Hoe de Maagd Maria die haar Kindje 
voedt al Medeverlosseres is

BIJ de veertigste verjaardag van mijn priesterschap koos ik een mooi ivoren beeldje uit dat mijn hart verrukte en dat de Maagd Maria voorstelt die haar Kindje Jezus de borst geeft. Dit beeldje roept bij mij de hemelse vreugde op die voortvloeit uit het mysterie van de Menswording.   

Als we dit onvergelijkbare moederschap goed willen begrijpen, moeten we bedenken dat Jezus en de H. Maagd de nieuwe Adam en de nieuwe Eva zijn, in alle eeuwigheid voortgekomen uit de gedachte van de hemelse Vader. Tussen deze twee wezens bestaat de maximale eenheid die denkbaar is tussen een bruidegom en zijn bruid.

De definitie van de mystieke bruidegom en bruid is dat ze niets anders willen dan wat de ander wil. Dezelfde wil, dezelfde afkeer, dezelfde liefde. Hun harten zijn in perfecte harmonie, want wat de een wil, geeft de ander, wat de een geeft, wil de ander. Het is een rondom om gaande liefde die aan deze vereniging tussen de goddelijke personen een volmaaktheid geeft die reikt tot de eenheid, die voortkomt uit de eenheid en die gaat tot de eenheid van de liefde.

Hij is de Zoon van God, zij de Onbevlekte Maagd, schepsel van Hem die daar aanwezig is als pasgeboren Kindje en haar borst zoekt. Wij zien de tastbare, bewonderenswaardig tedere, kuise en schitterende voorstelling van wat het mysterie van de Menswording is, een voorafspiegeling van de vereniging die wij met onze God in de Hemel zullen hebben.

Deze Maagd is op een wondere wijze nog een jong meisje, een kind bijna, kalm en glimlachend. En de goddelijke baby zit op de dij van zijn Moeder, met zijn voetjes stevig op haar andere been, als eigenaar, en hij is goed bij zijn werk. Het Kindje houdt zijn Moeder heel teder vast met één hand; met de andere houdt hij iets ronds vast dat lijkt op de ronding van de borst, en de beeldhouwer heeft dit met opzet gedaan: deze ronding die het kindje met grote adel vasthoudt, is de aarde.

Zo zien we hoe deze beeldhouwers geen genoegen namen met een gevoelige, charmante familiescène, maar een theologie wilden uitdrukken: geven en nemen! De Maagd drukt met haar hand op haar borst om zoveel mogelijk melk te geven. Het Kind aanvaardt die melk en houdt de wereld vast om te zeggen: alles wat u mij geeft, zal mij helpen om de wereld te redden.

Op dit punt beseffen we dat dit beeldje ook het mysterie van de Verlossing oproept. Zuster Maria van Sint-Pieter leerde van Onze-Lieve-Heer dat toen Hij de melk van zijn Moeder dronk, Hij dat deed om ze te veranderen in zijn Bloed. Hij was er zo begerig naar omdat Hij graag veel Bloed wilde hebben om het te kunnen uitstorten op het Kruis voor de redding van de zielen.

Verlicht door de boodschap van deze zuster zien we heel goed dat het tussen deze Moeder en dit Kindje om een “verlossingscontract” gaat. De Maagd is op dat moment al Medeverlosseres. Het Kruis ligt al in de kribbe. Jezus is niet naar de aarde gekomen alleen maar om zijn Moeder te strelen en ons te leren wat voor geluk wij in de Hemel zullen hebben, maar om het werk van onze verlossing uit te voeren in intieme verbondenheid met de Maagd Maria.

Abbé Georges de Nantes
Uittreksels uit de homilieën van 2 januari 1989 en 11 oktober 1993