88. De hervorming van de lokale gemeenschappen

De Franse regio’s, departementen, arrondissementen en kantons zijn kunstmatige administratieve onderverdelingen die voortkomen uit de Revolutie en enkel de behoeften van het jacobijns centralisme dienen. Ze zullen dus afgeschaft worden ten voordele van een terugkeer naar de traditionele entiteiten, die volgens de meest recente sociologische en demografische studies van een verbazingwekkende duurzaamheid zijn.  

Deze hervorming zal bijgevolg een van de essentiële elementen zijn in de ecologische functie van het politiek gezag, met de bedoeling aan de families het natuurlijk kader van hun verenigingen en hun welvaart terug te schenken. Men moet dus de provincies in ere herstellen en die op hun beurt onderverdelen volgens de historische en menselijke realiteiten: de aloude landstreken of gouwen, die verschillende gemeenten groeperen. 

We moeten afstappen van de zgn. rationalisering die sinds het einde van de twintigste eeuw de hele reorganisatie van de republikeinse administratie bepaalt. De nieuwe politiek zal er integendeel in bestaan het administratief netwerk van de staat, de politie en het gerecht te laten samenvallen met de provincies. De gewone dienstverlening aan de bevolking daarentegen moet afgehandeld worden door de gemeentelijke overheid, zoals we zullen zien in het derde deel van de 150 punten. Het gemeentelijk zelfbestuur dient begunstigd te worden, maar ook beperkt door het strikt respecteren van het budget.

Binnen het kader van de provincie en met de hulp van de provinciale directeurs van de ministeries zal de gouverneur de nationale politieke maatregelen toepassen door ze te doen overeenstemmen met de regionale realiteiten. Tot zijn bevoegdheid behoren ook de ordehandhaving en de gerechtelijke administratie door de hoven van beroep en het administratief tribunaal. Verder is het zijn belangrijke opdracht om de publieke financiën van de gemeenten en de verenigingen van openbaar nut te controleren. 

De provincie is het aangewezen kader voor alle associatieve organisaties, met overlegbevoegdheid. Ze kunnen zich groeperen op nationaal niveau, maar alleen met het doel elkaar te raadplegen en de violen te stemmen, want het is te belangrijk dat de plaatselijke realiteit nooit uit het oog verloren wordt. Op het provinciaal niveau zal ook beslist worden hoe de nationale en lokale belastingen moeten verdeeld worden over particulieren, ondernemingen en verenigingen.

De gouverneur moet op geregelde tijdstippen de burgemeesters bijeenroepen in plenaire vergadering of in beperkte vergadering met enkel de afgevaardigden, om hen te informeren over de nationale politieke maatregelen die hen aanbelangen en hun advies te vragen over de zaken van de provincie. Hij zal een grote vrijheid genieten om de lokale personaliteiten en de verantwoordelijken van de economische, sociale of beroepsverenigingen te consulteren, in informele comités of in formele organen als dat nodig blijkt.