Hij is verrezen !
N° 122 – Maart-April 2023
Hoofdredacteur : Frère Bruno Bonnet-Eymard
Sinds de dood van Benedictus XVI staan zijn onvoorwaardelijke aanhangers met getrokken messen tegenover paus Franciscus en zijn volgelingen : “benedictijnen” tegen “franciscanen”. Maar eerst en vooral is het de vraag of het verschil tussen beide Opperherders wel zo fundamenteel is. Beiden verdedig(d)en Vaticanum II met hart en ziel ; Benedictus deed het op een sluwe en geraffineerde manier, terwijl Franciscus rechttoe rechtaan is. De H. Franciscus van Sales (1567-1622) is op de wereld gekomen om op het beslissende moment een antwoord te geven op de vraag welke godsdienst het in de 16de eeuw zou halen: die van een lutherse, calvinistische God vervuld van heilige gramschap of die van een katholieke God van barmhartige goedheid die tot het mensenhart spreekt. De bisschop van Genève heeft de vore getrokken waarin alle gecanoniseerde heiligen van de 17de eeuw hem gevolgd zijn. Het is waar dat de VS al heel lang het machtigste land ter wereld zijn, maar dat betekent niet dat zij een rol van betekenis spelen in het goddelijke plan, de «orthodromie» of rechtlijnige koers die God heeft uitgestippeld. Amerika verdient het niet om zo verafgood te worden, want de “waarden” waarop het zich baseert en die het propageert zijn fundamenteel tegengesteld aan de principes waarop de aloude Europese christenheid steunde. Christus is het hoofd van de Kerk én van elke plaatselijke Kerk. Door het dienstwerk van de hiërarchie bestuurt Hij alles met het gezag van een veeleisende en jaloerse liefde, voor haar heil. Toen de Corinthiërs verleid werden om terug te keren naar hun afgoden, reageerde Sint-Paulus niet met moraal, maar met mystiek: « Ik ben naijverig op u met goddelijke ijverzucht; want aan één man heb ik u verloofd, om u als reine maagd aan de zijde van Christus te stellen. » De mozaïeken van Hippos, een stad hoog boven het meer van Galilea, vormen een tastbaar bewijs van het rotsvaste geloof van de vroegste generaties christenen in het overgeleverde relaas van de evangelisten. De wonderen van Christus waren voor hen geen verzinsels om aan de “mens” Jezus een bovennatuurlijke aureool te geven, maar reële gebeurtenissen die plaatsgevonden hadden rond het meer dat zij glinsterend aan hun voeten zagen liggen.“Benedictijnen” tegen “franciscanen”
Een hart dat overloopt van liefde:
Sint-Franciscus van SalesDemocratie, godsdienstvrijheid en messianisme:
aan de wieg van de Verenigde StatenChristus en de Kerk:
«Mijn Welbeminde is van mij en ik van Hem» Een archeologisch getuigenis van de Broodvermenigvuldiging