DE ACTUALITEIT DOORGELICHT
APRIL 2020
DE KLIMAATRELIGIE
WE laten hieronder de vertaling volgen van een artikel geschreven door de Franse essayist en econoom Charles Gave, die als voorzitter van de denktank «Institut des libertés» regelmatig de actualiteit becommentarieert. Hij doet dat altijd op een erg gevatte en ironische manier, maar zijn analyses zijn vlijmscherp.
Tussen de passages van het artikel voegen we verduidelijkingen en illustrerende gegevens toe.
Ogenschijnlijk heeft dit artikel niets te maken met de coronapandemie waaronder we gebukt gaan, maar de lezer zal ongetwijfeld parallellen opmerken...
«Enkele jaren geleden las ik een bijzonder interessant artikel. De auteur, een socioloog gespecialiseerd in de pers, stelde een uiterst merkwaardig feit in het licht: sinds de val van de Berlijnse Muur nam het aantal artikels in de media over catastrofen op spectaculaire wijze toe. De reden daarvan was voor hem vrij eenvoudig. Een van de taken van de media bestaat er namelijk in de brave mensen voortdurend schrik aan te praten voor iets verschrikkelijks dat op het punt staat te gebeuren, maar waarvan de ellende gelukkig beperkt kan worden door de elite die over ons regeert. Op voorwaarde dat het gewone volk die elite rustig laat doen.
«Zolang er de tot de tanden bewapende communisten waren, loonde het niet de moeite zich moe te maken met het creëren van ingebeelde gevaren: er bestond immers een heel reëel en sinister gevaar. Maar toen de Muur viel, moest men heel snel iets nieuws bedenken om het volk in staat van gehoorzaamheid te houden.
«Het moet gezegd dat onze elite in die kwestie een meesterzet gedaan heeft. Ze heeft ontdekt wat het best werkt om de mensen de daver op het lijf te jagen: de ecologie, door onze elite omgevormd tot een nieuwe godsdienst.
DE BANGMAKERIJ VAN DE CLUB VAN ROME
«Alles begon bij de aanvang van de jaren zeventig met iets dat de Club van Rome heette en dat gesticht werd door... David Rockefeller, die ook aan de wieg stond van de Bilderberg-groep en de Trilaterale Commissie.»
Over de Amerikaanse bankier David Rockefeller (1915-2017), telg uit een geslacht van miljardairs, schrijft Wikipedia heel sober: «Zijn invloed op de wereldpolitiek was groot.» Wat een understatement! Rockefeller was meer dan twintig jaar de voorzitter van de Chase Manhattan Bank, in die periode de grootste bank ter wereld. Hij was de president van de Council on Foreign Relations, waar de machtigste zakenlui hun instructies geven aan de belangrijkste politici. De strikt geheime Bilderbergconferenties en de Trilaterale Commissie waren zijn instrumenten om de hele wereld naar zijn hand te zetten.
De Club van Rome werd opgericht in 1968 op het landgoed van Rockefeller in Bellagio, de “parel van het Comomeer” in de omgeving van Milaan. Voor de buitenwereld waren de initiatiefnemers Aurelio Peccei en Alexander King, maar het was de Amerikaanse bankier die aan de touwtjes trok (cf. Timothy Francis Ball, De Club van Rome: hoe de socialistische klimaatreligie is ontstaan [vert.], 11 december 2017).
Charles Gave vervolgt:
«De strategie van die grote man zou voor iedereen duidelijk moeten zijn. Ten gronde is de democratie een slecht idee; wij hebben nood aan een wereldregering waarin de macht ligt bij hen die kennis hebben en die in het geheim samenkomen (Bilderberg en Trilaterale); maar we moeten ook het gewone volk bang maken om te zorgen dat het naar de pijpen van de “elite” danst: vandaar de Club van Rome.»
De Club van Rome haalde de mosterd bij de anglicaan Thomas Malthus (1766-1834), die berucht was geworden met zijn Essay on the Principle of Population: de bevolkingsgroei zou op een bepaald punt groter zijn dan de voedselproductie, met alle rampzalige gevolgen van dien.
In 1972 publiceerde de Club het rapport Grenzen aan de groei (The Limits to Growth). Dat stelde, aldus Gave, dat «de onbegrensde economische groei niet verzoenbaar zou zijn met de bronnen van onze planeet, die uiteraard eindig zijn. En dus legden de schrijvers uit dat er in 1990 geen aardolie meer zou zijn en dat de bevolking van India van honger zou sterven vóór het einde van de twintigste eeuw.
«Helaas... De wereld verbruikte in die tijd 60 miljoen vaten olie, met een reserve voor een vijftiental jaren; vandaag verbruiken we 100 miljoen vaten per dag en hebben we reserves voor 25 jaar. Wat India betreft: dat land voert momenteel graangewassen uit!
