Benedictus XVI (Paus)
De gruwel van de ontheiliging
Met die woorden duidt het Oude Testament de opperste daad van afgoderij aan die plaatsvond in december van het jaar 167 v. Chr. : de toewijding, in de Tempel van Jeruzalem, van het grote altaar van de brand-offers aan de Olympische Zeus, zoals verhaald in boeken 1 (1, 54) en 2 (6, 2) van de Maccabeeën.
Kritische analyse van het Jezusboek
“Iedereen is vrij om mij tegen te spreken”, schreef Benedictus XVI op de omslag van zijn Jezusboek. Broeder Bruno neemt dan ook de vrijheid om één van de hoofdstukken uit het boek grondig onder de loep te nemen en de persoonlijke visie van Joseph Ratzinger naast twintig eeuwen Traditie te leggen.
De verkeerde strijd
Met de afkondiging van het motu proprio Traditionis custodes heeft paus Franciscus een einde gemaakt aan de “vrijmaking” van de aloude misritus van voor het Concilie door zijn voorganger Benedictus XVI. Meer dan ooit wordt de huidige Opperherder nu door de traditionalisten van alle strekkingen met de vinger gewezen als een beeldenstormer en een verrader. En omgekeerd prijst men de emeritus paus de wolken in...
“Benedictijnen” tegen “franciscanen”
Sinds de dood van Benedictus XVI staan zijn onvoorwaardelijke aanhangers met getrokken messen tegenover paus Franciscus en zijn volgelingen : “benedictijnen” tegen “franciscanen”. Maar eerst en vooral is het de vraag of het verschil tussen beide Opperherders wel zo fundamenteel is. Beiden verdedig(d)en Vaticanum II met hart en ziel ; Benedictus deed het op een sluwe en geraffineerde manier, terwijl Franciscus rechttoe rechtaan is.