Voor een Christelijk Europa !

LATEN we eerst iets van kapitaal belang opmerken als we niet in een enorme tegenspraak met het Evangelie willen vervallen en er blijk van geven niets te hebben begrepen van wat de Kerk wilde bereiken door het feest van Christus Koning in te voeren. Toen Jezus zei tot Pilatus dat zijn Rijk niet van deze wereld is, wilde dat zeggen dat de wortels, de oorsprong van zijn koninkrijk in de Hemel liggen, dat zijn manier van optreden ook meer van de hemel dan van de aarde is, meer bovennatuurlijk dan natuurlijk. Dat belet echter niet dat het een Koninkrijk is dat bestemd is voor deze wereld en dat zich in deze wereld moet ontplooien. Als het Koninkrijk slechts een utopie was, zou het nutteloos zijn erover te spreken.

Christus heeft dus lang geleden een goddelijk Rijk op aarde gesticht, en dat Rijk heeft zich ontwikkeld. Vandaag interpelleert Christus ons: « Geloven jullie in dat Koninkrijk? » Hij vraagt ons niet om onze mening. Ja, ik geloof erin, het is juist. Maar als het de waarheid is, dan dringt ze zich aan iedereen op. En dat is de unieke waarheid: Jezus Christus is de enige Zoon van God, de enige Schepper, de enige Redder. Vanwege zijn goddelijke natuur en vanwege de verdienste die Hij verworven heeft op het Kruis is Hij dus vandaag de enige Koning van de wereld. Hij alleen is in staat om niet alleen individuen, maar volkeren, naties naar hun eeuwig geluk te voeren en, in afwachting, naar hun vrede, hun tijdelijk welzijn.

Het is ronduit de perversiteit van het liberalisme waarvoor ik jullie gedurende de eerste minuten van dit sermoen ga waarschuwen: deze vreselijke vertering van het christelijk geloof en van de westerse gedachte volgens dewelke iedereen zijn eigen mening heeft. Op godsdienstig vlak zijn we, naar het schijnt, sinds twintig jaar beland in het pluralisme. Dat wil zeggen: ieder zijn godsdienst. Dat is volkomen fout. Er bestaat slechts één oplossing voor een probleem, de juiste oplossing, en alle andere zijn bijgevolg vals. Er is slechts één godsdienst op de wereld ofwel is er helemaal geen!

Maar de liberaal dringt aan en zegt, op een enigszins zwakke wijze (wat men het gematigd liberalisme noemt): « Natuurlijk is Jezus Christus de enige ware, maak je niet kwaad! De katholieke Kerk is uiteraard de enige door Christus gestichte Kerk, maar je moet begrijpen dat er veel brave mensen zijn die Jezus Christus noch de katholieke Kerk gekend hebben. Ze hebben hun eigen godsdienst, of ze zijn christenen die in alle loyaliteit afgescheiden zijn van de katholieke Kerk. Die mensen ga je toch niet allemaal in de hel steken? » Dus moet men dat gematigd pluralisme aanvaarden: akkoord, wij alleen zijn in de waarheid, maar toch zijn er anderen in andere godsdiensten die ook zullen gered worden. Je gaat toch niet alle calvinisten, alle lutheranen veroordelen! En die ongelukkige moslims, die hun gebed doen op hun tapijtje, die gaan toch niet allemaal naar de hel? En de boeddhisten, de miljoenen brahmanen, de confucianisten, de taoïsten, enz. Laten we toegeven dat onze godsdienst de enige goede, de ware is, maar de andere zijn toch gemiddeld goed!

Dat gematigd liberalisme breekt ons elan, want als men zich werkelijk redt in de andere godsdiensten, ook al zijn ze slecht, ook al zijn ze vals, als men zich toch redt, dan is het allemaal niet meer de moeite. Het is niet meer de moeite te gaan “ missioneren ”, niet meer de moeite alle mensen te willen verzamelen onder het banier van Christus. « Vexilla Regis prodeunt »: de banieren van Christus, dat is goed voor het Westen, en dan nog! Voor de helft, een derde, een vierde van het Westen, voor wat er nog overblijft aan katholicisme! Laten we ons dus niet triomfalistisch opstellen, laten we niet te groots doen en breken we ons niet het hoofd!

Wat gaat er gebeuren nu het evident is dat vandaag 99 % van de Europeanen gewonnen zijn voor dat liberalisme, dat wil zeggen voor die intellectuele en morele lafheid? We zullen overheerst worden door fanatieke moslims en fanatieke racisten, door fanatieke Joden, door fanatieke communisten die, van hun kant, dusdanig weten dat ze de waarheid en het recht bezitten dat ze zonder ons de toestemming te vragen naar ons zullen komen en ons tot slavernij zullen voeren.

Daarom betekent het liberalisme de zelfmoord van het Westen. En terzelfdertijd is het een geloofsafval die ons de genade van God ontneemt.

Als Christus werkelijk de Zoon van God is, dan is Hij niet zomaar gekomen voor enkele onder de volkeren van de aarde, dan is Hij gekomen voor alle volkeren en dan zijn alle andere godsdiensten monsterlijk. Alle ketterijen en schisma’s die het kleed zonder naad van de Kerk uiteengereten hebben, zijn tot onheil geworden, onheil voor het Westen, onheil voor de wereld vandaag. Als er dus een toekomst is voorbij de straffen van God voor zoveel onheil en geloofsafval, dan is dat in het licht van Christus, door de kracht van het Evangelie.

