Het pontificaat van Joannes-Paulus II
HOE heeft een Paus die een blijkbaar universele “ reputatie van heiligheid ” geniet de Kerk kunnen achterlaten als een « puinhoop » zonder voorgaande ?
De oorzaken van deze verbazingwekkende blindheid kunnen eenvoudigweg samengevat worden : Joannes-Paulus II geloofde in de mens. Daardoor is de christelijke hoop, in zijn geest en in die van de massa’s die hem toejuichten, verduisterd ten voordele van de utopie van een nieuwe wereld hier op aarde, met als gevolg een tragische verkoeling van de deugd van naastenliefde in de Kerk.
Ook, het feit dat Joannes-Paulus II zich zo weinig aangetrokken heeft van de vragen van de Hemel die in Fatima kenbaar gemaakt werden door de Maagd Maria verklaart de dramatische toestand waarin hij de Kerk achtergelaten heeft, en vormt een onoverkomelijk obstakel voor zijn zaligverklaring.