Open brief van een bekeerde moslim
Magdi Allam, een moslim van Egyptische afkomst, bekeerde zich tot het katholiek geloof en werd in 2008 door Benedictus XVI persoonlijk gedoopt. In een open brief windt de bekeerling er geen doekjes om: de Kerk moet dringend het gevaar van de islam onderkennen en stoppen met haar politiek van “dialoog”.
IN de inleiding op zijn brief maakt de 56-jarige Magdi Allam meteen duidelijk waar het hem om te doen is:
« Oproep tot de H. Vader opdat hij duidelijkheid zou scheppen over de relativistische en islamitisch correcte ontsporing die hooggeplaatste katholieke prelaten ertoe gebracht heeft om de islam te wettigen als godsdienst en om kerken en parochies om te vormen tot gebedszalen en vergaderplaatsen voor islamitische extremisten. »
Volgens de ex-moslim is het de hoogste tijd dat de katholieke Kerk bij monde van de Paus het gevaar van de islam erkent en stopt met haar politiek van toegevingen en “dialoog”.
« Ik richt mij rechtstreeks tot U, die Plaatsvervanger van Christus en Hoofd van de katholieke Kerk bent, met de diepe achting van een overtuigd gelovige.
« Ik wil U mijn zeer grote bezorgdheid duidelijk maken over de ernstige godsdienstige en ethische ontsporing die in de schoot van de Kerk binnengeslopen is en er zich verspreid heeft. Het is zover gekomen dat aan de top van de Kerk bepaalde hoge prelaten, tot zelfs uw naaste medewerkers toe, openlijk en publiekelijk de wettigheid van de islam als godsdienst ondersteunen en Mohammed geloofwaardig maken als een profeet. Tegelijkertijd vormen priesters en pastoors aan de basis kerkgebouwen en parochiezalen om tot gebedsruimten en vergaderzalen voor islamitische integristen en extremisten. Deze laatsten gaan op een scherpzinnige en onvermoeibare manier door met hun strategie: de verovering van het grondgebied en de geesten van een christelijk Westen dat, zoals U het zelf gedefinieerd hebt, “zichzelf haat” omdat het ideologisch ziek is van nihilisme, materialisme, consumptiedrang, relativisme, islamitische correctheid, dwaasheid, secularisering, juridisch subjectivisme, masochisme, onverschilligheid en multiculturalisme.
« We hebben te maken met een islamitische veroveringsoorlog die het christelijke Westen heeft omgevormd tot een bolwerk van moslimextremisme dat islamitische zelfmoordterroristen van westerse origine voortbrengt. De meest ernstige bedreiging komt niet zozeer van de gruwelijke koppensnellers die de wapens opnemen als van hen die op achterbakse wijze iedereen monddood maken en de heimelijkheid verheven hebben tot een gebod van het islamitisch geloof. Zij hebben binnen onze rechtsstaat een islamitische staat in het leven geroepen die steunt op verschillende pijlers:
- een breed netwerk van moskeeën en koranscholen waar de haat gepredikt wordt, waar het geloof in het zogezegde islamitisch “martelaarschap” ingeprent wordt en waar men aan hersenspoeling doet om mensen om te vormen tot strijders voor de islamitische heilige oorlog ;
- islamitische instellingen van liefdadigheid en sociale bijstand die, in ruil voor materiële hulp, de geesten beïnvloeden en onderwerpen ;
- islamitische banken die steeds grotere sectoren van de internationale financiën en de wereldeconomie controleren en die het islamrecht acceptabel maken ;
- echte islamtribunalen die er, in Groot-Brittannië, reeds in geslaagd zijn de sharia op te leggen, de islamitische wet, op gelijke hoogte met het burgerlijk recht voor de vraagstukken in verband met het statuut van de persoon en van de familie. Deze rechtbanken spreken vonnissen uit die de fundamentele rechten van de mens schenden, zoals het geval is met de wettiging van polygamie en de discriminatie van vrouwen. Dit zijn feiten: of men het wil of niet, of men het graag heeft of niet, het gaat om reële, objectieve feiten die niemand kan ontkennen.