En zo wordt het opnieuw boeiend! Op dit moment begrijpen we goed dat ons Europa, met 1500 of 1800 jaar christenheid, nog steeds de grote verantwoordelijke is. Het is verantwoordelijk geweest voor de decadentie, het is vandaag de grote verantwoordelijke voor het natuurlijk en bovennatuurlijk heil van de mensheid. Omdat we de elite van dit Europa zijn, begrijpen jullie goed dat jullie niet naar hier komen ter ontspanning noch voor uw plezier; jullie komen naar hier als naar een school, om te leren wat zal moeten gedaan worden voor de redding van Europa en de redding van de wereld. Dat verandert alles!

We geloven in Christus-Koning. Wij geloven dat, vóór Jezus Christus, het joodse volk en de heidenen, alle beschavingen en alle filosofieën feitelijk een voorbereiding waren van het rijk van Augustus, tijdens hetwelk, in die periode van universele vrede, Jezus ging geboren worden.

Als Jezus zijn Kerk gesticht heeft te Jeruzalem, dan heeft deze Kerk zich met de HH. Petrus en Paulus weldra te Rome geworteld. Dat heeft elders niet gewerkt, maar in Rome heeft het wel gewerkt. Het was een wilsbeschikking van God dat West-Europa de ware smeltpan werd van de beschaving, de ware smeltpan van het universele geloof.

Dat is ons geloof. Jezus, de enige leider van de mensheid, is de stichter geworden van Europa dat aan de wereld zijn waarheid moest uitdragen, en hiermee is het niet gedaan! En misschien staan we slechts aan het begin van de geschiedenis!

Het is vooreerst de prachtige galloromeinse Kerk geweest die, beetje bij beetje, de barbaren heeft opgenomen en geciviliseerd. Vervolgens kwam het Europa van de christenheid: de Middeleeuwen, dé grote periode van onze beschaving. Toen de Middeleeuwen uit elkaar vielen werd een nieuw Europa geboren, het Franse Europa, het Europa van de zeventiende, achttiende eeuw, schitterende realisatie van het classicisme. Over dat alles zijn we fier en we weten dat we, geruggesteund door die eeuwen van christenheid, de wereld een oplossing kunnen aanbieden die zijn diensten bewezen heeft, en we zijn de enigen!

Dat Europa, dat zich met de genade van Christus ontwikkelde door de Kerk, door monniken en grote bisschoppen, door de talloze heiligen op wie wij trots mogen zijn, heeft ook tegenaanvallen van Satan gekend – we zijn wat dat betreft geen illusionisten, helemaal niet!

Eerst was er de inval van de moslims, vanuit het zuiden, die de missionaire expansie in het ganse gebied rond de Middellandse Zee gedurende duizend jaar geblokkeerd heeft. In het oosten heeft het oosters schisma, het schisma van het hoogmoedige Byzantium, lang geleden al een ijzeren gordijn opgetrokken tussen Oost en West.

Dan is helaas een nieuw schisma de christenheid tot in haar centrum komen verscheuren: het luthers-calvinistisch schisma. Daar zijn we nooit uitgeraakt. Europa bleef in twee gedeeld: een horizontaal gordijn snijdt haar in twee tussen Frankrijk en Duitsland, tussen Engeland, Frankrijk en Spanje. Arm Europa! En ondanks alles hield alles goed samen!

In de zeventiende, achttiende eeuw bood de Kerk weerwerk en we waren nog in het tijdperk van de grote katholieke naties. Tot in de twintigste eeuw bleven we voor de ganse wereld de grote naties van missionering en beschaving. In 1789 is echter in de schoot zelf van deze christenheid het kwade terug opgedoken! De christenheid is als een burcht die langs alle kanten wordt belegerd en verraden wordt door zijn eigen verdedigers. Is ze dan dood? Iedereen zegt dat ze dood is. We geloven het niet; ze is niet dood omdat alles wat opgebouwd wordt buiten Christus zal vergaan. Dat is wat we straks gaan zingen tijdens de vespers van Christus-Koning.

Hoe is het dan gesteld met de redding van de wereld? Islamitisch geweld; luthers en hitleriaans racisme; oosters schisma en bolsjewisme, calvinistisch materialisme en Anglo-Amerikaanse consumptiemaatschappij... Wanneer dat alles de wereld ondergedompeld zal hebben in de rampspoed waarin hij zich nu bevindt, en wanneer we daardoor opnieuw een vreselijke wereldoorlog zullen doormaken waarbij de massagraven onwaarschijnlijk astronomische afmetingen zullen aannemen, zal men zich toch de tijd herinneren van vrede en voorspoed die de wereld gekend heeft onder de banier van Christus.

Op dat ogenblik zullen we er zijn met onze leer, onze traditie, vernieuwd, gemoderniseerd. We zullen klaar staan om de wereld te heroveren, dat weten we, en dat zal nogmaals gebeuren door Europa, maar een Europa dat bekeerd is van al zijn misdaden.

Daarom gaan we gedurende deze Mis bidden tot Jezus die op het altaar zijn Offer komt hernieuwen. We zullen tot Hem bidden voor Europa, voor het ware Europa, het Europa dat kreunt onder het juk van zovele schisma’s, ketterijen, valse godsdiensten, nefaste en dodelijke ideologieën: dat het allereerst bevrijd mag worden van al die slavernijen, dat het zijn eenheid, die de eenheid van de christenheid is, moge terugvinden, en dat het vervolgens zijn missionaire expansie moge hernemen.

abbé Georges de Nantes
homilie van vrijdag 31 oktober 1980