De Hemel

MIJN God, wij aanbidden U in uw glorievolle H. Drie-eenheid in de Hemel, Vader, Zoon en H. Geest, in uw oneindige volmaaktheid, majesteit en schoonheid, maar die op deze Allerheiligendag omringd wordt door een immense kroon van heiligen en engelen.

Wij vragen U om ons te inspireren met enkele gebeden en gevoelens, om ons hart, ons verstand, onze wil enkele ogenblikken te mobiliseren met als doel uw algoede en barmhartige majesteit te aanbidden met het oog op de Hemel die U ons belooft, als wij tenminste trouw zijn. Wij willen de Hemel bevestigen als waarachtig en verhopen als oneindig goed. 

Ik schets me een beeld van deze Hemel met mijn povere verbeelding; ik probeer me de myriaden engelen voor te stellen, de heiligen van wie de gezichten stralen van vreugde en geluk. Deze vreugde, deze volmaaktheid, deze liefde, deze schoonheid, deze blijdschap die voor altijd geprent staat op hun gelaat, in hun gedrag, in hun verheerlijkt wezen, treft mij.

O eeuwig feest waarvan U, Vader, Zoon en Heilige Geest, het middelpunt bent! Dat is het geluk dat U ons belooft.

Op dit feest van Allerheiligen zal ik, telkens wanneer ik in mijn geest en hart terugkeer naar de heiligen, bedenken dat deze heiligen zich om ons bekommeren: de H. Aartsengel Michaël is niet in extase voor zijn God ondergedompeld, ver weg van mijn kleine politieke en tijdelijke zaken, maar is de Beschermer van Frankrijk. Wat een openbaring! Hij die de duivel versloeg, hoofd van de engelenlegers, is de beschermer van Frankrijk! [En net zo is de grote Sint-Jozef de speciale beschermer van België!]

Ik zou het nooit geloofd, nooit gedacht hebben. Je moest een Jeanne d'Arc zijn om tot de heiligen van je parochie te bidden als tot levende, beschermende personen, als gevoelige harten.

Ik wil deze gedachten bewaren om, vandaag, impulsen van vurigheid en dankbaarheid te hebben voor U, mijn God, voor de Maagd Maria en de heiligen.

Er is een opgaande en neergaande weg tussen Hemel en aarde. Ik denk aan de heiligen die naar de aarde zijn teruggekeerd, zoals de Z. Anna van Jezus, stichteres van de Karmel in Frankrijk, die in een mysterieuze droom aan de H. Teresia van het Kindje Jezus verscheen en haar tedere genegenheid betoonde! Laten we ook denken aan de heiligen die tijdens het leven van de H. Jeanne d'Arc uit de Hemel neerdaalden en aan haar verschenen.

Ik zal daarom vervuld zijn van genegenheid en tedere toewijding vanwege uw goedheid jegens ons, vanwege de belangstelling van de heiligen voor onze zaken. Geen enkele toegang is hun verboden, ik open de deuren van mijn huis voor hen en ik ben blij dat ze me komen helpen, me raad komen geven. Ik zal gedurende deze feestdag vervuld zijn van genegenheid, mijn hart zal onophoudelijk opstijgen naar die glorierijke personen. Ik wil graag zoals zij zijn, want als zij deze ladder afdalen, moet ik ook omhoog, moet ik een hemels wezen worden, opgestaan met Christus.

Het is de genade van Allerheiligen om je verbonden te voelen met de hemelse wezens door een opwaartse en neerwaartse beweging. Daarom zal ik deze dag beleven als een onafgebroken osmose met de heiligen van de Hemel. Mijn God, er is geen breuk tussen deze twee werelden.

Als ik deze overwegingen beleef, als zij mijn gevoelens aanwakkeren, als ik mijn hart vanuit deze gevoelens geef aan de heiligen van de Hemel, moet dit leiden tot goede voornemens. Als ik de zekerheid heb omringd te zijn door mijn bewaarengel, mijn patroonheiligen, kan ik niet langer leven alsof ik alleen op de wereld ben. Er is een soort lafheid, een soort verdriet dat ik niet meer kan hebben, een soort laaghartigheid die ik niet meer mag begaan. Ik zal de H. Jeanne d'Arc navolgen die van haar twaalfde tot haar zeventiende jaar praatte met de heiligen in het paradijs en zich voorbereidde op haar definitieve besluit, op haar grote vertrek.

Ook ik, mijn God, moet me voorbereiden om U te gehoorzamen, om mijn roeping te beantwoorden.

Abbé Georges de Nantes
Uittreksel uit de meditatie van 1 november 1977