De islam, 
straf voor onze vrijzinnigheid 

In ons vorige nummer lieten we broeder Bruno Bonnet-Eymard aan het woord over de Koran, een onderwerp dat hij als geen ander beheerst omdat hij een groot deel van zijn leven bezig is geweest met de wetenschappelijke vertaling van het boek van de moslims. In dit tweede interview, ook afgenomen in augustus 2020, beantwoordt hij vragen over de impact van de islam op onze westerse maatschappij. 

BROEDER Michel-Marie : Broeder, vorige keer spraken we over de godsdienst van de Koran zoals die uit uw vertaling tevoorschijn gekomen is : een machtige ketterij die beweert terug te keren naar de « volmaakte » religie die Abraham beoefende en die de vaste wil verkondigt om Jeruzalem terug af te nemen van de christenen en er de Tempel te herstellen. Zien we die macht ook vandaag niet aan het werk in onze christelijke landen ? We stellen vast dat de islam zich bij ons zowel op een heimelijke als op een agressieve manier ontwikkelt. Wat het meest in het oog springt, zijn natuurlijk de aanslagen in naam van de islam en de groeiende bewondering voor de jihadistische “ droom ” bij een deel van de moslimjeugd... Maar er is ook de geleidelijke sociaal-religieuze kolonisatie van ons land door de islam : de bouw van moskeeën, de vestiging van islamitische instituten enz. Hoe is het zo ver kunnen komen ?

Broeder Bruno : Ik zal u eerder zeggen waarom het zover gekomen is. Onze vader, abbé de Nantes, legde het in 1986 al uit in een conferentie onder de titel : « De diepere redenen van de mohammedaanse verovering ». Samengevat : het katholicisme gaat achteruit en de islam heeft de wind in de zeilen. Sinds het einde van de 19^de eeuw hebben liberalisme, modernisme en progressisme de katholieke godsdienst zo aangevreten dat wij vandaag niet meer geloven in de werkelijke en exclusieve waarheid van onze godsdienst ; het absoluut karakter ervan is verloren gegaan omdat wij subjectief zijn geworden. Bij de islam is het tegenovergestelde het geval : de moslims zijn ervan overtuigd dat zij alleen gelijk hebben ; zij hebben behouden wat het Rooms-katholicisme kenmerkte vóór Vaticanum II en daarom noemen wij hen “ fanatiek ”. Voor hen zijn alle andere godsdiensten vals en dus moeten zij vernietigd worden, uit gehoorzaamheid aan God !

Broeder Michel-Marie : Ik herinner mij ook de analyse die u ons voorgelezen hebt en die verschenen is in een recent nummer van het tijdschrift Valeurs actuelles, van februari-maart 2020 : « De lange weg van de onderwerping ». Daarin wordt gedetailleerd ingegaan op de verschillende stadia, sinds de jaren 1970, van een langzaam islamiseringsproces in ons land ten gevolge van de massa-immigratie. Die immigratie profiteerde van de medeplichtigheid van een hele hoop linkse organisaties die opkwamen voor steun aan de vreemdelingen, strijd tegen het racisme enz. Wat denkt u over die kwestie ?

Broeder Bruno : De titel zegt alles ! « De lange weg van de onderwerping »... Maar onderwerping aan wie en aan wat ? Aan de Franse wetten ?

Broeder Michel-Marie : Niet echt...

Broeder Bruno : Het woord « onderwerping » is de traditionele vertaling die men aan de term “ islam ” geeft. Het gaat dus om de lange weg van de inplanting van de islam in onze oude christelijke landen. De immigratie is de visvijver van de islam in Frankrijk, want die immigratie is in essentie mohammedaans ! Men kan niet spreken over islamisme zonder over de islam te spreken... En wat die verschillende stadia betreft, zou ik verder teruggaan dan 1970.

Broeder Michel-Marie : Tot 1962, toen wij Algerije in de steek lieten ?

