SMEEKSCHRIFT AAN PAUS FRANCISCUS
OP 16 september 2016 bezocht paus Franciscus twee instellingen van « dienstbaarheid ten bate van het leven » ; ze zijn respectievelijk gewijd « aan de pasgeborenen en aan personen in hun terminale levensfase. Die dienstbaarheid, van het begin tot aan het einde van het bestaan hier op aarde, vormt de kern van het leven van de Missionarissen van Naastenliefde [van moeder Teresa]. »
En de « fase » van het hiernamaals ? Grote stilte. De Hemel ? Nooit van gehoord.
Volgens een communiqué van het persbureau van de H. Stoel wou de paus door die twee bezoeken « een sterk signaal geven van het belang van het leven, van de eerste ogenblikken tot aan het natuurlijke einde ».
Exit het bovennatuurlijk einde...
Niettemin hoorden en zagen we een heel andere H. Vader in Assisi, op 4 augustus, die zijn meditatie bij de kapel van de Portiuncula (waar Sint-Franciscus in 1226 overleed) als volgt begon : « Ik zou vandaag in de eerste plaats willen herinneren aan de woorden die hier, volgens een oude traditie, door de H. Franciscus uitgesproken werden ten overstaan van heel het volk en de bisschoppen : “ Ik zou jullie allemaal naar het Paradijs willen sturen. ” Kon de Poverello iets mooiers vragen dan het geschenk van het heil, van het eeuwig leven met God en van de vreugde zonder einde, die Jezus voor ons verkregen heeft door zijn dood en Verrijzenis ? »
En meteen voegde de paus de daad bij het woord : hij nam plaats in een biechtstoel, terwijl de aanwezigen het rozenhoedje baden. Dat was niet in het programma voorzien !
Franciscus vervulde op die manier wat Onze-Lieve-Vrouw op 10 december 1927 in Pontevedra komen vragen is :
« Ik was op mijn kamer », vertelt zuster Lucia, « toen die plotseling in een helder licht gehuld werd. Het was het licht van mijn geliefde Moeder van de Hemel die met het Kindje Jezus naar me toe kwam op een lichtende wolk. Alsof ze mij moed wilde inspreken legde zij zachtjes haar moederlijke hand op mijn rechterschouder, terwijl ze mij tegelijkertijd haar met doornen omgeven Onbevlekt Hart toonde dat zij in haar andere hand hield : “ Bekijk mijn hart dat omgeven is met doornen, die de ondankbare mensen er op elk moment in steken door hun heiligschennis en hun ondankbaarheid. Probeer jij tenminste mij te troosten en zeg dat zij die, gedurende vijf maanden, op de eerste zaterdag te biechten gaan, de H. Communie ontvangen, het rozenhoedje bidden en me een kwartiertje gezelschap houden door in een geest van eerherstel te mediteren over de vijftien mysteries van de Rozenkrans, dat die personen door mij zullen bijgestaan worden in het uur van hun dood, met alle genaden die noodzakelijk zijn voor de redding van hun ziel. ” »
NIEUWE “ HEILIGEN ”
VOOR DE KERK VAN HET CONCILIE
De snelle heiligverklaring van moeder Teresa past volledig in het grote plan van het Vaticaan. Nieuwe criteria voor een canonisatie maken dat nieuwe “ heiligen ” snel tot de eer van de altaren kunnen verheven worden. Zij moeten de hoekstenen worden van een heel nieuwe Kerk, de nieuwe apostelen van een evangelisatie volgens Vaticanum II, met de nadruk op het charismatische en het interreligieuze : een humanistische blijde boodschap van vrede tegen elke prijs, terwijl het wezen zelf van de Kerk in rook opgaat en de oorlog overal om zich heen grijpt, als straf voor een dergelijke geloofsafval.
Namens de CRC heeft broeder Bruno een Smeekschrift opgesteld aan het adres van paus Franciscus, om hem met aandrang te vragen zich zonder aarzelen in de armen van Onze-Lieve-Vrouw van Fatima te werpen, de enige die in staat is de kwade geest te verdrijven waaraan de Kerk sterft. Wij hopen en bidden dat Franciscus dit Smeekschrift in handen krijgt en beseft wat voor onfeilbare hulp zich aan hem aanbiedt, helemaal zoals toen de apostel Petrus de gevangene was van de religieuze gezagsdragers van zijn tijd (Hd 12, 8-12). Vroeger én nu is « het huis van Maria » de enige redplank.
broeder Philippe van het goddelijk Gelaat
Anderhalve maand later, op 20 september, begaf de paus zich opnieuw naar Assisi, maar dat bezoek was in niets vergelijkbaar met de echt katholieke bedevaart van augustus. Franciscus ging er naar toe om de hersenschim van Joannes-Paulus II opnieuw op te roepen : een dag van gebed voor de wereldvrede door vertegenwoordigers van alle godsdiensten. Geen biecht en geen rozenhoedje deze keer, want het ging niet meer over de weg naar de Hemel, maar over het installeren van de vrede in de wereld. In de plaats daarvan een “ oecumenisch gebed ”. Gericht tot wie ? « Iedereen volgens zijn traditie. » Met andere woorden : tot niemand. En al zeker niet tot de Maagd Maria, Koningin van de Vrede ! Ook de paus vermeldde haar niet...
