eeuwige Priester van een nieuw en eeuwig Verbond. Dit betekent dat er voortdurend vanuit de mensheid een menselijke stem opstijgt, gelijkend op de onze, om God tot barmhartigheid en medelijden te bewegen en Hem te smeken ons overvloedig zijn genade te schenken. Dat is de taak van Jezus, onze Hogepriester.

Daarom moest Hij leven en moest Hij na de pijnlijke etappe van zijn verblijf op aarde voor altijd worden verheven in zijn glorie en bekleed met zijn waardigheid als Priester, met macht over het Hart van God.

Jezus heeft macht over het Hart van God en wel op twee manieren:

Ten eerste heeft Hij deze macht als Zoon van God, opgestegen naar de Hemel, waar Hij aan de rechterhand van God, zijn Vader, zit. De Heer Jezus zit aan de rechterhand van God, rechtop als de intendant van het Koninkrijk van God, altijd klaar om te handelen. Hoewel het mysterieus is, lijkt het mij dat de zielen van de heiligen en de engelen in de Hemel, samen met Christus en zijn Onbevlekte Moeder Maria, bezig zijn met een reddingswerk dat wij ons nauwelijks kunnen voorstellen. Verre van te rusten, werken zij voortdurend aan de redding van de mensheid.

Ten tweede is Jezus ook levend aanwezig in het tabernakel. Terwijl Hij in de Hemel is, aan de rechterhand van God, is Hij ook op aarde, overal waar een priester het brood en de wijn consacreert, opdat deze het Lichaam en Bloed van de gekruisigde Christus worden. Dit betekent dat Onze Heer Jezus Christus deze bemiddeling voor de mensheid verricht zowel in de Hemel bij zijn Vader als op aarde op alle plaatsen waar het H. Misoffer wordt opgedragen. Dit geeft aan zijn zending van Middelaar een volmaakte volheid.

Jezus Christus is als een toegewijd en edelmoedig man die voortdurend brood zou uitdelen aan de armen om hen te verzadigen, te voeden en gezondheid te geven, zowel voor het lichaam als voor de ziel. Zonder ophouden en tot het einde van de tijden is Hij de liefdevolle priester die onder ons terugkeert om ons het Lichaam en Bloed van het Slachtoffer te geven, bron van heiligheid in dit leven en in het eeuwige.

Om deze diep religieuze en bovennatuurlijke reden zijn wij vervuld van de vreugde van de Verrijzenis. Wat ons vandaag gelukkig maakt, is de godsdienstige en goddelijke gedachte van een Jezus die in de Hemel de eeuwige Priester is en die tegelijkertijd priester is in elke parochie waar de Mis wordt opgedragen. De Verrezen Jezus sterft niet meer, maar Hij doet leven. Hij doet ons leven en Hij laat ons delen in zijn Verrijzenis, in de mate waarin wij geloven.

Laten wij ons verheugen, laten wij Onze Heer prijzen tijdens het lof, want Hij is onder ons aanwezig. Hij is onze Soevereine en Eeuwige Priester, die ons het leven geeft dat Hij met de prijs van zijn dood heeft verworven door zijn Verrijzenis.

Abbé Georges de Nantes
Uittreksels uit de preek van 14 april 1974