De overwinning van het Kruis

IN de paastijd bezingt de Kerk onafgebroken, in een heilige vreugde, de definitieve overwinning van haar Bruidegom op de eeuwenoude Vijand. Door het Kruis heeft Jezus Satan gedwongen zijn prooi te lossen. De grote bedrieger kwam bedrogen uit: op het ogenblik dat Jezus op zijn zwakste scheen en stierf, leek Hij het onderspit te delven, maar net door zijn dood zegevierde Hij over Satan. Zijn dood bracht het leven voort. Men zou kunnen zeggen dat op het kruishout niet de onsterfelijke God voor eeuwig werd vastgenageld, maar de oude slang. Jezus, Gij zijt het licht dat de duisternis terugdringt, Gij zijt het vruchtbare leven dat herboren wordt uit de diepten van de dood! Wij bezingen U, omdat Gij de wereld hebt verlost door uw Heilig Kruis!

En als wij onze lovende woorden serieus nemen, dan bevestigen wij ons geloof: twintig eeuwen geleden is de redding van de mensheid tot ons gekomen. Wij mensen hoeven slechts het loon te willen aanvaarden dat onze Heiland met zijn dood verdiende, slechts onze ogen naar Hem op te slaan om te herleven. Wij christenen mochten drinken van de bron van de Verlossing en kregen de opwindende taak om de bodemloze rijkdom van Jezus’ H. Hart, de wonderschone waarheden van het Evangelie en de vrede van de Kerk tot aan de uiteinden van de aarde te verspreiden. De glorie, de eer en de lof van onze Verlosser bestaan in de expansie van zijn Kerk, in de groei en de tastbare schoonheid van dit Lichaam, in de goede werken en de schittering van de Bruid die al haar nieuwe kinderen blij in haar armen sluit.

Ons geloof is schitterend en dat komt tot uiting in alle verlichte en serene bevindingen uit de geschiedenis. Alles wat groot, krachtig en weldadig was in de loop van de laatste twee millennia is voortgekomen uit de werken en instellingen van mensen in het spoor van Jezus Christus en door de kracht van zijn liefde, wat de legendes ook mogen beweren die Satan tot eigen eer en glorie heeft verzonnen. Overal waar de apostelen Hem brachten, overwon Jezus de duivel en onderwierp Hij de zielen door de onweerstaanbare kracht van zijn woord, zijn voorbeeld en zijn doorboorde Hart. Wat een triomf!

Ja, wat een overwinning… Liefde is sterker dan haat en Hij heeft de dood verbannen! Het licht verdrijft de duisternis! Wat een ellende voor mensen die zichzelf in dit leven al vervloeken door niet met vreugde en in tranen van dankbaarheid het Evangelie te omarmen dat hen door missionarissen gebracht wordt.

Glorie aan Jezus Christus! Om de wereld voor Hem te veroveren predikten zijn apostelen en stierven ze als martelaren. Dankzij hen werd de Kerk uiteindelijk door de Staat erkend. Een hele wereld, een hele beschaving is toen uit de Kerk geboren. Zij schenkt de mensen niet alleen vrede en materiële welvaart, maar ook geestelijk voedsel en het onderpand van eeuwig leven.

Vandaag echter leven we in een tijd van geloofsafval van de Kerk zelf. Christus wordt op gelijke voet gezet met het heidendom. Men beweert dat de schapen die valse messiassen volgen evengoed gered zullen worden als de schapen in de veiligheid van de schaapskooi! Er is verwarring alom, de duidelijkste bewijzen en dogma’s van ons geloof worden onderuit gehaald en het kruis van Christus zinkt tesamen met zijn Kerk weg. Jezus, uw eigen arbeiders moedigen uw beulen aan door te gaan met hun wrede werk…

Tegelijkertijd kreunen de arme heidenen, de miserabele moslims, de massa’s onderdrukten in communistische landen in de schaduw van de dood. Zij zitten in angst en duisternis. Heilig Kruis van Jezus Christus, zij die getekend zijn met uw persoon en elke dag uw heilige geheimen vieren, willen U uw overwinning ontfutselen en uw glorie besmeuren. Ze houden niet echt van U en van de zielen van de ongelovigen die naar U verlangen.

Maar dit is mijn voornemen. Ik zal terugkeren naar uw verlaten Kerk, mijn Bruidegom, mijn Verlosser en mijn Koning! Ik zal mij uitstrekken op uw immense Kruis en mediteren over uw heilige Mensheid, die door uw dood verheerlijkt is. Gij alleen, Christus, hebt met uw kruis en uw glorierijke opstanding de machten van Satan en de wereld en al het kwaad overwonnen. Gij hebt ons het Lichaam van uw Kerk geschonken, waarborg voor een heilig en gelukkig, nobel en vredig leven en een onuitputtelijke bron waar de dorstige naties eeuwenlang zijn komen drinken. Uw heerschappij zal nooit eindigen. Ver van U zijn er nog massa's mensen die gebukt gaan in een leven van pijn onder de knoet van de zonen van Satan en zij slepen zich voort op hun weg naar de hel.

Maar ik zal heengaan en uw Naam uitdragen bij tirannen en volkeren. Ik zal heengaan en uw glorie verkondigen zoals de martelaren. Ik zal het geloof van uw missionarissen nieuw leven inblazen en uw soldaten moed inpraten. Ik zal van de Prinsen der Kerk eisen dat ze uit haar boezem de slechte herders verdrijven die de hulpeloze kudde plunderen en uitmoorden. Uw overwinning straalt niet alleen in de Hemel, in vage termen en ongrijpbare mysteriën; uw overwinning is een aardse veldslag waarin de successen en tegenslagen van uw dienaren onlosmakelijk verbonden zijn met hun heilzame uitwerking.

En als ik alleen overblijf en er een hele bende tegen me opstaat om U voor altijd te doden door mijn leven te nemen, dan nog zal mijn bloed het uitschreeuwen en nieuwe apostelen oproepen om voor U overwinningen te boeken! Ave crux spes unica, wees gegroet, kruis, enige hoop van onze dolgedraaide wereld! Gegroet, overwinning van God die Mens werd en van zijn H. Kerk, de belichaming van de door Hem verloste Mensheid, gekroond met Hem en samen met Hem op weg naar de eeuwige overwinning!

Abbé Georges de Nantes
uittreksels uit de Lettre à mes amis nr. 108, april 1962