Broeder Bruno : Inderdaad. Tot 1 juli 1962, toen « de meinedige christen Algerije heeft overgeleverd aan de moordzuchtige moslim ». Het is een zin van abbé de Nantes die alles samenvat. Frans-Algerije, een christelijk land ! Het is de dekolonisatie die de “ erfzonde ” is : het is de hoofdoorzaak van al onze huidige kwalen, waarvan de immigratie zelfs niet de ergste is. Het belangrijkste is die verovering van ons land door de islam, gevolg van het feit dat wij de moslims niet vreedzaam hebben willen bekeren toen wij Noord-Afrika koloniseerden.

Broeder Michel-Marie : Die islamisering van Frankrijk, dat islamisme dat wij maar niet afdoend kunnen bestrijden, dat is dus het loon van onze dwalingen in het verleden ?

Broeder Bruno : Ja ! De dekolonisatie heeft die landen beroofd van de weldaden van onze aanwezigheid en heeft hen enkel het slechtste nagelaten : de vrijzinnige, goddeloze democratie die hen al zestig jaar blijft onderdompelen in chaos en oorlog. Terwijl wij één enkele gemeenschap vormden. Abbé de Nantes schreef : « Eén gemeenschap en geen twee, waarbij men langs de ene kant de Europeanen zou hebben en langs de andere de moslims. Het koloniale project had hen verenigd binnen het tijdsbestek van vier of vijf generaties en daarbij duizenden banden tussen hen gesmeed, in een bewonderenswaardige “ wederkerigheid van diensten ”. Er moest nog verder vooruitgang geboekt worden, maar het resultaat was er al : een concrete, levende, historische orde die niet ter discussie stond en die absoluut gered diende te worden, want boosaardige krachten waren al aan het werk om alles te vernietigen » (artikel gepubliceerd in L’ordre français). Welke boze krachten ? De USSR en de kapitalistische grootmachten.

Zo’n « historische gemeenschap » is de vrucht van de goddelijke Voorzienigheid. Door die orde omver te laten werpen zijn wij ontrouw geweest aan onze beschavingsmissie en hebben wij alle voorwaarden geschapen voor de installatie van de chaos ook bij ons.

Broeder Michel-Marie : Wat was dan het effect op de islam van die gemeenschap die wij vormden met de moslims, meer in het bijzonder in Algerije ?

Broeder Bruno : Honderdvijftig jaar kolonisatie had de islam geneutraliseerd. En het is opnieuw abbé de Nantes die het ons uitlegt, ik citeer hem : « De haat, de heilige oorlog en het door angst ingegeven fanatisme van de islam zijn bij de ontmoeting met het christelijke universalisme altijd op merkwaardige wijze gekalmeerd. Dat was zo in de Frankische kruisvaardersstaten in het Midden-Oosten, in het Spaanse Cordoba en in de vruchtbare “ bestuiving ” van de Arabische wereld met de Franse geest – in Syrië, in Egypte en vooral in ons eigen Noord-Afrika.

« Men kan dat nooit genoeg onderstrepen : de gevoeligheden van de mohammedaanse hoogmoed, nog aangescherpt door raciale arrogantie, komen snel tot rust in tegenwoordigheid van een verdraagzame en broederlijke kolonisatie. Vóór de onlusten begonnen, kwam in Afrika een soort van bevrijdend edict van Nantes [het edict van de Franse koning Hendrik IV uit 1598 dat vrijheid van godsdienstbeleving gaf aan de hugenoten – nvdr] tot stand. Maar pas op, het ging hier helemaal niet om de atheïstische tolerantie van de overheid, die precies de heilige oorlog aanwakkert tegen de ongelovige, republikeinse en vrijzinnige Fransman die een heiden is en daarom geminacht wordt. Het ging om de religieuze verdraagzaamheid van het christendom. Onder mensen die in God geloven kan men tot overeenstemming komen, luidde de mening van de christenen, want hun christelijke godsdienst stoelde niet op raciale hoogmoed, maar op universele naastenliefde. Pater de Foucauld, de hemelse beschermer van ons Afrikaanse rijk, had zichzelf in die zin tot “ universele broeder ” gemaakt » (L’ordre français, januari 1957).