« Die dag zal Assisi het centrum van de wereld zijn », had Franciscus enkele dagen tevoren verklaard. Maar als om krachtig te logenstraffen dat het holle spektakel van Assisi de vrede één stap dichterbij kan brengen, werd op exact hetzelfde moment het fragiele bestand in Syrië aan flarden geschoten, waardoor de oorlog weer met volle geweld losbrak.
Dankzij de diplomatieke inspanningen van president Poetin was op 10 september een akkoord over een staakt-het-vuren bereikt, dat twee dagen later inging. Maar op 17 september bombardeerde de Amerikaanse luchtmacht “ per vergissing ” Syrische soldaten bij het vliegveld van de stad Deir al-Zor ; er vielen tientallen doden. Strijders van Islamitische Staat probeerden onmiddellijk om het vliegveld te veroveren, maar slaagden daar gelukkig niet in.
Het hoofddoel van Washington in Syrië is niet het uitschakelen van Islamitische Staat, maar het omverwerpen van het regime van Assad, om zo het land in de chaos te storten – zoals gebeurd is met Irak en Libië. De Amerikanen spannen samen met de rebellen, die door « de internationale gemeenschap » geklasseerd zijn als « niet-terroristisch »... Rusland daarentegen is in Syrië op verzoek van de wettige regering. Poetin probeert met een beperkt militair contingent op het terrein vooruitgang te doen boeken door de regeringstroepen, zodat Assad in Genève vanuit een sterke positie kan onderhandelen. Een Russische zege zal Moskou trouwens op duurzame wijze in het Midden-Oosten installeren – wat de VS absoluut niet zint.
Wat zal de paus op 13 mei 2017 in Fatima doen ? Zal hij de biecht aanbevelen en de eerherstellende communie van de vijf eerste zaterdagen ? Zal hij het rozenhoedje doen bidden ?
Het congres dat de mariale en pontificale Academie van 6 tot 11 september in Fatima organiseerde, ter voorbereiding van het eeuwfeest van de verschijningen, laat het ergste vrezen. Het was van begin tot eind een illustratie van « de duivelse strijd tégen de boodschap », om de woorden van zuster Lucia te hernemen. De ware geschiedenis en actualiteit van Fatima zullen verzwegen worden, als het van de organisatoren van dat congres afhangt. Zij volgen duidelijk Benedictus XVI, die ooit opmerkte « dat Fatima een afgesloten zaak is ».
Er zal een mirakel nodig zijn om paus Franciscus te doen besluiten van het programma af te wijken en te doen wat Onze-Lieve-Vrouw al zo lang vraagt. Meer dan ooit moeten we daarom bidden voor de H. Vader !
broeder Bruno van Jezus-Maria
Hij is verrezen ! nr. 84, november-december 2016
« JA, SATAN IS OVERAL »
Don Gabriele Amorth, sinds 1986 de hoofdexorcist van het Vaticaan, overleed op 16 september 2016. Hij was indertijd niet mals voor de hervorming van het rituale voor duiveluitdrijvingen door Vaticanum II :
« Het gaat om onvoorstelbare liturgische hervormingen die ervan uitgaan dat de Kerk het eeuwenlang bij het verkeerde eind had. Ja, Satan is overal. Hij kan in alle rust tewerk gaan, omdat zij die het minst voorbereid zijn om weerwerk te bieden de priesters zijn ! » (interview met 30 Giorni).
De geestelijke veroorzaakte destijds opschudding door te onthullen dat er binnen in het Vaticaan zwarte missen plaatsvinden : « Zelfs in het Vaticaan zijn er leden van satanische sekten : priesters, prelaten en zelfs kardinalen. »
Hij verduidelijkte : « Ik heb besloten dit te onthullen omdat de feiten van kapitaal belang zijn om de huidige situatie in de Kerk te begrijpen. Men kan de crisis in de Kerk niet verstaan zonder toe te geven dat de uitspraak van Paulus VI over “ de rook van Satan ” die in de Kerk is binnengedrongen niet gewoon maar een dichterlijke formulering was. Ik spreek hierover omdat ik er in mijn binnenste van overtuigd ben dat de pedofilieschandalen, tenminste in bepaalde gevallen, te maken hebben met satanische praktijken » (onderhoud met Paolo Rodari, oktober 2013).