Bid het rozenhoedje!

JEZUS zei tot zijn leerlingen: «Gij zijt het licht der wereld. Een stad kan niet verborgen blijven als ze boven op een berg ligt! Men steekt toch ook niet een lamp aan om ze onder de korenmaat te zetten, maar men plaatst ze op de standaard, zodat ze licht geeft voor allen die in huis zijn. Zo moet ook uw licht stralen voor het oog van de mensen.»

Hoe kunnen we doen wat Jezus vraagt in onze maatschappij die getekend is door geloofsafval? Door ons te laten onderrichten door zuster Lucia van Fatima, vertrouwelinge en boodschapster van Onze-Lieve-Vrouw. Dit is wat zij schreef op 4 april 1970 – vijf jaar na de sluiting van het Concilie – aan een van haar neven, een priester:

«Mocht uw apostolaat, zoals dat van al onze missionaire broeders en zusters, voor de zielen het licht van het geloof zijn dat hen leidt op de weg van waarheid, hoop en liefde, het licht waarover de Heer in zijn Evangelie tot ons spreekt: “Gij zijt het licht der wereld en het zout der aarde.”

«Daartoe is het noodzakelijk ons niet te laten meeslepen door de doctrines van onze tegenstanders... Hun campagnes zijn door de duivel geïnspireerd. We moeten er het hoofd aan bieden. We moeten de zielen vertellen dat we nu meer dan ooit moeten bidden voor onszelf en voor hen die tegen ons zijn! We moeten elke dag het rozenhoedje bidden. [Het is geen bevlieging, ze heeft het niet zelf uitgevonden: Onze-Lieve-Vrouw kwam uit de Hemel om het haar te vertellen, ze is het niet vergeten!]

«Dit is het gebed dat Onze-Lieve-Vrouw het meest aanbeveelt, als om ons te beschermen, vooruitlopend op deze dagen van duivelse strijd. [We hebben het hoogtepunt van deze strijd bereikt als we bedenken dat de door Vaticanum II uitgegeven documenten en akten het woord “rozenhoedje” censureren! Dat is de confrontatie van de Maagd Maria met de duivel, zelfs tot in het Heilige Plaats.] De duivel weet dat we onszelf zullen redden door te bidden. Daarom voert hij er campagne tegen om ons te gronde te richten. Bid elke dag het rozenhoedje, de maand mei gaat beginnen. Wees niet bang om het H. Sacrament uit te stallen en het rozenhoedje te bidden in de aanwezigheid ervan.

«Het is verkeerd te zeggen dat dit niet liturgisch is, want de gebeden van het rozenhoedje maken allemaal deel uit van de heilige liturgie; als ze God niet ontstemmen als we ze bidden tijdens het vieren van het Heilig Offer, ontstemmen ze Hem ook niet als we ze bidden in zijn aanwezigheid, wanneer Hij tot aanbidding van ons wordt uitgestald. Integendeel, het is het gebed dat Hem het meest behaagt, want daarmee prijzen wij Hem het best.

«“Eer aan de Vader, aan de Zoon en aan de H. Geest” is het gebed dat de Vader de engelen opdroeg te zingen bij de kribbe van het mensgeworden Woord: “Eer aan God...”

«“Onze Vader die in de hemelen zijt...” Dat is het gebed dat Jezus aan de mensheid heeft geleerd: “Wanneer ge wilt bidden, zeg dan: Onze Vader die in de Hemelen zijt...”

«En wat is het Weesgegroet anders dan een lofprijzing en een gebed tot God? “Wees gegroet, Maria, vol van genade, de Heer is met u.” Alsof we zouden zeggen: Ik groet u, Maria, niet omwille van u, maar omwille van de Heer die in u woont en u heeft uitgekozen als levend heiligdom om zijn Woord, ware God en ware mens, in te sluiten. [Er is niets wat Christus meer centraal stelt dan het Weesgegroet.] Ik kniel in uw aanwezigheid omdat u de eerste levende tempel bent, bewoond door de H. Drie-eenheid. [Daarom is knielen voor de H. Maagd geen afgoderij, in tegenstelling tot wat de protestanten ons al vijfhonderd jaar verwijten!] Gezegend is de vrucht van uw lichaam, want die vrucht is Jezus, de Zoon van God. Ik aanbid Hem in u, als in een tabernakel. En daarom, Moeder van God en onze Moeder, bid voor ons, arme zondaars, nu en in het uur van onze dood.

«Als we het zijn ware betekenis geven, welk gebed kunnen we dan bidden dat meer eucharistisch is? De evangelist vertelt ons dat Jezus in de Hof van Olijven drie uur lang tot zijn Vader bad en steeds dezelfde woorden herhaalde: “Vader, als het mogelijk is, verwijder deze kelk van mij; maar niet mijn wil, maar de Uwe geschiede.”

«Tijdens het bidden blijven we niet drie uur lang dezelfde woorden herhalen. En tenslotte heeft God, Schepper van alles wat bestaat, bepaald dat alle geschapen wezens zichzelf kunnen bewaren door een voortdurende herhaling van dezelfde handelingen, dezelfde bewegingen, dezelfde geluiden. De sterren draaien altijd op dezelfde manier, de aarde om dezelfde as; de zon verspreidt haar licht en stralen op dezelfde manier; planten groeien, geven hun bloemen en vruchten, elk volgens hun soort, elk jaar op dezelfde manier, enzovoort, en zo is het ook met alle wezens die bestaan. Wijzelf leven, wij ademen in en uit door steeds dezelfde organische werking te herhalen. En zo met al het andere. En niemand heeft ooit gezegd dat dit een verouderde manier van leven is! Waarom zou het gebed dat God ons zo vaak heeft geleerd en aanbevolen achterhaald zijn?

«Het is gemakkelijk om hierin de sluwheid te herkennen van de duivel en zijn volgelingen, die zielen van God willen weghouden door ze weg te houden van het gebed. Het is in het gebed dat de zielen God ontmoeten en het is in deze ontmoeting dat God zich aan de zielen geeft en hun zijn genaden, zijn licht, zijn gaven meedeelt. Laat u niet misleiden. Verlicht de aan u toevertrouwde zielen en bid elke dag met hen het rozenhoedje. Zeg het op in de kerk, in de straten, op de wegen en op de pleinen. Ga, indien mogelijk, door de straten om samen met de mensen het rozenhoedje te bidden en te zingen. En eindig in de kerk met een zegening met het Allerheiligste, in een geest van gebed en boete om vrede te vragen voor de Kerk, voor de wereld.»

Broeder Bruno van Jezus-Maria
8 januari 2017