ASSAD OF ISLAMITISCHE STAAT ?

De Debatclub organiseerde op 8 juni 2017 in Edegem een gedachtewisseling over « Assad of Islamitische Staat ? » Sprekers waren pater Daniël Maes, een norbertijn die al zeven jaar werkzaam is in Qara, 90 km ten noorden van Damascus, en Prof. Dr. Amin Makar, chirurg-oncoloog aan het ZNA Middelheim, docent aan het UZ Gent en christelijk Egyptenaar. Er waren bijna tweehonderd geïnteresseerde toehoorders komen opdagen.

PATER Maes werd in ons tijdschrift al geciteerd [zie het artikel « De grootste medialeugen van onze tijd » in Hij is verrezen ! nr. 86, maart-april 2017, p. 2]. Hij herhaalde wat hij als ooggetuige gezien heeft : dat een vreedzaam land, waar de verschillende bevolkingsgroepen en godsdienstige belijdenissen harmonieus samenleefden, kapotgemaakt werd door geïmporteerde terroristen. « Er is nooit een burgeroorlog geweest, daar was trouwens geen enkele reden voor. »

De norbertijn sprak ook over zichzelf : « In 2013 heb ik het martelaarschap op een haar na gemist. » Het was in de donkerste dagen van de oorlog, toen hijzelf en anderen zich moesten verbergen in de crypte van het Mar-Yakubklooster – « het oudste christelijk klooster van heel het Midden-Oosten » – en op elk moment een inval van islamisten verwachtten.

« Qara telt 25.000 inwoners. In november 2013 was dat aantal opgelopen tot 85.000 : zestigduizend terroristen hadden er hun intrek genomen, het was hun thuisbasis en van daaruit pleegden zij aanslagen. »

Dat de VS en de Syrische oppositie absoluut van Assad af willen, verwondert pater Maes niet : « Als er nu verkiezingen worden gehouden, dan haalt Assad met gemak 70 % van de stemmen. Of denken jullie dat de Syriërs niet weten wie hun moordenaars zijn en wie hun redders ? »

Over de tussenkomst van Poetin in Syrië is hij onverdeeld positief : « Poetin doet wat hij zegt en zegt wat hij doet. Dat kan men niet van iedereen beweren. » Hij maakt de vergelijking met Trump, die vóór de verkiezingen de taal van het gezond verstand sprak, maar als president mee heult met de wolven in het Amerikaanse establishment.

Dr. Amin Makar van zijn kant verduidelijkte de dramatische situatie waarin de Kopten verkeren – geschat op 7 miljoen gelovigen of 8 % van de Egyptische bevolking – vanuit de recente geschiedenis :

« De radicalisering in Egypte begon in de jaren 1970 onder Sadat. Omdat die zijn land wilde losweken van de Sovjetunie en op de VS oriënteren, schonk hij amnestie aan de moslimbroeders, die door Nasser buiten de wet gesteld waren. Hij hoopte dat de broederschap een tegengewicht zou vormen tegen de marxisten en linkse elementen die zijn ommezwaai inzake buitenlandse politiek bekampten. Het gevolg was dat door de preken van de moslimbroeders het radicalisme en de onverdraagzaamheid in de Egyptische maatschappij sterk toenamen. De christenen, en ook de Joden, waren daarvan het slachtoffer. »

Toen kwam Moebarak aan de macht, die de invloed van de moslimbroederschap probeerde tegen te gaan door massa’s salafisten in Egypte binnen te halen. « Het resultaat was dat de Kopten tussen beide extremistische stromingen geplet werden. »

Wij kunnen ons niet voorstellen, aldus Makar, hoe primitief en fanatiek het onderwijs in Egypte is :

« In de programma’s en handboeken wordt met geen woord gerept over onze toch indrukwekkende faraonische geschiedenis. Ook zeven eeuwen christendom worden doodgezwegen. Alleen aan het islamitische Egypte wordt aandacht besteed. In de boeken die de leerlingen voorgeschoteld krijgen, worden de christenen voortdurend vernederd en noemt men hen afvalligen. Eigenlijk is dit “ onderwijs ” pure islampropaganda. »

De geneeskundige heeft ook geen goed woord over voor Al-Azhar, de fameuze moslimuniversiteit in Caïro die in de westerse media steevast als “ prestigieus ” wordt omschreven :

« Die universiteit geeft cultuurboeken uit waarin staat dat afvalligen mogen vermoord worden en hun vlees rauw opgegeten. Ook wie de ramadan niet onderhoudt, verdient de dood. Een hoogleraar verkondigt dat het toegelaten is dat een moslimleger bij de verovering van vijandelijk gebied de gevangen genomen vrouwen als seksslavinnen verkoopt. Als je kijkt wat IS allemaal doet, dan weet je dat zij gewoon die theorieën toepassen.

« De grote imam van Al-Azhar vertelt aan de Europeanen andere zaken dan in Caïro. » Niet verwonderlijk, want tactisch liegen wordt door de sharia toegestaan... « Voor hem is Islamitische Staat geen afvallige beweging. » De vraag is : zorgt de universiteit voor de ontwikkeling van het religieuze denken of juist voor de stilstand ervan ?

Tijdens de afsluitende vragenronde ging het onder meer over de Koran : in wezen goed of juist niet ? De aarzelende antwoorden van beide sprekers maakten duidelijk dat zij niet op de hoogte zijn van het baanbrekend werk van broeder ­Bruno en zijn wetenschappelijke Koranvertaling. Het heilig boek van de islam blijft zo een glibberig onderwerp waarop niemand vat lijkt te hebben.

Eén vragensteller kwam erg scherp uit de hoek : « Is het geen groot schandaal geweest wat paus Joannes-Paulus II gedaan heeft ? Hij gaat de moskee [van Damascus] binnen, de imam geeft hem de Koran en hij kust die ! »

Amin Makar deed er het zwijgen toe, pater Maes durfde geen veroordeling uitspreken : « Ja, dat is inderdaad iets raars geweest... Inderdaad, het is moeilijk... » De waarheid is dat onze recente pausen, als ideologen van de godsdienstvrijheid, veel kwaad hebben gedaan : zij hebben de islam bevestigd in zijn hoogmoed en de positie van de christenen steeds verder ondermijnd. En nochtans staat er zoveel op het spel. « Als de wortels van het christendom in het Midden-Oosten worden doorgehakt », aldus pater Maes heel terecht, « dan sterft de hele boom ook bij ons. »

Hij is verrezen ! nr. 88, Juli-Augustus 2017