129. De welvaart van het gezin

1. De familiale gemeenschap is het eerste voorwerp van het ecologisch discours en de eerste economische speler. De reden is dat ze bestáát en haar bestemming opneemt als een morele persoon, een eenheid van echtelijke en ouderlijke liefde en geen plaats van winst, handel, concurrentie. De gezinseenheid gaat vooraf aan alle relaties gebaseerd op belangen, waarover de wet van het marktevenwicht heerst.

Het gezin is een volledige ecologische cel. Het heeft stabiele biologische, materiële en morele belangen en omvat een compleet circuit van activiteiten. Zijn arbeid is gericht op de eigen consumptie, zijn spaarzaamheid op gemeenschappelijke projecten op de lange termijn. Het verlangen van het gezin naar vruchtbaarheid en welvaart is evenwichtig, constant en zeker. Zijn voorzichtigheid is spontaan.

De huiseconomie heeft in haar zuivere staat gedurende duizenden jaren haast exclusief over heel de aarde geheerst. Zij is het die zichzelf herstelt, verdedigt, aanpast en bloeit met de grootste zekerheid. Ze is werkelijk de basis van elk meer complex systeem en zonder haar zal er nooit iets in overeenstemming met de natuur zijn of in staat te blijven duren.

2. Eerst moet men dus de vrijheid van het gezin toelaten, herstellen, laten bestaan en zich laten ontplooien. Deze vrijheid houdt in: gezag, eigendom en verantwoordelijkheid. Anders gezegd: beslissingsmacht, bekwaamheid, voorzichtigheid. Het gezin heeft noden waaraan het probeert te voldoen door middel van zijn capaciteiten tot productie en uitwisseling van goederen, volgens zijn autonome mogelijkheden tot het nemen van beslissingen. Het komt het gezin toe om een evenwicht tot stand te brengen tussen arbeid en consumptie, uitgaven en besparingen, bewaring en uitwisseling, om te genieten van het goede leven van vandaag in een morele geborgenheid. Het gezin leidt zijn eigen intern leven overeenkomstig het beginsel van de voorzichtigheid. Het engageert zijn leden en goederen, zijn eerbaarheid en zijn toekomst in zijn relaties met de buitenwereld.

Geen enkel gezag kan deze allereerste kern van beslissingen en verantwoordelijkheid vervangen zonder een dodelijke slag toe te brengen aan het diepere ecologisch evenwicht van de maatschappij.

3. Hier is het dat de eerste "utopie" of ideale norm van de ecologie tot ontwikkeling komt: de voorzichtigheid van de gezinsgemeenschappen is de eerste en meest onmisbare remedie voor de economische crises die de mensheid doorheen heel haar geschiedenis meemaakt. Hoe steviger en gezonder de instelling van het gezin zal zijn, bevrijd van alle kapitalistisch-socialistische propaganda, des te beter zal de maatschappij het hoofd kunnen bieden aan haar problemen. Dit onaantastbaar principe houdt de absolute eerbied in voor de drie elementen van de familiale ecologie: gezag, d.w.z. de macht om voor deze gemeenschap te beslissen; eigendom, d.w.z. de macht om op duurzame wijze over haar goederen te beschikken; en verantwoordelijkheid, d.w.z. de macht om stabiele akkoorden te kunnen afsluiten.

Het gezin is de basiscel van een harmonisch ecologisch leven. Geen enkele wetenschappelijke of mathematische analyse zal ooit de realiteit ervan kunnen doorgronden. Zij ontsnapt per definitie aan het toezicht en de inmenging van andere economische machten, die haar veeleer moeten dienen dan haar te onderwerpen.