Als er een kans bestaat om de Arabische wereld te beschaven en te vergeestelijken, dan kan onze ontdekking van de oorsprong van de Koran – waarover wij het in het vorige interview hadden – wonderen verrichten. Het is nog altijd de opdracht van ons christelijk land, van onze missionarissen, opvoeders, soldaten en zelfs de eenvoudigste koloniaal, om onze christelijke beschaving te verspreiden als een soort van toepassing van het mysterie van de Visitatie : de Maagd Maria die haar nicht Elizabeth bezoekt. Zo heeft pater de Foucauld het onderwezen en gepratikeerd. Maar dat is de toekomst ! Ondertussen betekent het feit dat wij die landen in de steek gelaten hebben een enorm verlies, voor hen en voor ons... Het is geen wonder dat zich dat vandaag allemaal keert tegen ons, de verantwoordelijken, omwille van de democratie en de godsdienstvrijheid die onze nieuwe godsdienst geworden zijn !

Broeder Michel-Marie : Broeder, het ongeluk is dat u vandaag de enige bent om uit te leggen dat de islam het loon is voor onze vaandelvlucht en onze geloofsafval. De staat en de katholieke hiërarchie houden koppig vast aan hun inspanningen om de « radicale islam » te bestrijden en een « gematigde islam » te propageren, die de waarden van de Republiek en de godsdienstvrijheid respecteert. Maar wat is die gematigde islam eigenlijk ?

Broeder Bruno : Het onderscheid dat men maakt tussen een “ radicale ” en een “ gematigde ” islam is absoluut verkeerd. Een « gematigde islam » heeft nooit bestaan, tenzij in de geest van afvallige christenen die vol zijn van comfort en “ veiligheid ”, lees : het ontbreken van risico’s. Dat onderscheid is het product van mensen die de Koran niet kennen en die zichzelf met betrekking tot de islam bewust een rad voor de ogen draaien om ideologische redenen : de ideologie van de rechten van de mens, van de transcendente waardigheid van de menselijke persoon... Dat is allemaal cultus van de mens, zonder oog voor de waarachtige, historische gemeenschap waarover ik het daarnet had.

Er is slechts één islam, voortgekomen uit de Koran, waaruit men nooit een vreedzame en tolerante religie zal tevoorschijn halen omdat de islam, zoals we gezien hebben, het resultaat is van de vaste wil om christendom en jodendom af te schaffen en terug te keren naar een zogezegd “ authentieke ” godsdienst : de « volmaakte » godsdienst – want dat is de echte betekenis van ’islam – die de godsdienst van Abraham en Ismaël is waaraan Joden en christenen volgens de schrijver ontrouw zijn geworden. De Koran deelt de mensheid op in twee categorieën : de « gelovigen » die de « volmaakte religie » omarmd hebben en de « afvalligen », Joden en christenen. De oorlog tegen die tweede categorie is onverbiddelijk. De islam streeft ernaar heel de wereld te domineren, in een afwisseling van overwinningen en nederlagen en met verdragen die de commerciële belangen verzekeren... Maar het doel blijft onveranderlijk : de definitieve triomf van de islam door de afvalligen uit te roeien of tot slaaf te maken, tenzij ze zich tot de islam bekeren... wat vandaag de dag trouwens in grote mate gebeurt ! Charles de Foucauld legde dat uit. De moslims konden zich aan ons onderwerpen en vreedzaam onder onze administratie leven ; maar ondertussen wachtten ze geduldig op de komst van de Mahdi, die de situatie zou omkeren en hen tot overwinnaar van de “ roemi ” zou maken. Die toestand is niet veranderd.

Broeder Michel-Marie : In een conferentie over de Koran in 2014 hebt u Frédéric Pons geciteerd, die in het tijdschrift Valeurs actuelles van 9 oktober 2014 zeer terecht opmerkte : « De maatregelen genomen door leger en politie zullen het islamisme nooit op de knieën kunnen dwingen omdat men niet tot aan de bron van het kwaad gaat en niet begrijpt dat het islamisme groeit op een potgrond die niets anders is dan de islam. » Maar hij vervolgde : « De islam staat vandaag voor de uitdaging om te erkennen dat hij enkele gewelddadige bronnen heeft waaraan de islamisten zich laven ; vervolgens moet hij zich hervormen of aanpassen wat moet aangepast worden. Dat zal moeilijk zijn, want de Koran is als een door God gedicteerd boek niet aanpasbaar of hervormbaar. Kritiek er op is al acht eeuwen verboden. »

