Atleet en Slachtoffer

OM beter te begrijpen welke de gevoelens van Jezus’ Hart waren gedurende die vreselijke momenten van de Passie en om ons voor te bereiden op het herbeleven van die heilige dagen waarop Jezus de verlossing van de mensheid bewerkt heeft, is het goed de cursus kerygmatische theologie van onze vader, abbé Georges de Nantes, te hernemen omdat die een overvloed aan licht werpt op de gebeurtenissen die we tijdens deze heilige week opnieuw gaan beleven.

Jezus is tegelijkertijd atleet en slachtoffer. Jezus is begonnen met brood te geven aan de hongerigen, de zieken te genezen, de ongerechtigheid en verdrukking in deze wereld aan te klagen. Hij heeft de kant van de armen gekozen en de machtigen getrotseerd. Systematisch heeft Hij het prestige van de valse geestelijke gezagsdragers van zijn tijd en zijn land te niet gedaan. Hij probeerde werkelijk het Koninkrijk Gods op aarde te vestigen.

En dan is die geduchte atleet op brutale wijze zwak in plaats van sterk geworden. Hij verbergt zich, Hij kent tranen en zweet van bloed, Hij wordt overweldigd door angst. Ook al kon Hij allen overheersen, toch onderwerpt Hij zich aan zijn vijanden, laat zich naar de hogepriester Annas voeren als een lam naar het slachthuis. Hij onderwerpt zich aan het schijnproces om overgeleverd te worden in de handen van de goddelozen, zonder een woord van protest, zonder een gebaar van verontwaardiging.

Wat zich voordoet als twee onderscheiden etappes in het leven van Christus vormt in werkelijkheid twee niet van elkaar te scheiden bestanddelen van al zijn handelingen. Als Hij redetwist met de Farizeeën is in Hem reeds die opoffering aan zijn Vader, die overgave, die ingesteldheid om alles te lijden aanwezig, wat zich ten volle zal openbaren op het Kruis. Maar in de door angst en verschrikking verpletterde Jezus, in de gegeselde Jezus, in Jezus die zijn Kruis draagt, ontwikkelt zich al de kracht van de strijder nog meer dan ooit tevoren.

De doodsstrijd zelf verdient de naam van strijd, angstwekkende, vreselijke strijd tegen zichzelf waarvan de redding van de wereld afhangt. Maar die extreme strijd eindigt met de overwinning van Jezus! De dood op het Kruis is een bewijs van macht en een geanticipeerde bevestiging van overwinning van een menselijk wezen zoals men er nooit tevoren een gezien had en men nooit meer zou zien. Hij beheerst zijn pijn, Hij weerstaat aan uitputting, Hij aanvaardt beschimping en sterft uiteindelijk met een grote schreeuw, niet als een uitgeput mens maar als machtige atleet die afstand doet van zijn leven op het vastgestelde uur...

Verlossing en bevrijding vormen bijgevolg slechts één geheel. Vanaf zijn conceptie tot op de dag die nog moet aanbreken van zijn laatste terugkeer, volbrengt het mensgeworden Woord zijn heilswerk met één enkele blik: gehoorzaamheid en opoffering aan zijn Vader en tegelijkertijd liefde en bevrijdende strijd voor zijn broeders.

Toen Jezus in deze wereld kwam, heeft Hij zich gewijd aan het heilige werk van verlossing en herstel van de aan het juk van Satan overgeleverde schepping. Hij werd bezield door die fundamentele wens om tegelijkertijd Priester en Heilig Offer aan God voor zijn broeders te zijn.

Juist in zijn wil om universeel offer en toewijding te zijn treedt Jezus de wereld binnen als een subversief iemand, om de heerschappij van de daar dominerende Satan omver te stoten. Jezus is de wereld binnen gekomen zoals Hij is! Ook komt Hij als criticus, strijder en rechter zoals in het Magnificat verkondigd wordt.

Een dergelijke strijd is in Hem het werk van een drievoudige liefde: liefde voor de door het kwaad beledigde Vader, liefde voor Zichzelf door de onaanvaardbare solidariteit in de zonde te verwerpen, liefde voor de armen, de onschuldigen, die vermorzeld worden door de machten van haat en dood.

Jezus was dermate onderworpen en toegewijd aan zijn Allerheiligste Vader en legde een zo volmaakte ijver en liefde aan de dag voor al het goede dat hieruit die zuivere rechtlijnigheid van zijn leven voortkwam, waarbij de Bevrijding gebeurde langs de weg van vrijwillige Dienstbaarheid, waarbij de strijd gebeurde door Lijden, waarbij de opstand zich voltrok door het Kruis, waarbij de Overwinning behaald werd door het Offer.

Die strijd tegen de kwaadwilligen, die tot uiting kwam tijdens de hoogtepunten van zijn openbaar leven, blijft in Jezus voortduren tot in zijn Lijden. Hij gaat hierin verder om te verrijzen en buiten hun bereik zijn Koninkrijk van waarheid, liefde, gerechtigheid en vrede te vestigen.

abbé Georges de Nantes
uittreksels uit Il est ressuscité! nr. 81