Is de toewijding van Rusland
door paus Franciscus geldig?

Op 25 maart, hoogfeest van Maria-Boodschap, sprak paus Franciscus in de Sint-Pietersbasiliek een Akte van toewijding aan het Onbevlekte Hart van Maria uit. Is dit de toewijding die door Onze-Lieve-Vrouw al zo lang gevraagd wordt ? Mogen we ze als geldig beschouwen ? Broeder Bruno van Jezus-Maria probeert op deze vragen een eerlijk antwoord te geven.

HET gaat met deze toewijding eigenlijk als met de  “ nieuwe mis ” (novus Ordo Missae) van Paulus VI die vijftig jaar geleden, in 1970, afgekondigd werd en in de plaats kwam van de aloude tridentijnse ritus. Was de consecratie, uitgesproken volgens deze nieuwe misritus, geldig of niet ? Als het een geldige consecratie was, dan ging het werkelijk om het Lichaam van Christus ; als ze niet geldig was, dan was het gewoon brood dat men vereerde en tijdens de communie nuttigde.

Als theoloog onderzocht onze vader, abbé de Nantes, deze kwestie ten gronde. Hij stelde vast dat alle kerken de nieuwe ritus aanvaard hadden, zonder geestdrift, maar ook zonder opstandigheid. Wie dus beweerde dat de “ mis van Paulus VI ” ongeldig was, zei eigenlijk dat men overal in de zondagsmis gewoon brood vereerde en nuttigde... Dat kwam er op neer dat de machten van de hel de Kerk overweldigd zouden hebben, wat onmogelijk is, overeenkomstig de belofte van Jezus.

Op 13 juni 1929 was Onze-Lieve-Vrouw naar het Spaanse grensstadje Tui gekomen om aan Lucia te zeggen : « De tijd is gekomen om Rusland aan mijn Onbevlekte Hart toe te wijden » opdat het land zich zou bekeren en men vrede zou hebben.

Maar Pius XI deed of hij doof was, om zijn politiek van verstandhouding met de Sovjet-Unie te redden. Tien jaar later zette het niet-aanvalspact tussen Duitsland en de USSR de Tweede Wereldoorlog in gang. In 1939 was het omwille van Polen dat het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk de oorlog verklaarden aan Hitler-Duitsland. Vandaag staan wij op het punt te herbeginnen omwille van Oekraïne. In de periode daartussen heeft geen enkele paus er echter in toegestemd om een beroep te doen op het Onbevlekte Hart van Maria, door uit te voeren wat Zij vroeg en de wereldwijde « synode » van de bisschoppen in eenheid met Rome bijeen te roepen om Rusland toe te wijden.

Vandaag heeft paus Franciscus wél die toewijding gedaan ; en de bisschoppen volgden “ synodaal ”. Het gebeurde op een erg ontroerende manier en blijkbaar volgt ook het « volk van God »! Iedereen spreekt over Onze-Lieve-Vrouw van Fatima en vraagt wat er de betekenis van is. Want Franciscus mag haar dan wel niet bij naam vernoemen, maar hij richt zich tot haar beeld, zoveel is duidelijk. Niet iedereen kent haar echter en de woorden van de Opperherder zelf lijken te doen alsof zij niet bestaat. Zijn toespraak roept werkelijk het tafereel op van de grote stad « voor de helft in puin », die geprofeteerd werd en die de drie zienertjes met hun eigen ogen aanschouwd hebben op 13 juli 1917, in het derde deel van het grote “ Geheim ”.

Laten we de toewijding herlezen die paus Franciscus op 25 maart uitgesproken heeft, op een pathetische toon, zich richtend tot Onze-Lieve-Vrouw van Fatima :

« O Maria, Moeder van God en onze Moeder, in deze tijd van beproeving wenden wij ons tot U. » “ Wij ” is hier majesteitsmeervoud. « Als onze Moeder hebt Gij ons lief en kent Gij ons : geen zorg van ons hart is voor U verborgen. » Gij kent onze ideeën en opvattingen... « Moeder van barmhartigheid, hoe vaak hebben wij uw waakzame zorg ervaren en uw vredige aanwezigheid. » Vooral in Fatima, waarvan de paus de naam niet eenmaal zal uitspreken ! « Gij houdt nooit op ons te leiden naar Jezus, de Vredevorst... » door het dagelijkse bidden van het rozenhoedje : blijde, droeve en glorierijke mysteries, heel het mysterie dus van Jezus... die de Vorst van deze wereld overwonnen heeft, uw onverzoenlijke Tegenstander sinds de zonde van Eva. O voorbestemde “ Vrouw ”, nieuwe Eva, Moeder van de Messias, onze Verlosser !