Broeder Bruno : Verboden om de eenvoudige reden dat als men de Koran kritisch benadert, zoals wij het gedaan hebben door er de kritische methode op toe te passen die al zo lang voor de Bijbel gebruikt wordt (die daarbij trouwens goed standhoudt), er van de Koran niets overblijft. Het zal dus voor de moslims niet “ moeilijk ” zijn om die kritische methode te aanvaarden, maar gewoon onmogelijk : zij omringen de Koran met de grootst mogelijke verering en beschouwen hem inderdaad als letterlijk gedicteerd door God, als een mirakel, temeer omdat zij er niets van begrijpen. Het is een illusie te geloven dat de mohammedaanse instanties oprecht zullen accepteren hem “ te hervormen of aan te passen wat moet aangepast worden ” : zij zijn geen modernisten of progressisten !

Broeder Michel-Marie : Bedankt voor die klare taal, broeder. Maar het feit dat er geen gematigde islam bestaat, wil toch niet zeggen dat alle moslims die in ons land leven islamisten zijn. Hoe moeten we dat begrijpen ?

Broeder Bruno : Als men een onderscheid kan maken, dan is het tussen de islam en de moslims : veel moslims zijn inderdaad brave mensen. Wij ervaren dat elke dag op straat en in Frans-Algerije hebben we het echt aan den lijve ondervonden. Ze vragen alleen maar om in vrede te kunnen leven, terwijl ze ondertussen vegeteren in een valse godsdienst. Het is aan ons om hen dat te bewijzen, op een geduldige en beleefde manier. Dan zullen zij de godsdienst van hun voorouders terug ontdekken, dat wil zeggen van Sint-Augustinus, Sint-Cyprianus en generaties christenen vóór de islam, en de liefde van Jezus en Maria. Dat zal misschien sneller gebeuren dan wij het ons nu kunnen voorstellen.

Er is echter één voorwaarde : wij mogen niet toelaten dat zij door de jihadisten op sleeptouw genomen worden ! Dat is het grote verschil. Als wij toelaten dat de jihad de gewone moslims fanatiek maakt, is de zaak verloren. Zij kunnen onder de invloed komen van goede of boze krachten. Want de islamisten liggen op de loer als roofdieren, als wilde beesten. Het zijn moordenaars die wij moeten doden alvorens zij ons, de “ roemi ”, afmaken. Dat spreekt toch voor zich ! Wij horen toe aan God en niet aan de duivel. Er is geen overeenstemming mogelijk met de islam, alleen een beperkte tolerantie voor het goed van de vrede, zoals in punt 6 van onze 150 punten van de Falanx staat. Op voorwaarde dat wij sterker zijn dan zij, niet om hen te verdrukken, maar om hen te bekeren tot de ware beschaving.

Broeder Michel-Marie : Broeder, om te besluiten nog het volgende. In het daarnet aangehaalde artikel van Valeurs actuelles kwam Frédéric Pons tot een besluit dat me zeer scherpzinnig lijkt en waarover ik graag uw mening zou kennen : « Wat stelt Emmanuel Macron vandaag voor [om het terrein dat wij op het islamisme verloren hebben terug te winnen] ? De zgn. “ republikeinse herovering ”? Wat een illusie ! Die fameuze “ waarden ” van de vrijzinnige Republiek waarvan men veronderstelt dat iedereen ze aanhangt, zijn gebakken lucht. Wanneer zal men begrijpen dat de islam een universalisme voorstelt dat veel vollediger is en machtiger dan het onze ? De mohammedanen lachen gewoon met de Republiek. »

Broeder Bruno : Hij heeft volledig gelijk als hij zegt dat de moslims met de Republiek spotten. Ze koesteren er een diep misprijzen voor als voor een zwak regime waarvan zij gebruik kunnen maken. Maar zeggen dat de islam een universalisme voorstelt dat vollediger is dan het onze ? Ja, als de auteur met “ onze ” het Franse republikeinse regime van vrijheid, gelijkheid en broederlijkheid bedoelt. Het enige universalisme dat écht telt, en waarvan de islam slechts een karikatuur is, dat is de christenheid. En het is onze plicht de ongelukkige moslims daarheen te voeren !