Nazareth of hoe wij
de Hemel kunnen verdienen

HET Woord van God is mens geworden, het  heeft het vlees aangenomen en is geboren uit de schoot van de Maagd Maria. Jezus Christus is volmaakt God en volmaakt mens. En hoewel Hij volmaakt mens was, heeft Hij zich laten vormen door mensen : Sint-Jozef en de Maagd Maria, zijn ouders op aarde, net zoals wij door onze ouders gevormd werden.

De vorming van Jezus in Nazareth duurde dertig jaar. Het verborgen leven van Jezus is een mysterie. De Zoon heeft met volle toestemming gehoorzaamd aan de wil en het plan van zijn hemelse Vader : dertig jaar schijnbare “ nutteloosheid ” voor Hem die de grote prediker van het Evangelie zou worden. Wij hadden kunnen denken dat Jezus zijn tijd op aarde zo goed mogelijk zou gebruikt hebben, maar Hij heeft zijn tijd verspild, Hij heeft dertig jaar van zijn leven verspild. Hij heeft nauwelijks drie jaar voor de Blijde Boodschap gewerkt en dan is Hij gestorven om na drie dagen op Pasen te verrijzen.

Dat is werkelijk dwaasheid in de ogen van de mensen. Maar in de ogen van God is het wijsheid.

Ik heb jullie vroeger al uitgelegd dat ook ons leven een verspild leven is, dat wil zeggen dat wij hier beneden niet zijn om grootse dingen te doen. Als wij ons inbeelden grote dingen te doen dan is dat omdat wij volslagen gek zijn. Geen enkele mens heeft echt grote dingen op aarde gedaan. Wij zijn namelijk op deze wereld voor andere zaken dan het bouwen van torens van Babel. Wij zijn op aarde om onze plicht te doen en zo het eeuwige leven te verdienen. Wij zijn op aarde om de grote zaken van het eeuwige leven te verrichten.

De mensen hebben deze leer helemaal ontwricht, het eeuwige leven is voor hen een bagatel geworden en het belangrijkste is nu wat we doen op aarde. Het belangrijkste in het leven van de bewaakster van de overweg in het dorp Fouchères was het openen en sluiten van haar slagboom. Dat vertelde ze me op een dag heel zelfvoldaan. Ze was erg trots op haar plaats in de wereld. Zij opende en sloot de slagboom van Fouchères, wel acht keer per dag, denk je eens in ! Ik zou nooit gedacht hebben dat er daar acht treinen per dag voorbijkwamen...

Zo zijn de mensen. Maar Jezus heeft ons van het tegendeel willen overtuigen door gedurende dertig van de drieëndertig jaar zijn tijd te verliezen in Nazareth. Jullie zullen me zeggen : hoe kunnen wij in zo’n middelmatig leven de Hemel verdienen ? Dat is wat ik jullie wil uitleggen. Welk gaat de springplank zijn, de ladder tussen dit middelmatige en allesbehalve grootse leven op deze aarde en de Hemel die we moeten bereiken ?

Om het voorbeeld van de bewaakster te hernemen : zij woont daar bij de spoorweg, zij kookt haar potje, ze stopt de kousen van haar man en ze opent de slagboom ; ze gaat weer naar binnen, veegt de vloer en als de trein eraan komt, gaat ze terug naar buiten en sluit de slagboom. En zo gaat het gedurende heel haar leven. Is dat de voorbereiding op haar eeuwige leven ? Wat is er in het leven van deze overwegbewaakster dat haar kan voorbereiden op het eeuwige leven ? Welk soort handeling op aarde kan ons afstemmen op de gelukzaligheid van de Hemel ?

Als de spoorwegbewaakster niets anders doet dan haar overweg bewaken en als zij op zondag, wanneer de kerkklokken luiden, haar beesten eten geeft en haar kousen stopt, als zij niet ingaat op de roep van de kerkklokken, dan verliest zij inderdaad haar tijd. Maar als zij op zondag niet werkt, behalve de slagboom openen en sluiten – trouwens minder omdat er op zondag minder treinen rijden – als zij om 10 uur naar de kerk gaat voor de Mis en in de namiddag voor het lof en onderweg haar rozenhoedje bidt, dan zijn AL haar daden handelingen die haar voorbereiden op de Hemel, die afgestemd zijn op de Hemel.

Waarom ? Omdat het openen en sluiten van die slagboom niet belangrijk is voor God. Natuurlijk is het goed dat zij hem opent en sluit om de trein veilig te laten passeren, maar hoe wil je dat dit haar voorbereidt op de Hemel ? En als zij er hoogmoedig van wordt dan zeker niet ! Het verrichten van de godvruchtige werken waarnaar ik verwees ontsluit daarentegen wél het Paradijs. Want God houdt van die werken en het is omdat God van ons houdt dat wij de Hemel verdienen. Als wij God behagen, brengt Hij ons naar de Hemel.

De seculiere of wereldse handelingen zijn ijdel en voorbijgaand. De politiek, de cultuur, de economie enz. zijn volstrekt nutteloos als zij niet in liefde tot God beoefend worden.

Als wij echte christenen zijn en godvruchtige werken beoefenen – naar de Mis gaan, de sacramenten ontvangen, het rozenhoedje bidden... – dan is dat welgevallig aan God. Het is echter net alles waarvan de protestanten een afkeer hebben en dat door de conciliaire Kerk bewust is vernietigd ; en daardoor heeft zij haar eigen leven vernietigd. Alles wat de Kerk heeft ingesteld en ons aanbeveelt, van het habijt van de kloosterlingen en de soutane van de priester tot het wijwater, de kruisweg en het scapulier, is allemaal intelligent en goddelijk, het is van een goddelijke esthetiek en wijsheid. Het is niet belachelijk of voorbijgestreefd, want het behaagt God.

abbé Georges de Nantes
uit een preek gehouden in 1980
Hij is verrezen ! nr. 119, september-oktober 2022