Het hart van de Z. Pauline Jaricot

PAULINE JARICOT (1799-1862)  uit Lyon had van jongs af aan een vurige devotie tot het H. Hart van Jezus. Ze stichtte een vroom genootschap “ tot eerherstel voor het onbegrepen en misprezen Hart van Jezus ”. Omdat het Hart van Onze-Lieve-Heer zo dorst naar zielen, groeide deze groepering uit tot de vereniging voor de Verbreiding van het Geloof, die een hoofdrol speelde in de ontwikkeling van de Franse missionaire beweging in de 19^de eeuw.

Sinds haar dood in 1862 bleef haar eigen hart uitzonderlijk goed bewaard in een kleine reliekhouder, die de gelovigen kunnen vereren in de Sint-Polycarpuskerk in Lyon. Ter gelegenheid van haar recente zaligverklaring op 22 mei 2022 voerde een team wetenschappers op vraag van de aartsbisschop een moleculair onderzoek uit op dit hart.

Volgens tijdgenoten leed Pauline aan een pijnlijke hartziekte. In het aanschijn van de dood ging ze op bedevaart naar het graf van de H. Filomena en werd ze op wonderbaarlijke wijze genezen, wat door de toenmalige paus Gregorius XVI officieel vastgesteld werd. Na haar overlijden nam de constaterende arts haar hart weg en vertrouwde het toe aan de gemeenschap waarbinnen zij leefde. In de jaren 1880 werd het geschonken aan het aartsbisdom Lyon, dat het in een reliekhouder plaatste in de genoemde kerk. Die verzegelde houder werd sindsdien door niemand meer geopend.

De resultaten van het wetenschappelijke onderzoek werden gepubliceerd in het International Journal of Molecular Sciences. De bestudering bracht aan het licht dat Paulines hart niet gebalsemd werd, maar toch gaaf bewaard bleef ondanks besmetting door zwammen en bacteriën. De auteurs van de studie schrijven : « Wij hebben geen enkel argument gevonden dat tegenspreekt dat het hart op een natuurlijke en spontane wijze bewaard is gebleven, zonder menselijke tussenkomst. Dit kan door de Rooms-katholieke Kerk beschouwd worden als een mirakel. »

Zeer treffend was wat de kanselier van het aartsbisdom Lyon, Mgr. Robert Poinard, opmerkte in een interview met Le Figaro : « Niet alleen is de uitzonderlijke bewaring van deze relikwie een teken van heiligheid, maar in het leven van de Z. Pauline Jaricot krijgt de conservatie van precies dit orgaan, het hart, een heel bijzondere betekenis. Op achttienjarige leeftijd wijdde zij zich toe “ aan het onbegrepen en misprezen Hart van Jezus ”. Heel haar bestaan steunde op de vereniging van haar eigen hart met dat van Onze-Lieve-Heer, een vereniging van liefde en lijden die haar de Passie van Jezus deed beleven tot in haar eigen hart van vlees en bloed. »

« Op die manier », schrijft broeder Bruno van Jezus-Maria, « is de Z. Pauline Jaricot een model voor alle zielen die eerherstel willen brengen voor de beledigingen aangedaan aan het H. Hart van Jezus en het Onbevlekte Hart van Maria, zoals gevraagd in Fatima door Onze-Lieve-Vrouw zelf. »