De bruiloft van Kana, prelude van het grote
mysterie van de Verlossing

HET Evangelie van Johannes spreekt slechts twee keer over de Maagd Maria: aan het begin van Jezus’ openbare optreden in Kana en aan het einde, aan de voet van het Kruis. In beide scènes speelt Onze-Lieve-Vrouw een heel bijzondere rol, of men dat nu graag heeft of niet.

In Kana is zij het die als het ware vooruitloopt op het uur van Jezus en Hem zijn eerste wonder doet verrichten door water in wijn te veranderen.

We zien de Maagd Maria niet om een wonder vragen, maar enkel Jezus wijzen op het gebrek aan wijn, zodat de familie niet in verlegenheid zou geraken in het bijzijn van de gasten. Ze zegt gewoon: «Ze hebben geen wijn meer.» Dat is het summum van vertrouwen. Ze vraagt Jezus niet eens om een wonder te doen; ze weet dat het tonen van de nood van de mensen in Hem de wil zal opwekken om het wonder te verrichten. Zoals een moeder die weet dat haar kind haar zo gehoorzaam is dat ze niet eens de puntjes op de i’s hoeft te zetten; van zodra ze aangeeft dat ze iets verlangt, rent het kind al weg om het te doen. Dat is wat we terugvinden in deze zeer mysterieuze tekst.

We kunnen ook zeggen dat de Maagd Maria in deze episode van de bruiloft in Kana tussen Jezus en de twee jonge echtgenoten in staat. Zij is Middelares. Het is onmogelijk te denken dat zij niet reeds al het lijden van Christus heeft aanvaard, dat zij niet met Hem verbonden is door een totale liefde die zich zal manifesteren in lijden en dood. Zij heerst over zijn Hart. Ze zag hoe die jonge mensen geen wijn meer hadden voor hun bruiloftsfeest. Deze aanblik toont ons hoezeer deze Middelares onze noden kent, hoezeer de Maagd Maria een aandachtige Middelares is, een Moeder vol zorgzaamheid, zowel voor onze tijdelijke als onze geestelijke noden.

Jezus kijkt haar in de ogen, zoals de Bruidegom de Bruid van het hervonden Paradijs, van het eeuwige Paradijs, en zegt tegen haar: “Vrouw, hoe zou Ik je iets kunnen weigeren? Ben jij niet de Middelares, heb Ik mijn bestaan als mens hier op aarde niet aan jou te danken? Hoe zou ik je ook maar iets kunnen weigeren?” En Hij voegt eraan toe: «Mijn uur is nog niet gekomen.»

De Maagd Maria begreep dat Jezus verwees naar het Uur waarin Hij zou sterven voor de verlossing van de wereld. Hij heeft nog niet alle genaden, alle schatten vrijgegeven die zijn Kruisdood zal verdienen. Zijn Kruisdood heeft nog niet plaats gevonden, maar toch zal Hij de vruchten van dat offer, dat nog niet gekomen was, verhaasten. “Heb ik je ooit iets geweigerd, Moeder? Vrouw, mijn uur is nog niet gekomen.” Het woord “vrouw” verwijst naar Eva, de moeder van alle levenden en ook naar de Vrouw uit de Apocalyps. Zij is de universele Middelares, zij kan alles vragen, zij weet dat ze alles zal verkrijgen, zelfs tegen de verwachting in. En de Maagd Maria wendt haar ogen af van het gelaat van haar Zoon en richt zich tot de dienaars: «Wat Hij jullie ook zeggen zal, doe het!»

We kunnen dus zeggen dat de bruiloft van Kana als het ware de prelude is voor het grote wonder dat Jezus aan het Kruis zal verrichten, waar zijn Bloed zal vloeien voor de eeuwige bruiloft, om de Drank van de Kerk te worden, het grote sacrament van de Verlossing.

Toen al die mensen daar van de wijn dronken en zeiden hoe heerlijk hij was, werd het Hart van de Maagd Maria doorboord als met een dolk, want ze bedacht dat zij het was die om dit wonder, dit teken had gevraagd, dat het om haar was dat Jezus op een dag al zijn Bloed zou vergieten opdat de mensen er dronken van konden worden. Zij zag het Lijden van tevoren zoals Johannes het zelf zag terwijl hij de gebeurtenis van het bruiloftsfeest in Kana neerschreef.

Uittreksels uit de 5de conferentie van de retraite over het leven van de Allerheiligste Maagd, 2022