« Deze islamitische verovering van de geesten en het grondgebied is mogelijk gemaakt door de extreme innerlijke kwetsbaarheid van het christelijke Westen: dat is de keerzijde van de medaille. Het Westen kan meer en meer vergeleken worden met een materialistische kolos op lemen voeten, want zonder ziel en ten prooi aan een diepe waardencrisis. Wij verraden onze eigen identiteit omdat we de historische en objectieve waarheid van de joods-christelijke wortels van de westerse beschaving niet willen erkennen.
« Zowel ideologisch als praktisch bestaat er een heimelijke overeenkomst tussen dit Westen en de voorhoede van het islamitisch veroveringsleger dat er op uit is de mythe en de utopie terug te vinden van de oemma, de wereldwijde islamitische Natie. Daarvoor doen zij een beroep op de Koran, die haat, geweld en dood wettigt, en op de gedachten en het optreden van Mohammed, die het voorbeeld gegeven heeft door afschuwelijke misdaden te plegen, zoals toen hij persoonlijk deelnam aan het bloedbad en de onthoofding van meer dan zevenhonderd Joden van de stam van de Banu Quraizah in het jaar 627 vóór de poorten van Medina.
« Uwe Heiligheid, hoe komt het dat wij er ons geen rekenschap van geven dat onze openheid naar de islam toe – of erger, onze verstandhouding ermee als godsdienst die, ondanks de schijn van het tegendeel, de christelijke naastenliefde tegenover de moslims als personen in gevaar brengt – finaal leidt tot de verloochening van het geloof in God die Mens geworden is en van het christendom dat getuigenis is van Waarheid, Liefde, Vrijheid en Vrede?
« Om die reden is het vandaag van levensbelang voor het welzijn van de katholieke Kerk en voor het algemeen belang van de christenheid en de westerse beschaving zelf dat U zich op een heldere en dwingende manier tegenover het geheel van de gelovigen uitspreekt over de grond van de zaak. Is het denkbaar dat de Kerk de islam substantieel wettigt als godsdienst en zover gaat dat zij Mohammed als profeet erkent? »
Magdi Allam haalt twee feiten aan waarvan hij zelf getuige was. Op 15 oktober 2008 verklaarde Mgr. Rocco Talucci, de aartsbisschop van Brindisi, na de voorstelling van de autobiografie van Allam dat Mohammed “een profeet” is en dat de islam een respectabele godsdienst is omdat het gaat om “de uitdrukking van het verlangen van de mens om zich tot God te verheffen”. En op 25 augustus van hetzelfde jaar hernam kardinaal Tauran, voorzitter van de pauselijke raad voor de interreligieuze dialoog, in Rimini zijn stelling dat alle godsdiensten intrinsiek goed zijn – de islam bijgevolg ook.
« Hieruit volgt dat het islamitisch extremisme en terrorisme, vandaag de dag bedreiging nummer één voor de internationale veiligheid en stabiliteit, slechts te wijten zou zijn aan een minderheid van “slechteriken” die de “ware islam” verkeerd interpreteren... De objectieve realiteit is precies het tegendeel van wat kardinaal Tauran zich inbeeldt. Het islamitisch extremisme en terrorisme is gerijpt na de nederlaag van de Arabische legers in de oorlog tegen Israël op 5 juni 1967 ; toen kwam een einde aan de laïcistische en socialistische ideologie van het panarabisme, en in de plaats ervan werd het vaandel van het panislamisme geheven dat steeds meer toenadering zoekt tot de voorschriften van de Koran, dat wil zeggen Allah, dat wil zeggen Mohammed.