« Toch zijn wij van dat pad van vrede afgedwaald. » Zoals Kaïn die zijn broeder Abel doodde, na de ongehoorzaamheid van hun ouders aan God. « Wij zijn de les vergeten die wij geleerd hebben uit de tragedies van de vorige eeuw, uit de opoffering van de miljoenen die in twee wereldoorlogen omgekomen zijn. » Wij zijn vooral de « les » vergeten die Gij ons in Fatima zijt komen geven : « Jullie hebben de hel gezien waar de zielen van de arme zondaars naartoe gaan », dat is de eerste les ; en tegelijkertijd hebt Gij het middel gegeven om daaraan te ontkomen : « Om hen te redden wil God in de wereld de devotie tot mijn Onbevlekte Hart instellen. Als men doet wat ik jullie ga vragen, zullen veel zielen gered worden en zal men vrede hebben. » Maar wij hebben er niets mee gedaan. Dat is onze grote fout, onze ondankbaarheid, ons beledigend miskennen en misprijzen van uw plannen, van het plan van uw en onze allerliefste hemelse Vader.

Het gaat om de devotie tot het Onbevlekte Hart, Heilige Vader, en niet om de eredienst van de Mens die uw noodlottige voorganger op de Stoel van Petrus geproclameerd heeft. Die voorganger verdient werkelijk de naam van « Satan », die Jezus heeft durven geven aan Petrus zelf toen de apostel Hem wou doen afzien van het Kruis. En vandaag wil u dat blijkbaar ook doen :

« Wij hebben de verbintenissen die wij als gemeenschap van naties zijn aangegaan, veronachtzaamd. » De Volkerenbond, later de Verenigde Naties waar Paulus VI de “ godsdienstvrijheid ” is gaan uitroepen ! En inderdaad : « Wij hebben de vredesdromen van de volkeren en de hoop van de jongeren verraden » omdat we ons afgekeerd hebben van uw Onbevlekte Hart, waarvan Lucia, Francisco en Jacinta ons openbaarden dat zij eraan waren toevertrouwd. Er is niets méér tegengesteld aan het plan van dat Onbevlekte Hart dan de aansluiting van de katholieke Kerk bij de UNO ! De Tegenkerk !

« Wij werden ziek van hebzucht. » Die ziekte heeft een naam, het is het kapitalo-socialisme van het Westen dat door het Rusland van Poetin verworpen wordt. Heilige Vader, het is de begeerte die voortvloeit uit de erfzonde en de remedie ertegen is de bekering. Het is heel de betekenis van deze toewijding die de H. Maagd Maria u gevraagd heeft uit te spreken : opdat Rusland gespaard zou blijven van die ziekte. Onze-Lieve-Vrouw van Fatima heeft het beloofd op het einde van haar derde Geheim, op 13 juli 1917 : « De H. Vader zal Rusland aan mij toewijden dat zich zal bekeren ; en aan de wereld zal een zekere tijd van vrede geschonken worden. » Het is die toewijding die u nu verricht, daar kan geen twijfel over bestaan.

Niettemin hebben we nog altijd niet horen spreken over de zonde. Dat volgt nu : « Wij dachten alleen aan onze eigen nationalistische belangen. » Is dat geen tikfout van uw secretaris ? Ongetwijfeld hebt u zelf, Heilige Vader, « kapitalistische » in plaats van « nationalistische » geschreven. Want als het nationalisme een zonde is, dan had bisschop Cauchon gelijk toen hij de H. Jeanne d’Arc op de brandstapel zette !

« Wij werden onverschillig en verstrikt in onze egoïstische behoeften en zorgen. » De onverschilligheid is de vrucht van de “ godsdienstvrijheid ”, Heilige Vader, en het egoïsme die van de “ cultus van de Mens ”. De Mens is voor iedereen : ik, ik, ik... « Wij kozen ervoor God te negeren » – de eredienst van de Mens heeft de eredienst van God weggeveegd – « en tevreden te zijn met onze illusies, arrogant en agressief te worden » – moord, ongerechtvaardigde oorlogen, vervolgingen zoals aangekondigd door Onze-Lieve-Vrouw van Fatima – « onschuldige levens te onderdrukken en voorraden wapens aan te leggen. Wij zijn niet langer de hoeders van onze naaste en de rentmeesters van ons gemeenschappelijke huis. Wij hebben de aardse tuin verwoest door oorlog en door onze zonden hebben wij het hart gebroken van onze hemelse Vader, die verlangt dat wij broeders en zusters zijn. Wij zijn onverschillig geworden voor iedereen en alles, behalve voor onszelf. Nu roepen wij met schaamte uit : Vergeef ons, Heer ! »

