POETIN, OEKRAÏNE EN
DE TOEWIJDING VAN RUSLAND

OEKRAÏNE is de bakermat van Rusland, dat christelijk geworden is in Kiëv in 988. Het mag dan wel zijn dat de invallen van de Mongolen de Russische staat gedwongen hebben zich meer naar het noorden te verplaatsen, met Moskou als nieuw centrum, dat belet niet dat Kiëv de bron blijft van de geschiedenis van het Heilige Rusland. Niet voor niets heeft de atheïstische USSR in 1988 met pracht en praal het millennium gevierd van het doopsel van Rusland !

Verkondigingskathedraal
De Verkondigingskathedraal in het Kremlin, een bouwkundig juweel uit de vijftiende en zestiende eeuw, volledig gerestaureerd en met opnieuw vergulde koepels : symbool van de heropstanding van het Heilige Rusland. Sinds de val van de USSR worden in de kathedraal terug liturgische diensten gehouden.

Boris Jeltsin, die in 1991 het einde van de Sovjetunie uitriep, liet aan Oekraïne samen met de onafhankelijkheid ook de Krim : het door Russen bevolkte schiereiland dat nooit Oekraïens is geweest, maar dat door Chroesjtsjov bij Oekraïne was aangehecht in een tijd dat niemand het einde van de USSR kon vermoeden.

De opvolger van de Sovjetunie was het GOS (Gemeenschap van Onafhankelijke Staten), dat Oekraïne toeliet zich op vreedzame wijze los te maken van Rusland.

De zgn. « oranje revolutie » van 2004 heeft die gemeenschap in stukken doen springen en meteen ook de invloedszone die zij vormde voor Rusland. Georchestreerd door wie ? Door de NAVO en de Europese Unie, met de bedoeling Rusland blijvend te verzwakken en te beletten dat het land de postcommunistische chaos zou te boven komen. Tijdens de tien daaropvolgende jaren werd Oekraïne op grote schaal geplunderd door “ privatiseringen ”, wat uitliep op een totale economische catastrofe. Ondertussen nam Rusland onder Vladimir Poetin terug zijn plaats in op het wereldtoneel. Na eerst de staat hersteld te hebben tijdens zijn eerste mandaat toonde Poetin aan dat de Russische macht ook buitenlands terug meetelde : in 2008 in Georgië [toen hij militair ingreep om een einde te maken aan de bezetting van Zuid-Ossetië door de troepen van Tblisi] en in 2013 in Syrië [toen hij de Amerikanen en de Fransen er deed van afzien Damascus met bommen te bestoken wegens vermeend gebruik van gifgas door Assad]. De Olympische Spelen van Sotsji vormden als het ware een schitterende bekroning van het teruggevonden Russische zelfbewustzijn.

De Russische president heeft er nu een grote troef bij : de Krim. Sebastopol, sinds 1783 een Russische vlootbasis en een strategische plaats aan de kust van de Zwarte Zee, is nu samen met het ganse schiereiland eigendom van Rusland. Met de unanieme goedkeuring van de Doema !

« Vladimir Poetin is judoka en schaakspeler. Dat helpt. Nadat hij eerst in de hoek gedrumd werd door de Oekraïense crisis is hij nadien geslaagd in een risicovolle ommeslag, waardoor hij zich opnieuw in een sterke positie bevindt. Na de kaakslag van Kiëv, waar een bevriend regime op 22 februari door de straat werd opzijgeschoven, hulde Poetin zich eerst in stilzwijgen ; zijn bekommernis ging uit naar het verzekeren van het succes van “ zijn ” Olympische Spelen. Terwijl hij zijn medestanders het woord liet voeren nam hij de tijd om het nieuwe schaakbord te bestuderen. Daarop begon hij opnieuw en heel methodisch zijn pionnen te verschuiven » (Frédéric Pons in Valeurs actuelles van 13 maart 2014).

Het volstaat om aandachtig de beelden van het oproer op het Majdanplein te bekijken om te beseffen wie de échte moordenaars zijn... Want er zijn politieagenten doodgeschoten en gevangen genomen. Uiteindelijk is president Janoekovitsj gevlucht.

Het is maar al te duidelijk dat we hier met opgezet spel te maken hebben. Eerst werd een poging ondernomen om Oekraïne bij Europa aan te hechten ; dat was bijna gelukt, maar toen trok Janoekovitsj de kaart van Rusland, dat hem betalingsfaciliteiten en een vriendenprijs voor gas toestond. Washington heeft toen met de hulp van anti-Russische neonazi’s een crisis uitgelokt, met de bedoeling zowel Rusland als Europa te verzwakken – ten voordele van de in moeilijkheden verkerende Amerikaanse economie. Want wie crisis zegt, zegt terugval van buitenlandse investeringen en verhuis van kapitalen naar de “ veilige ” VS, ten nadele van de ondersteuning van Ruslands ontwikkeling. Inderdaad werden de beurzen getroffen door een paniekreactie toen de val van Janoekovitsj bekend raakte ; de beurs van Moskou kende een brutale daling van 10 %...

« Over de Amerikaanse protesten of bedreigingen moeten we ons niet teveel illusies maken », vervolgt Frédéric Pons. « Noch Europa, noch Oekraïne zijn prioriteiten voor Barack Obama. De crisis in Kiëv en de schending van het internationaal recht op de Krim zijn vervelend, zonder meer. » Wat die « schending van het internationaal recht » betreft, herinnerde Poetin er aan dat het Westen nog niet zo lang geleden, in 1999, Servië bombardeerde en in stukken sneed met de bedoeling de provincie Kosovo – bevolkt door islamitische Albanezen – los te scheuren. « Zij hebben het over het internationaal recht. Beter laat dan nooit ! », sneerde Poetin, die Washington er meteen van beschuldigde te handelen volgens « het recht van de sterkste » en « het internationaal recht te miskennen ».

De taal van het gezond verstand lezen we eens te meer bij Jean-Pierre Chevènement in Le Figaro : « We mogen Oekraïne niet voor een manicheïstisch alternatief plaatsen : ofwel Rusland, ofwel de Europese Unie. Dat is voor Oekraïne, gezien zijn geschiedenis, een onoplosbaar dilemma. De realiteit van dat land is zijn heterogeen karakter. In het Oosten wonen Russischsprekenden, in het Westen katholieke bevolkingsgroepen (de Uniaten) waarvan sommige nog deel hebben uitgemaakt van Oostenrijk-Hongarije. Ik zie niet in waarom Oekraïne geen federaal land zou kunnen zijn. Naar het schijnt is dat ook de Russische zienswijze. Maar dat is geen voldoende reden om dit voorstel af te schieten, als het getuigt van gezond verstand. En wat de Krim betreft, niemand kan betwisten dat die historisch gezien Russisch is. »

En wij ? Waarop wachten wij ? Zonder twijfel op de toewijding van Rusland aan het Onbevlekt Hart van Maria. Want die idee wint veld : « Het is hoog tijd dat de nasleep van de twee wereldoorlogen – het sovjetisme was het directe gevolg van Wereldoorlog I – wordt weggeveegd om een bondgenootschap aan te gaan met een Russische wereld die altijd dichter bij ons zal staan dan China of de Arabisch-islamitische wereld » (Le Figaro, 1 april 2014).

Men kan het niet beter zeggen : het « sovjetisme » dat zijn « de dwalingen van Rusland », oorzaak van de Tweede Wereldoorlog – die ons zou bespaard geweest zijn als dat land was toegewijd aan het Onbevlekt Hart van Maria !

broeder Bruno van Jezus-Maria

Hij is verrezen! nr. 70 van juli-augustus 2014