Christus heerst door het Kruis

OP deze Goede Vrijdag zijn onze ogen en hart gericht naar het Kruis van Jezus Christus. Ik zou willen dat we allen met ons verstand en ons hart een zekerheid, een innerlijke overtuiging hebben en, tegelijkertijd, een liefde voor, een ongeëvenaarde gehechtheid aan het Kruis van Christus dat beschouwd wordt als de unieke, de onvergelijkbare, de centrale gebeurtenis in de geschiedenis van de mensheid.

Onze voorouders, de christenen van weleer, hebben zeker die overtuiging gehad en ze was voor hen om zo te zeggen gemakkelijk omdat ze gemeenschappelijk was. Er is niets groters in de wereld dan onze heilige godsdienst. Onze heilige godsdienst is uniek. Er is niets reëler, niets waarachtiger, niets overtuigender, niets belangrijker dan onze heilige godsdienst en, binnen die godsdienst, de Menswording van Jezus Christus, Zoon van God, onze Verlosser. En in het leven van Jezus op aarde is er niets groter dan zijn offer op het Kruis.

Het Kruis van Christus is de centrale, de belangrijkste gebeurtenis in gans de geschiedenis van de mens en de Mis is er het absolute bewijs van: de Mis, die de herdenking is van het Kruis en de Verrijzenis van Jezus, de hernieuwing van het Verbond in het Bloed van Christus dat één enkele keer gevloeid heeft op het Kruis, wordt overal ter wereld gevierd.

Kort voor zijn Lijden antwoordde Jezus aan Judas en al degenen die de spot dreven met Maria Magdalena: «Laat haar met rust! Waarom haar lastigvallen? Ze heeft net een goed werk voor Mij gedaan. Ze heeft mijn Lichaam gebalsemd voor het begraven werd. Armen zult ge steeds in uw midden hebben, maar Mij zult ge niet altijd hebben.» De H. Maria Magdalena is het beeld van de Kerk die Jezus, tot aan het einde van de wereld, de vurigheid van haar liefde en aanbidding schenkt en die Hem zorgzaam zal omringen in het Allerheiligste Sacrament.

Jezus doet dan een voorspelling: Hij verkondigt dat wat de H. Maria Magdalena gedaan heeft ooit in heel de wereld bekend zal worden… en dat is ook gebeurd vermits we er ook vandaag nog, 2000 jaar later, over spreken. Als Hij niet de Zoon van God geweest was, had Jezus redelijkerwijs deze voorspelling niet kunnen doen want het is werkelijk ongelofelijk dat zo’n kleine gebeurtenis op een dag voor de hele wereld een vreugde zou kunnen zijn.

Dit geldt ook wanneer Jezus ter dood veroordeeld wordt, afgeschreven en verworpen door heel zijn volk en land, en zijn twaalf apostelen verzamelt samen met en de enkele heilige vrouwen die Hem dienen en naar Hem luisteren, als Christus brood in zijn Lichaam en wijn in zijn Bloed verandert terwijl Hij hen zegt: «Gij zult dit doen tot gedachtenis aan Mij totdat Ik wederkom.» Het betekent dus dat Jezus voorziet dat men na Hem terug zal doen wat Hij heeft ingesteld… tot het einde der tijden! Die ongelofelijke  , buitengewone voorspelling is de realiteit van altijd. De Mis wordt opgedragen. De duivel mag als een razende te keer gaan en al zijn trawanten inzetten tegen het H. Misoffer, toch wordt sinds eeuwen de Mis onophoudelijk opgedragen over heel de geëvangeliseerde wereld. Ze zal helemaal niet verdwijnen: het bewijs dat de gebeurtenis van het Kruis uniek is.

Ook is het gedaan met te geloven in islam, confucianisme, boeddhisme, hindoeïsme en alle andere godsdiensten. In het volle mysterie van de katholieke Kerk zullen we op Paasdag de Mis in vreugde vieren. Het zal Christus zijn die opnieuw zijn Offer brengt omdat dit Offer de belangrijkste gebeurtenis van de geschiedenis is.

Als we dit Kruis benaderen en het met veel geloof en liefde kussen, zullen we voelen dat we bevoorrechten zijn, dat Jezus onze grote weldoener is en dat we de ongeziene kans hebben om te geloven en dat geloof te kunnen beleven in alle helderheid, liefde en hoop, terwijl zovele andere mensen in de duisternis van dwaling en ongeloof zijn beland. Laten we voor hen bidden, laten we ons geluk beseffen, laten we trouw zijn aan Jezus Christus, apostelen zijn van dit Kruis van Christus door ons te herinneren dat het Kruis de enige hoop van de mensheid is, gisteren, vandaag en tot het einde der tijden. O Crux, ave, Spes unica!

Abbé Georges de Nantes
Uittreksel uit de preek van 5 april 1985