Vaticanum III
I. Welke liturgie voor morgen ?
Eén van de meest ingrijpende hervormingen van het Tweede Vaticaans Concilie was die van de liturgie. De « nieuwe Mis » van Paus Paulus VI belangde alle gelovigen aan, want zij werden er elke zondag mee geconfronteerd. Moet het Derde Vaticaans Concilie waarnaar onze hoop uitgaat de nieuwe Mis behouden ? In welke vorm ? Of moet er teruggekeerd worden naar deoude ritus ? Al in februari 1972 gaf abbé de Nantes op al deze vragen een genuanceerd antwoord.
II. De katholieke missies
Om de kritiek te weerleggen dat hij alleen maar negatief commentaar op het Tweede Vaticaans Concilie had, zette abbé de Nantes een groots opgezet project in de steigers : het leggen van de grondslagen voor « Concilie van de restauratie van de Kerk en van de katholieke verzoening ». Onder de algemene titel « Préparer Vatican III » zette hij in de daaropvolgende maanden zijn visie uiteen op de verschillende onderwerpen waarover het toekomstig Concilie zich zal moeten uitspreken.
III. Voor een katholieke oecumene
Eén van de grote “ verworvenheden ” van het Tweede Vaticaans Concilie was de oecumene. Niet dat dit begrip nieuw was, integendeel, maar de hervormingsgezinde partij slaagde erin om de vlag een totaal andere lading te doen dekken. Al in 1972 maakte abbé de Nantes een vlijmscherpe analyse en zette hij tegelijkertijd de bakens uit voor de katholieke oecumene van de toekomst.
IV. De christelijke vrijheid
De Revolutie eist de vrijheid tégen God op maar precies daardoor vernietigt zij die vrijheid volkomen en verandert zij de wereld in een groot concentratiekamp?: de historische voorbeelden spreken boekdelen. De Kerk kent de vrijheid van de mens en toont aan dat het fundament en de bron ervan in God, in Christus liggen. En de geschiedenis bewijst dat deze “?strenge?” definitie van de vrijheid uitmondt in een brede en genereuze verdraagzaamheid.
Vaticanum III voorbereiden
V. Het Concilie en het jodendom
De conciliaire Verklaring Nostra Ætate handelt over « De houding van de Kerk ten opzichte van de niet-christelijke godsdiensten ». Het gaat om een erg korte tekst, één van de kortste van alle documenten die door Vaticanum II gepubliceerd werden.
Hoog tijd voor Vaticanum III !
Al in 1971 verklaarde kardinaal Suenens, doodgraver van de Kerk in België, dat het Tweede Vaticaans Concilie in feite «voorbijgestreefd» was en dat er een nieuw concilie nodig was omdat «de historische en culturele context van de wereld» alweer veranderd was! Abbé de Nantes nam de handschoen op en publiceerde een begeesterend artikel: Préparer Vatican III.
Vaticanum III voorbereiden
VI. De priesterlijke hiërarchie
Zeven jaar na het euforische einde van het Tweede Vaticaans Concilie voorzag abbé de Nantes al de tragische verdwijning van de clerus en de schandalen die de geestelijke stand zo in diskrediet gebracht hebben. Maar vooral zette hij de bakens uit voor een grondige herwaardering van het priesterambt waarvan een toekomstig Derde Vaticaans Concilie werk moet maken.
Vaticanum III voorbereiden
VII. De ware katholieke heiligheid
Het Tweede Vaticaans Concilie heeft het theocentrisme vervangen door een antropocentrisme: alles komt weliswaar voort uit God, maar de nieuwe theologie beschrijft de mens al snel als schepper samen met een God die naar de achtergrond wordt gedwongen en instemt met alles wat de mens onderneemt voor zijn eigen glorie.