Hij is verrezen !
N° 89 – September-Oktober 2017
Hoofdredacteur : Frère Bruno Bonnet-Eymard
In februari 2015 stierven 21 christelijke kopten de marteldood op een strand bij Tripoli, terwijl zij gezamenlijk “ Ya Rabbi Yassou!” (“O, mijn Heer Jezus!”) riepen. Anderhalf jaar later ontdeed de katholieke kardinaal Reinhard Marx zich op vraag van een imam zonder enig bezwaar van zijn borstkruis, toen hij een bezoek bracht aan het interieur van de Rotskoepel... Zolang paus Franciscus «het Concilie volgt», zoals hij zelf zegt, maakt hij het zichzelf onmogelijk om een einde te maken aan de teloorgang van het geloof. Het Boek van de Psalmen is een onderdeel van het Oude Testament en telt zo’n 150 liederen. Verschillende psalmen staan bekend als de “bedevaartpsalmen” en bezingen in prachtige bewoordingen de heilige stad Jeruzalem. De christelijke traditie heeft ze overgenomen: eeuwenlang al zingen de monniken in de getijden de psalmen, omdat de Kerk de profetische betekenis ervan erkent. We moeten dan wel onder ogen zien dat Jezus radicaal gebroken heeft met het joodse, aardse Jeruzalem. Zijn Rijk is iets totaal nieuws. Al wat zuster Lucia zei en neerschreef, wordt tot op vandaag door het Vaticaan bewust in de doofpot gestopt, omdat de boodschap van Onze-Lieve-Vrouw van Fatima niet past in de “hervormde” godsdienst ingeluid door Vaticanum II. Maar de mens wikt en God beschikt. De karmelietes van Coïmbra ligt aan de basis van de onverklaarbare genezing van een vierjarig meisje. Zal Lucia, misprezen en doodgezwegen door de kerkelijke gezagsdragers die zich naar de normen van de wereld schikken, op die manier toch « gekend en bemind» worden? Abbé de Nantes deed een grondig onderzoek naar de houding van de katholieke Kerk tegenover de dictaturen van de jaren 1930. Achtereenvolgens kwamen het bolsjewisme, het nationaalsocialisme, het fascisme en de dictatuur van Franco aan de beurt. In zijn eindconclusie schreef abbé de Nantes: « Franco, Salazar en Dollfuss hebben, overeenkomstig hun persoonlijke overtuiging die ook die van hun volk was, als fundament voor hun nationale revolutie de cultus van het katholieke vaderland genomen.» De Oostenrijkse kanselier Dollfuss (1892-1934) verdient het om uit de vergetelheid gehaald te worden waarin hij ten onrechte terechtgekomen is. Vanaf het moment dat God een kindje schept en het leven geeft, komt het terecht in het milieu van zijn ouders. Vanaf het meest prille begin zal het kind daarom bepaald worden door de opvoeding die het krijgt. Laten wij dus niet alle ondeugden van onze kinderen op de rug schuiven van onze grootouders, onze voorouders of de erfenis van Adam. Dat is al te gemakkelijk. Neen: hoe hebben wij ze opgevoed? De opvoeding begint vanaf het ontstaan van het kind en ze zal dat kind als het ware herscheppen, bijna vanaf nul.
« Gij zult mijn getuigen zijn »
« Uw Rijk kome » : van het aardse naar het hemelse Jeruzalem
Een mirakel op voorspraak van zuster Lucia
Engelbert Dollfuss, een groot katholiek staatsman
6. De rol van de ouders in de heiliging van hun kinderen