« Heilige Moeder, te midden van de ellende van onze zondigheid, te midden van onze strijd en zwakheden, te midden van het mysterie van ongerechtigheid dat kwaad en oorlog is, herinnert Gij ons eraan dat God ons nooit in de steek laat, maar ons met liefde blijft aankijken, steeds bereid om ons te vergeven en ons op te wekken tot nieuw leven. Hij heeft U aan ons gegeven en uw Onbevlekte Hart tot een toevluchtsoord gemaakt voor de Kerk en voor de hele mensheid. Door Gods genadige wil zijt Gij altijd bij ons ; zelfs in de meest onrustige ogenblikken van onze geschiedenis zijt Gij er om ons met tedere liefde te leiden. »

« Wij wenden ons nu tot U en kloppen aan de deur van uw hart. » Als de paus klopt, is er een opening gemaakt ! Kunnen wij ons voorstellen dat onze Moeder de deur van haar Hart op een kier zet en onmiddellijk weer sluit met de woorden : « Je hebt je handen niet gewassen, je ziet er niet uit, maak dat je wegkomt ! » De toewijding werd gevraagd in Tui, waar Lucia religieuze was bij de zusters Dorotheeën, in 1929 : « De tijd is gekomen waarop God aan de H. Vader vraagt om, in vereniging met alle bisschoppen ter wereld, Rusland toe te wijden aan mijn Onbevlekte Hart, met de belofte dat Hij dit land op die manier zal redden. »

« Wij wenden ons nu tot U en kloppen aan de deur van uw hart, wij, uw geliefde kinderen. In elke tijd maakt Gij u aan ons bekend en roept Gij ons op tot bekering. Help ons en schenk ons uw troost in dit donkere uur. Zeg opnieuw tot ons : “ Ben Ik niet hier, Ik die uw Moeder ben ? ” Gij zijt in staat de knopen van ons hart en van onze tijd te ontwarren. In U stellen wij ons vertrouwen. Wij vertrouwen erop dat Gij, vooral in ogenblikken van beproeving, niet doof zult zijn voor onze smeekbede en ons te hulp zult komen », ondanks onze onverschilligheid voor uw verzoeken. Want in zijn brief aan de bisschoppen van heel de wereld sprak paus Franciscus niet over deze verzoeken. Hij schreef namelijk : « Vandaag wil ik, na trouwens veel vragen van het Volk Gods verwelkomd te hebben, op een bijzondere wijze de oorlogvoerende naties aan de H. Maagd toevertrouwen. »

Toch doet hij uiteindelijk wat God wil ; en alle bisschoppen ter wereld die op zijn vraag ingaan en zich met hem verenigen, doen dat ook. Het begin van het beloofde “ mirakel ” is deze beslissing, die helemaal niet verwacht was in de voorbereiding van de Synode en de hervorming van de Curie ! Maar opdat de Akte van toewijding zou uitlopen op de beloofde redding van Rusland, en dus ook van Oekraïne waarvan het lot onlosmakelijk verbonden is met dat van Rusland, mogen ons geloof en onze hoop niet verflauwen en moet de liefde tot het Onbevlekte Hart van Maria in onze harten groeien. Wij moeten eerherstel doen voor honderd jaar onverschilligheid en koppige ongehoorzaamheid van de hiërarchie door het dagelijkse bidden van het rozenhoedje en de maandelijkse praktijk van de eerste zaterdagen. Ter intentie van de bekering van Rusland... en van de paus !

« Dat hebt Gij gedaan te Kana in Galilea, toen Gij voorspreekster waart bij Jezus en Hij het eerste van zijn tekenen verrichtte. Om de vreugde van het bruiloftsfeest te bewaren, hebt Gij tot Hem gezegd : “ Zij hebben geen wijn meer ” (Jo 2, 3). O Moeder, herhaal nu die woorden en dat gebed, want in onze dagen is de wijn van de hoop op, de vreugde is gevlucht, de broederlijkheid vervaagd. Wij zijn onze menselijkheid vergeten en hebben het geschenk van de vrede verkwanseld. Wij hebben ons hart opengesteld voor geweld en vernietiging. Hoezeer hebben wij uw moederlijke hulp nodig ! Daarom, o Moeder, verhoor onze smeekbede ! »

We staan ver af van de dwaze uitspraken van Paulus VI : « De mens heeft op de maan gewandeld ! » en « De vrede is mogelijk want de mensen zijn ten gronde goed ! » En in Fatima richtte hij zijn smeekbede tot... de mensen : « Mensen, wees mens ! »

Hoe zouden wij ons dan niet van harte aansluiten bij deze smeekbede van paus Franciscus tot het Onbevlekte Hart van Maria :