« Aan de basis van het kwaad bevindt zich dus geen minderheid van “slechteriken”, terwijl alle godsdiensten op gelijke wijze “goed” zouden zijn. De waarheid is dat het christendom en de islam volkomen verschillend zijn: de God die mens geworden is door zich te incarneren in Jezus, die het leven, de waarheid, de liefde en de vrijheid aan de andere mensen geschonken heeft tot het offer van zijn eigen leven toe, heeft niets uit te staan met Allah die tekst geworden is op de bladzijden van de Koran, die zich op arbitraire wijze aan de mensen opdringt en die een ideologie en een praktijk van geweld en dood gewettigd heeft die door Mohammed en zijn opvolgers toegepast werd om de islam te verspreiden. »
De auteur stelt vervolgens de hele conciliaire oecumene in vraag:
« Ik vraag me af of de Kerk, door zich niet op te werpen als getuige van het unieke karakter, de universaliteit en de eeuwigheid van de Waarheid in Christus, er zich van bewust is dat zij uiteindelijk medeplichtig is aan de constructie van een wereldwijd pantheon van godsdiensten, die elk zogezegd een deel van de waarheid bezitten... zelfs als elke godsdienst op zich het monopolie van de waarheid opeist.
« Voor mij is het christendom geen “betere” godsdienst dan de islam, of de “voltooide” religie in tegenstelling tot een islam die gezien wordt als “onvoltooid”. Voor mij is het christendom de enige ware godsdienst, omdat Jezus de ware God is die mens geworden is. De islam, die enkel een menselijke Jezus erkent en die bijgevolg het christendom veroordeelt als een ketterij, omdat de christenen in de goddelijkheid van Jezus geloven, en als een vorm van afgoderij, wegens het geloof in het dogma van de Allerheiligste Drievuldigheid, is daarom een valse godsdienst, niet geïnspireerd door God maar door de duivel.
« Het is precies mijn ervaring van “gematigde moslim”, die de droom najoeg van een “gematigde islam”, die mij heeft doen begrijpen dat er uiteraard wel “gematigde moslims” kunnen bestaan als individu maar dat er allerminst een “gematigde islam” bestaat. Wij moeten dus een onderscheid maken tussen de dimensie van de persoon en die van de godsdienst. Wij moeten afstand nemen van de vergissing die erin bestaat te denken dat men om een moslim lief te hebben de islam moet liefhebben, en dat men om een gepaste verstandhouding met de moslims te hebben hetzelfde respect tegenover de islam moet aan de dag leggen.
« Zeer Heilige Vader Benedictus XVI, de Kerk, het christendom en de westerse beschaving zijn ondermijnd door de kanker van het nihilisme en het relativisme. Daardoor bezwijken zij vandaag onder de druk van de van nature agressieve veroveringsoorlog van het islamitisch extremisme en terrorisme. Deze verovering komt bovenop de ontsporing van een wereld die geglobaliseerd is door zich te inspireren op de westerse moderniteit – maar alleen in haar materialistische en consumerende dimensie, zonder de geestelijke dimensie en haar waarden op te nemen.
« In deze kritieke context waarin geen uitwegen zichtbaar zijn vormt U vandaag een lichtbaken van Waarheid en Vrijheid voor alle christenen en voor alle mensen van goede wil in het Westen en in de wereld. U bent een Zegen [Benedictus...] van de Hemel, U die de hoop op een morele en gewettigde bevrijding van de christenheid en van het Westen belichaamt.
« Wij inspireren ons op U en wij vragen U om uw zegen opdat wij bekwaam zouden zijn bouwers van de christelijke beschaving te worden die in staat zijn om een Beweging van ethische Hervorming [van Tegen-hervorming, of Contrareformatie...] in gang te zetten. Ons doel moet het realiseren van een Italië, een Europa en een wereld van Geloof en Rede zijn. Moge God u bijstaan in de zending die Hij U heeft toevertrouwd. »
Magdi Cristiano Allam