OVER DE OPVOEDING VAN DE KINDEREN
IX. WAAROM KINDEREN OP DE WERELD ZETTEN ?
OOK binnen de CRC-gezinnen wordt er soms getwijfeld of het wel goed is veel kinderen in het leven te roepen. « De tijden zijn zo moeilijk en vol gevaar... » Het zijn uitspraken die ik vaak hoor.
Toch kan ik verschillende redenen geven waarom het in alle omstandigheden aanbeveling verdient kinderen op de wereld te zetten. Ten andere, zijn de tijden niet altijd moeilijk en vol gevaar geweest ?
Om te beginnen gaat het om een instinct, een noodzaak en is het een geluk voor het lichaam, het hart en de geest. Dat is dus een aanwijzing dat het goed is, dat God het heeft gewild. Er zijn vrouwen die er altijd naar blijven verlangen om kinderen het leven te schenken. Dat verlangen is heilig. Het komt uit het diepste van hun schoot en het is God die het zo gemaakt heeft.
Ten tweede is de grote vruchtbaarheid van de gezinnen een bron van deugden en bovennatuurlijke vreugden die gunstig zijn voor de ontplooiing van de zielen. Op een dag zei een moeder van een kroostrijk gezin me : « De ondeugden die een enig kind heeft, zijn lichte gebreken als het over kinderen binnen een groot gezin gaat. » En dat is volledig waar. Je hebt daar in dat kroostrijk gezin bv. een gulzige jongen. Beeld je eens in wat het zou zijn als hij helemaal alleen was of enkel met een klein zusje om zich te laten vertroetelen door zijn ouders... De gulzigheid zal zich van hem hebben meester gemaakt nog voor de ouders het in de gaten hebben en er zich beginnen aan te storen. Maar als je met zijn tienen rond de tafel zit, mag je nog zo gulzig zijn, je zal hoe dan ook bij wijze van spreken moeten “ vechten om te overleven ” !
« Een mens wordt geboren in een gezin en kan dat nooit vergeten. Zij die hem het bestaan geschonken hebben en in leven gehouden hebben, zijn voor hem nog belangrijker wanneer hij, later in zijn bestaan, de noodzaak voelt zich voor de anderen in te zetten en zich volledig te geven aan zijn grote levenstaak.
« Het moderne individualisme tracht ons ervan te overtuigen dat wij van niemand afhangen, dat wij niemand erkentelijkheid verschuldigd zijn en volledig vrij zijn. Het mysterie van het gezin vormt een obstakel voor die trieste hoogmoed... Het rijke verleden waaruit wij voortkomen geeft vorm aan de toekomst die wij opbouwen. »
Lettre à mes amis nr. 37, zomer 1958
In de derde plaats hebben de samenleving en het vaderland nood aan de edelmoedigheid van het openstaan voor het leven. Het is zo duidelijk als wat dat je het vaderland dient als je veel kinderen hebt. Nu voert men campagne tegen de migranten, maar de landen die veel kinderen hebben, krijgen geen migranten over de vloer : alle arbeidsplaatsen zijn bezet !
Ik ben ervan overtuigd dat God van ons land houdt en dat het weer zal opbloeien, of het nu over tien of over vijftien jaar zal zijn. Er moeten dan wel nieuwe Fransen (Vlamingen...) zijn om de teugels in handen te nemen. Ik denk niet dat men de migranten zal buitenjagen zoals sommige partijen willen, dat is absoluut onmogelijk. Maar als we ze moeten bekeren en kerstenen en beschaven – dat is naar mijn mening de enige wijze, haalbare, christelijke oplossing – moeten er wel genoeg personen uit goede katholieke families zijn om dit werk te doen. En als je dus vijf, zes, acht of zelfs tien kinderen hebt, dan bereid je heel reëel de toekomst van je land voor. Dat geldt vooral voor onze West-Europese landen, want het is bij ons dat de denataliteit het ergst toeslaat omdat wij veel te verwende volkeren zijn. Toch zijn precies onze volkeren de dragers van de beschaving en van het Evangelie. De geboortebeperking is dus dubbel misdadig !
Tenslotte, als hoogtepunt van zoveel vanzelfsprekende en dwingende “ aardse ” redenen, weten de christenen dat ze meewerken met de Schepper als zij wezens verwekken waarvoor Christus gestorven is en die geroepen zijn tot de zaligheid en de eeuwige glorie.
Een christen doet kinderen geboren worden voor de hemel. En wanneer je aarzelt om nog een kindje meer te hebben, zeg dan : « Het zal een gelukzalige méér zijn in de hemel, een uitverkorene meer ! En dat zal voor ons grote verdiensten meebrengen en een kans temeer om naar de hemel te gaan ! »
Genoeg redenen dus om veel kinderen te hebben !
Abbé Georges de Nantes
Hij is verrezen ! nr. 92, maart-april 2018