Een katholieke Canon van Vlaanderen
IN mei 2023 verscheen de Canon van Vlaanderen: zestig ijkpunten uit de geschiedenis van de regio Vlaanderen. De auteurs steken niet weg dat zij hun werkstuk beschouwen als «een uitnodiging om als burger een plaats te zoeken in een pluralistisch en divers Vlaanderen» (p. 5). Dat betekent dat de opstellers van de Canon zich scharen achter de zogezegde “waarden” en “normen” van onze huidige samenleving. Zo vinden we op nummer 52 de pil, op nummer 56 Rock Werchter en op nummer 58 het homohuwelijk, naast compleet waarden-loze figuren als Hugo Claus (nummer 51) of Jacques Brel (nummer 53). De Canon is in die zin de weergave van de heersende mentaliteit in een Vlaamse maatschappij die haar christelijke wortels volledig verloochent.
Als gelovigen, als katholieken, moeten wij ons kritisch opstellen tegenover de voorgestelde ijkpunten. Wij zijn een minderheid geworden van wie de overtuiging brutaal onder de mat wordt geveegd, maar dat betekent niet dat wij geen recht van spreken hebben: wij moeten durven opkomen voor wat ons dierbaar is. De anti-katholieke, liberale en decadente Vlaamse samenleving van vandaag dragen wij niet in ons hart. Wij dromen van een ander Vlaanderen, een Vlaanderen dat trouw is aan zijn christelijk en katholiek verleden en er opnieuw het fundament van de toekomst wil van maken.
Daarom hebben wij besloten tot een denkoefening: waar kunnen wij als gelovige Vlamingen naar opkijken, wat moet deel uitmaken van een échte Vlaamse canon, dat wil zeggen een canon die beantwoordt aan Gods plan om van onze regio een katholieke natie te maken? Onze 44 ijkpunten putten wij uit de doctrine van De katholieke Contrareformatie in de 20ste/21ste eeuw. Ter attentie van de geïnteresseerde lezer verwijzen we bij veel punten naar een artikel op onze site dat meer toelichting bij onze keuze geeft of citeren we uit de Franse CRC.