Hoe moeten wij het H. Hart
van Jezus beschouwen?

WE bevinden ons in een tijd van beproevingen waarin we er meer dan ooit tevoren nood aan hebben het dovende vuur van ons geloof aan te wakkeren zodat er nieuwe vlammen uit oplaaien. Alleen zo kunnen we niet alleen onszelf versterken, maar ook iedereen die ons benadert. En hoe zouden we dat anders kunnen doen tenzij in het licht en het vuur van het zachte en nederige H. Hart van Jezus. Hij is het die de zonden van de wereld draagt, de beproevingen van de ganse mensheid, om hen aan zich te binden zoveel als de mensen dat willen.

Beseffen we dus dat het centrum zelf van het heelal Jezus Christus is. Het is voor ons een raadsel te bedenken dat zovele en zovele mensen zoals wij heel hun leven hebben doorgebracht buiten de Naam van Jezus. En we moeten het H. Hart van Jezus zeer nabij zijn, we moeten mediteren over zijn verterende liefde voor heel de mensheid, een intieme kennis opdoen over Jezus, Zoon van God, om samen met heel de Kerk, samen met Sint-Paulus en Sint-Jan, te zeggen dat geen enkel schepsel op aarde is gepasseerd zonder dat er iets van de goddelijke zegen tot hem is doorgedrongen door de verterende liefde van Jezus voor allen.

Dat alles toont ons in welke mate onze godsdienst vol mysteries is: mysterie van de eeuwen van voorbereiding die lopen tot aan onze tijd, waarin zovele mensen nog nooit hebben horen spreken over Jezus en de liefde van zijn Hart.

Mysterie van de grote geloofsafval waarbij miljoenen mensen als met geweld uit het heiligdom van de Kerk lijken te zijn gegooid. Dat alles staat God toe, maar Hij kan slechts een groot plan van barmhartigheid hebben. We moeten de gezanten zijn van die barmhartigheid vermits er geen redding is dan door de Naam van Jezus, dan door zijn gebed en zijn offer. We moeten ons gedurende gans deze maand juni onderdompelen in het mysterie van dat goddelijk Hart met de zekerheid de duur, de omvang, de hoogte en diepte van dat mysterie van de liefde te kennen die God in het Hart van zijn Zoon droeg en die Hij ons door dat Hart heeft uitgedrukt.

We moeten ons geborgen voelen in het Hart van Jezus. Mocht Hij ons eeuwig troosten, bij elke gelegenheid; om te beginnen in ons privé-leventje, onze kleine persoonlijke beproevingen, maar ook in de grote beproevingen van ons land en van de Kerk. Laten we niet meer toe onder de indruk te zijn door dat alles zoals de heidenen zonder hoop, maar laten we waarlijk het H. Hart van Jezus beschouwen.

We moeten leven met grote vurigheid, grote vreugde, de ogen gericht op Jezus’ Hart, vanuit het besef dat het voor ons slaat zoals een Hart van een mens kan slaan uit liefde voor de zijnen, en met de wil doorstoken te worden om al zijn Bloed te vergieten als getuigenis van liefde en als offer van liefde opdat allen gered mogen worden.

Dus alles wat zich voordoet, is voor het goede: ziedaar wat we moeten horen van de slagen van het Hart van Jezus, die ons moeten troosten, ons zekerheid geven, ons versterken en dit dagelijks op een zeer praktische manier in plaats van ons kwaad te maken en wraak te koesteren tegen onze vijanden.

Vervolgens moeten we een denkoefening maken om het mysterie van het Hart van Jezus te doorgronden. Zo zullen we op zekere dag, terwijl we de ogen opslaan naar het H. Gelaat, de uitdrukking zien verschijnen van de liefde die we als het ware hebben voelen slaan in het Hart van Jezus. Hij is een zeer zachtaardige man, vol goedheid, lieflijkheid, toewijding en zelfs meer: Hij nodigt uit tot de liefde waarvan we de fotografische afbeelding hebben in het mysterie van de H. Lijkwade.

God houdt van alle mensen en als Hij ze langs mysterieuze wegen leidt dan is de liefde van God sterker dan alles. Deze liefde van God heeft zich geopenbaard in Jezus opdat we er het tastbare bewijs zouden van hebben.

Hoe moeten wij de Liefde van het Hart van Jezus voor ons definiëren? Het is geen natuurlijke liefde, het is een goddelijke, bovennatuurlijke liefde, een liefde sterker dan rechtvaardigheid, dan wraak. Het is een liefde die gezorgd heeft voor de schepping van de wereld en van ieder van ons, die alle onvolmaaktheden voorzag, alle kwaad dat er zou komen en dus is het een liefde van barmhartigheid, van een barmhartigheid die vooruit loopt op de zonde. « Hij heeft ons als eerste bemind.»

Het is het specifieke van de devotie tot het H. Hart die ons te Paray-le-Monial geopenbaard is. Deze devotie heeft iets dramatisch; ze kondigt de grote geloofsafval aan. De liefde van het Hart van Jezus is een liefde die gerechtigheid overwint. Jezus sterft immers op het Kruis uit liefde, opdat voldaan zou worden aan de gerechtigheid van God nog voor we ook maar voor het minste hebben deel gehad aan die uitboeting voor onze zonden en die van het mensenras. Hiervan zijn we de getuigen waarbij we de openbaring ervan moeten vernemen vanuit het Hart van Jezus. We moeten het bij onszelf gedurende deze maand van het H. Hart dagelijks herhalen opdat we, door naar het Kruis te kijken, zouden begrijpen dat deze devotie het gepaste antwoord is op de onmetelijkheid van de misdaden van de mensheid, ook die van de heidense tijden, van de tijden van de opstanden van de Joden van het Oude Testament.

Laten we inzien dat we op het keerpunt van de tijden staan. Dat is het wat aan hen die leven in deze tijden van geloofsafval de warmte van het Hart moet geven om trouw te zijn, om martelaar te zijn, als ons dat gevraagd wordt, en om in elk geval te blijven behoren tot die kleine kudde die onoverwinnelijk verbonden is met Jezus en die aan heel de massa, door haar eigen trouw, de tederheid van het Hart van Jezus moet prediken.

En dan zal het rijk van dat Hart aanbreken. Men kan dit niet losmaken van het rijk van het Onbevlekt Hart van Maria, dat de mensen zal bekoren door zijn zuiverheid, nederigheid, wijsheid en onvergelijkbare vrouwelijke tederheid. De Maagd Maria smeekt de redding af voor haar kinderen en het Hart van Jezus beantwoordt de oproep van het Hart van Maria. We zullen tenslotte ware bekeringen zien die de apostelen van het einde der tijden zullen doen geboren worden en van wie de mystici de komst hebben aangekondigd.

Het Hart van Jezus is onze toevlucht, de toevlucht van de zondaars en de vertroosting van de moedelozen. Het Hart van Jezus en het Hart van Maria vormen slechts één enkel en uniek Hart.

abbé Georges de Nantes
 geestelijke lezing van 1 juni 1988