Het fameuze rapport heeft op nog veel meer punten de bal serieus misgeslagen. Sinds 1972 is de wereldbevolking bijna verdubbeld: van 3,8 miljard mensen begin jaren zeventig naar 7 miljard vandaag. De levensverwachting is ook opvallend gestegen – gemiddeld 58 jaar in 1972 tegenover 68 jaar in 2009 – waarbij we dienen op te merken dat die stijging zich ook voordoet in de armere gebieden van de wereld. Vijfenveertig jaar geleden beschikte de aarde over 1258 miljoen ton graangewassen; sindsdien is de wereldproductie verdubbeld tot 2432 ton.
Ondanks de onheilstijdingen van de Club zijn we vandaag bijgevolg met veel meer mensen, we genieten van een langere levensverwachting en ons basiscomfort is toegenomen!
«Het is dus duidelijk», vervolgt Gave, «dat in het rapport van de Club stommiteiten staan. En het vervelende is dat de valsheid van die stommiteiten bewezen is.
«Er moest dus naar iets nieuws gezocht worden. De geniale inval was om geen economen meer tussenbeide te laten komen, van wie iedereen weet hoe bekwaam ze zijn om de toekomst te voorspellen, maar wetenschappers; want over de Wetenschap valt niet te discussiëren.
DE HOCKEYSTICK
«Zo werd de theorie gelanceerd van de klimaatopwarming als gevolg van de menselijke activiteit. Uiteraard kan dat probleem niet geregeld worden door elke natie afzonderlijk: het vereist, zoals de lezer al vermoedde, een... wereldregering.
«Bekijken we nu de feiten en om te beginnen de temperatuur. Onze integere wetenschappers hebben er zich al meermaals laten op betrappen dat ze de gegevens durven opsmukken om de verhoging van de temperaturen te “bewijzen”. Herinner u het schandaal van de “hockeystick”.»
De Hockeystick is de benaming voor een grafiek die de temperatuur op het noordelijk halfrond gedurende het afgelopen millennium wou reconstrueren. Omdat gestandaardiseerde metingen met thermometers pas begonnen omstreeks 1850, werd de reconstructie van de hele voorgaande periode uitgevoerd aan de hand van indirecte gegevens waaruit de temperatuur kan worden afgeleid. In het geval van de Hockeystick ging het daarbij om boomringen.
Het betreffende artikel van Michael Mann, Raymond Bradley en Malcolm Hughes uit 1998 werd wereldwijd gepropageerd om de schrikbarende gevolgen van de klimaatopwarming te illustreren, maar bleek achteraf op foute statistische gegevens te berusten.
«Waarom dat opsmukken? Om verder staatssubsidies te blijven ontvangen. Want de enigen die geld ontvangen, zijn de “wetenschappers” die de toename van de temperaturen proberen te bewijzen; de anderen krijgen publicatieverbod en mogen niet meer doceren.
«Maar goed, ik wil soepel zijn en toegeven dat de temperatuur de afgelopen decennia iets gestegen is.
«Het lastige is echter dat dit niet de eerste keer in de geschiedenis is. In de 12de eeuw bv. was er landbouw op Groenland, het eiland dat vandaag met gletsjers overdekt is.»
TOEN GROENLAND VRUCHTBAAR WAS...
Groenland werd gekoloniseerd vanaf 982, toen de Noor Erik Thorvaldsson (ook bekend als Erik de Rode) uit IJsland werd verbannen wegens de moord op twee mannen. Nadat hij de Groenlandse kusten verkend had, trok hij er drie jaar later definitief naartoe met een vloot van 35 schepen en 300 kolonisten. De eerste nederzetting bevond zich bij een fjord waarin men, aldus de kroniekschrijvers van die tijd, kon zwemmen!
Teruggevonden beenderen van ossen, varkens en geiten bewijzen dat er in wat vandaag een onvruchtbaar en meestal met sneeuw bedekt gebied is vroeger op ruime schaal aan veeteelt gedaan werd. Er waren zo’n zeshonderd boerderijen. «Er waren grote geëxploiteerde gebieden met uitgestrekte en vruchtbare weilanden. Erik trok duizenden mensen aan. [...] Men leefde vooral van melkproducten en vlees, vooral rundsvlees. Vóór het jaar 1300 was er een bloeiende handel met de landen in Europa. Talrijke schepen verzekerden de handel in hout, ijzer, zout en maïs, die geruild werden voor pelsen, huiden, boter, kaas en wol. De expansie was in feite zo groot dat de Paus een bisschop naar Groenland zond» (Peter Mungo Jupp, Greenland Once a Viking Paradise, 5 februari 2014).
Hoe kwam dat? Omdat er zoiets bestaan heeft als het middeleeuws klimaatoptimum. Dat was een periode tijdens de hoge middeleeuwen, grofweg van 950 tot 1250, met een opvallend hogere temperatuur dan de voorgaande en navolgende perioden. Het is tijdens deze periode dat onder andere de wijnbouw in de Nederlanden zijn grootste bloei kende. Zelfs in Wales werden er wijnstokken geplant!
Na de dertiende eeuw koelde het klimaat af, wat vanaf de zestiende eeuw tot de zgn. kleine ijstijd zou leiden (met in West-Europa lange en strenge winters). Meteen was het ook gedaan met de nederzettingen op Groenland en eindigde de kolonisatie van het eiland door de Noorse Vikingen.
