Relationisme
Een relationele theologie
«Is het niet storend om met hetzelfde woord “persoon” in de mensenwereld het onafhankelijk wezen aan te duiden dat jaloers zijn rechten bewaakt, terwijl het in de goddelijke wereld gaat om Personen die alleen maar relatie zijn en totale gave van de een aan de ander? Zouden de menselijke personen niet moeten gedefinieerd worden naar het beeld en de gelijkenis van de goddelijke Personen, eerder dan tegengesteld aan hun bewonderenswaardige volmaaktheid?» (Georges de Nantes als student)
Wat het betekent vader te zijn in het goddelijk Verbond
Voor Aristoteles is het vaderschap voor de man slechts een accident, een attribuut dat geen invloed heeft op de essentie van het man-zijn. Voor ons daarentegen, die in de lijn van abbé de Nantes aanhangers zijn van het relationisme – de overtuiging dat de mens in wezen bepaald wordt door zijn betrekkingen met God en met de anderen – is het vaderschap een essentiële relatie.
De vrouw volgens Christus
Het verschil tussen de geslachten is door God gewild in functie van hun complementariteit: man en vrouw zijn verschillend geschapen om elkaar aan te vullen. Terwijl de man pluri-dimensioneel is, is de vrouw unidimensioneel: zij is liefde en intieme passiviteit en streeft naar het genot van een gedeelde liefde die haar geheel vervult en doet ontplooien in het moederschap.
Het duizelingwekkende mysterie van de gemeenschap van de heiligen
Het is abbé de Nantes die een nieuw pad geopend heeft in de katholieke theologie en moraal, dankzij zijn bevrijdende metafysische ontdekking van het relationisme. God heeft van ons oneindig veel meer gemaakt dan “redelijke dieren”: we zijn relationele wezens, naar het voorbeeld en de gelijkenis van de H. Drie-eenheid, één God in drie Personen.