De Wijsheid van het Geloof

IN het Evangelie van deze zondag vragen de apostelen aan Jezus hun geloof te vermeerderen en Jezus geeft hen dit verrassend antwoord: «Als ge een geloof hadt als een mostaardzaadje, zoudt ge tot die moerbeiboom zeggen: “Maak uw wortels los uit de grond en plant u in de zee”, en hij zou u gehoorzamen!» De rechtvaardige, aldus de H. Schrift, leeft van het Geloof en zonder geloof kan niemand God welgevallig zijn. Bekijken we hoe abbé Georges de Nantes, als echte mystieke Kerkleraar van het katholiek geloof, na het bestuderen van de grote crises van het verleden, drie heldere principes onderscheidt die hun indrukwekkende actualiteit behouden in onze tijden van leerstellige anarchie.

Dagen, maanden, jaren gaan voorbij. Het net sluit zich rond onze christelijke vrijheid, onze menselijke vrijheden, rond geheel ons leven. Wanneer zal God medelijden krijgen met ons en op welke manier? Werkelijk niemand weet het en niemand zou het kunnen voorzien. De les van alle crises van het verleden, waarvan we het grote voordeel en geluk gehad hebben ze dit jaar te kunnen bestuderen, bestaat voor mij uit drie praktische principes.

• Altijd de zuivere en totale waarheid van het geloof zoeken, ten allen prijze, en deze openlijk aan iedereen verkondigen. Geen duistere plekken onder het voorwendsel dat de mensen het niet zouden begrijpen of dat dit nieuwe verdeeldheid zou scheppen...
• Een volmaakt geloof bewaren in de levende Rooms-katholieke traditie, met de bovennatuurlijke Hoop, de goddelijke zekerheid, dat uiteindelijk alles naar haar zal terugkeren. Zich niet laten imponeren door de nieuwe en verfoeilijke wending die zich voordoet als onstuitbaar en definitief...
• Niet berekenen, uit vrees, welke de weerslag is van onze dienstbaarheid binnen de Kerk op ons privaat belang, onze reputatie, de toekomst van onze huizen. Materiële moeilijkheden zouden kunnen optreden, alsook tegenspraak en onbegrip, distantiëring zelfs van oude vrienden en ook het mislukken en de ondergang van het werk. Dat alles kan niet in de weegschaal gelegd worden tegenover één enkele dogmatische waarheid. God heeft geen nood aan ons welslagen. Hij zou veeleer belangstelling tonen en zich verheugen in ons offer!

Dat alles is beslist lastig, moeilijk, voor ons en voor jullie nog meer. Dat wil zeggen dat onze trouw slechts kan blijven duren als ze gefundeerd is op een echt, diepgaand geestelijk leven, gevoed door de bronnen van de genade. Laten we voor elkaar bidden. Laten we in staat zijn de strijd op geregelde tijdstippen te staken om terug te keren tot het gebed, de aanschouwing, de liefde tot God, de Maagd Maria en de heiligen. Zonder dat zou onze strijd zijn betekenis, zijn kracht, zijn goddelijke sereniteit verliezen.

Hoe tragischer de tijden zijn, hoe meer men moet leven van hart tot Hart met God de Vader, die de Meester is van alles, met Jezus, onze liefdevolle Verlosser, met de H. Maagd Maria, onze universele Bemiddelaarster, met de heiligen, onze hemelse beschermers, met de Kerk van altijd.

abbé Georges de Nantes
uit de Lettre à mes amis van 13 april 1975