Het bestaan van dat middeleeuws klimaatoptimum past uiteraard niet in de doemscenario’s van de moderne predikers van de klimaatopwarming. Vandaar dat het bv. door de uitvinders van de Hockeystick gewoon onder de mat geveegd werd...
HEEFT DE KEIZER WEL KLEREN AAN?
Maar laten we verdergaan met de lectuur van het artikel van Charles Gave.
«Alle periodes van opwarming in de geschiedenis waren momenten waarop de mooiste beschavingen gefloreerd hebben. Misschien is de temperatuurstijging dan wel goed nieuws? Helemaal niet: het kan alleen maar slecht nieuws zijn en we gaan allemaal sterven van honger en dorst; en diegenen die het tegendeel beweren, zijn dezelfden die het bestaan van de nazikampen ontkennen – een niet te pareren argument om elke discussie in de kiem te smoren.
«Maar wellicht bestaat er een natuurlijke verklaring voor die stijging? Zou het mogelijk zijn dat de huidige opwarming niets te maken heeft met de menselijke activiteit en dat we gewoon geconfronteerd worden met een natuurlijk fenomeen?
«Waarop de wetenschappers plechtig antwoorden: “O, gij man van weinig geloof! Wij hebben mathematische modellen gebouwd die ons toelaten zekerheid te hebben over wat wij beweren!” En dan kan ik mezelf niet beletten fijntjes te glimlachen... Als economist heb ik heel mijn leven modellen geconstrueerd, waarvan sommige gefunctioneerd hebben (tot op het moment waarop ze niet meer functioneerden). Maar al mijn modellen hadden een essentieel kenmerk: ze hielpen mij om het VERLEDEN te begrijpen.
«Het amusante is dat nagenoeg de totaliteit van de klimaatmodellen die ik gezien heb helemaal niet in staat zijn om het verleden te verklaren. Ze vertellen ons wat er over honderd jaar gaat gebeuren, maar ze zijn compleet nutteloos om uit te leggen wat er de laatste tien jaar gebeurd is en al even ongeschikt om te voorzien wat er de komende tien jaar gaat gebeuren...
«En waarom? Ik heb de reden voor die wetenschappelijke ramp ingezien toen ik enkele jaren geleden een boek las geschreven door de baas van de klimatologische dienst van de NASA. Hij legde uit dat de grootste invloed op het klimaat wordt uitgeoefend door de wolken (het “opgehangen” water in de atmosfeer), dat er honderden vormen van wolken bestaan en dat hoegenaamd niemand er enig idee van heeft hoe al die wolken ontstaan en elkaar beïnvloeden. Die interacties kunnen niet in modellen gegoten worden.»
Dat betekent dat onze wetenschappers geen rekening (kunnen) houden met het enige dat werkelijk invloed uitoefent. «Hun grote vrees is dat de hele wereld op een dag zal merken dat de keizer naakt is.»
TWEE VISIES OP DE TOEKOMST
«Ik wil opnieuw soepel zijn en toegeven dat er een opwarming van het klimaat is en dat die veroorzaakt wordt door menselijke activiteit: er komt teveel koolstofdioxide vrij. Wat moet er volgens de wetenschappers gebeuren?
«Antwoord: de uitstoot van CO2 moet zo vlug mogelijk beperkt worden door te stoppen met het verbruiken van fossiele brandstoffen. Dat betekent dat opkomende landen niet meer verder mogen ontwikkelen en dat miljarden mensen in de miserie opgesloten worden. Ofwel moet men, zoals gepredikt door het Akkoord van Parijs, de VS en alle andere ontwikkelde landen dwingen om veel minder koolstofdioxide uit te stoten, wat inhoudt dat het levensniveau bij ons een diepe terugval zal kennen.
«Er moeten maatregelen van openbare gezondheid afgekondigd worden. Dus zal alleen de elite nog het recht hebben om met de auto naar het vliegveld gebracht te worden en daar met het vliegtuig naar hun internationale conferenties te reizen. Wij van onze kant zullen onze blote voeten in sandalen steken en gehuld in grove pijen gaan aanschuiven voor een petieterige portie vlees (want alle koeien zullen afgemaakt zijn omdat een grote hoeveelheid CO2 afkomstig is van hun scheten). Ondertussen hopen we een plekje te vinden op het openbaar-vervoer-op-pedalen, wat in elk geval heel goed is voor ons hart.
«Kom, laten we ernstig zijn. Zoals ooit de Saoedische minister van olie, sjeik Jamani, zei: “Het stenen tijdperk is niet geëindigd door een tekort aan stenen.”
«Iedereen gaat ermee akkoord dat de vervuiling zoveel mogelijk teruggedrongen moet worden, maar eens te meer zal de oplossing niet komen van de staat, maar van een uitvinding die een of andere zonderling in zijn keuken zal doen: de briljante vondst om elektriciteit op een rendabele manier te stockeren. Die dag zullen aardolie en steenkool voorgoed netjes opgeborgen blijven in de ingewanden van de aarde, niemand zal zich nog interesseren voor het Midden-Oosten en auto’s zullen geen lawaai meer maken.
«En niemand zal nog spreken over de klimaatopwarming.»
redactie KCR