« Sterre der Zee, laat ons geen schipbreuk lijden in de storm van de oorlog. Ark van het Nieuwe Verbond, inspireer initiatieven en wegen van verzoening. Koningin van de Hemel, herstel Gods vrede in de wereld. Verwijder de haat en de dorst naar wraak en leer ons te vergeven. Bevrijd ons van oorlog, bescherm onze wereld tegen de dreiging van kernwapens. Koningin van de Rozenkrans, doe ons beseffen dat wij moeten bidden en liefhebben. Koningin van de mensenfamilie, wijs ons de weg van broederlijkheid. Koningin van de Vrede, verkrijg vrede voor onze wereld. »

« O Moeder, mocht uw bedroefde smeekbede onze verharde harten beroeren. Mochten de tranen die Gij voor ons vergoot dit dal, dat door onze haat is uitgedroogd, opnieuw tot bloei brengen. Mocht uw gebed, te midden van het wapengedreun, onze gedachten op vrede richten. Mocht uw moederlijke aanraking hen kalmeren die lijden en vluchten voor de regen van bommen. Mocht uw moederlijke omhelzing hen troosten die gedwongen zijn hun huizen en hun geboortegrond te verlaten. Mocht uw bedroefde hart ons bewegen tot medelijden en ons inspireren onze deuren te openen en ons te bekommeren om onze broeders en zusters die gewond en verworpen zijn. »

« Heilige Moeder van God, toen Gij onder het Kruis stond, zei Jezus, die de leerling naast U zag staan : “ Zie uw zoon ” (Jo 19, 26). Zo vertrouwde Hij ieder van ons aan U toe. Tot de leerling, en tot ieder van ons, zei Hij : “ Zie uw Moeder ” (v. 27). Moeder Maria, wij willen U nu verwelkomen in ons leven en in onze geschiedenis. Op dit uur staat een vermoeide en ontredderde mensheid met U onder het Kruis en heeft er behoefte aan om zich aan U toe te vertrouwen en zich, door U, aan Christus toe te wijden. Het volk van Oekraïne en het volk van Rusland, die U met grote liefde vereren, wenden zich nu tot U, terwijl uw hart klopt van medelijden met hen en met al die volkeren die uitgedund zijn door oorlog, honger, onrecht en armoede. »

« Onszelf, de Kerk en de hele mensheid, en in het bijzonder Rusland en Oekraïne, vertrouwen en wijden wij plechtig toe aan uw Onbevlekte Hart, o Moeder van God en onze Moeder. Aanvaard deze Akte, die wij met vertrouwen en liefde verrichten. Geef dat er een einde mag komen aan de oorlog en dat de vrede zich over de hele wereld mag verspreiden. Het “ Fiat ” dat uit uw hart is voortgekomen, heeft de deuren van de geschiedenis geopend voor de Vredevorst. Wij vertrouwen er op dat, door uw hart, de vrede opnieuw zal aanbreken. Aan U wijden wij de toekomst van de hele mensenfamilie, de noden en verwachtingen van elk volk, de zorgen en de hoop van de wereld toe. »

« Mocht door uw voorspraak Gods barmhartigheid over de aarde worden uitgestort en het zachte ritme van de vrede terugkeren en onze dagen kenmerken. Onze-Lieve-Vrouw van het “ Fiat ”, op wie de Heilige Geest neerdaalde, herstel onder ons de eendracht die van God uitgaat. Mocht Gij, onze “ levende fontein van hoop ”, de dorheid van ons hart bevloeien. In uw schoot heeft Jezus het vlees aangenomen ; help ons om de groei van onze gemeenschap te bevorderen. Gij hebt eens de straten van onze wereld bewandeld ; leid ons nu op de paden van vrede. Amen. »

Zonder het geloof, de hoop en de liefde van haar kinderen zal Onze-Lieve-Vrouw dit mirakel niet kunnen verrichten, want Onze Heer Jezus Christus zal, op het moment waarop wij de bekering van Rusland vragen, geen vertrouwen hebben in onze eigen bekering. Daarom moeten wij ook onszelf toewijden aan het Onbevlekte Hart van Maria, van ganser harte.

Waarom Rusland ? Tot 24 februari 2022 kon ik slechts dit antwoord geven : « Ik weet het niet ! Maar Zij wil het en dat volstaat... » Maar vandaag is het duidelijk : Rusland bevindt zich in het middelpunt van de orkaan die riskeert heel de wereld te vernietigen. We mogen er niet tevreden mee zijn op het mirakel te rekenen dat de H. Maagd ons beloofd heeft. Er moet in elk geval een voorwaarde vervuld worden en dat is de praktijk van de vijf eerste zaterdagen.

« Op het einde zal mijn Onbevlekte Hart triomferen. De Heilige Vader zal Rusland aan mij toewijden dat zich zal bekeren ; en aan de wereld zal een zekere tijd van vrede geschonken worden. »

Laat ons verdergaan met veel te bidden voor de H. Vader.

broeder Bruno van Jezus-Maria
29 maart 2022
Hij is verrezen ! nr. 117, mei-juni 2022